مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
مبینا ملک خیلی1 
، زهره ونکی* 2، علی اکبر راسخی3
، زهره ونکی* 2، علی اکبر راسخی3
1- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ،vanaki_z@modares.ac.ir
3- گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ،
3- گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده: (309 مشاهده)
اهداف: مراقبین خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر به دنبال نقش مراقبتی خود اغلب دچار کاهش کیفیت زندگی می‌شوند. این مطالعه با هدف تأثیر آموزش الکترونیکی بر کیفیت زندگی مراقبین خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک تجربی است که بر روی ۷۲ نفر از مراقبین خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر مراجعه کننده به مطب پزشکان متخصص مغز و اعصاب شهر تهران در سال ۱۴۰۲ انجام شده است. مراقبین به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله (۳۶ نفر) و کنترل (۳۶ نفر) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت قبل، یک ، دو و سه ماه بعد از اتمام مداخله و در مجموع 5 بار اندازه‌گیری در هر دو گروه آزمون و کنترل جمع آوری و با آزمون اندازه‌گیری مکرر در نرم‌افزار spss نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: در مطالعه حاضر اکثریت مراقبین خانواده را همسران یا فرزندان دختر با میانگین سنی ۴۰ سال تشکیل داده‌اند. بر اساس نتایج آزمون های آماری دو گروه، قبل از مداخله از نظر متغیرهای دموگرافیک یکسان بودند. مقایسه‌ها براساس آزمون اندازه‌گیری مکرر با روش توکی نشان داد در مرحله قبل از مداخله دو گروه دارای کیفیت زندگی یکسان بودند؛ ولی بعد از سه ماه دو گروه با هم تفاوت داشتند(0/01> p). در این مرحله گروه مداخله (6/22 ± 104/86 ) نمرات بهتری را نسبت به گروه کنترل (5/42 ± 59/27) به دست آورد.
نتیجه‌گیری: آموزش الکترونیکی در کیفیت زندگی مراقبین خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر تأثیر دارد؛ لذا پیشنهاد می‌شود روش آموزش الکترونیکی برای بهبود کیفیت زندگی مراقبین خانواده درمورد سایر بیماری‌های مزمن حداقل به مدت دو ماه پیگیری نیز به کار گرفته شود تا بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک تجربی است که بر روی ۷۲ نفر از مراقبین خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر مراجعه کننده به مطب پزشکان متخصص مغز و اعصاب شهر تهران در سال ۱۴۰۲ انجام شده است. مراقبین به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله (۳۶ نفر) و کنترل (۳۶ نفر) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت قبل، یک ، دو و سه ماه بعد از اتمام مداخله و در مجموع 5 بار اندازه‌گیری در هر دو گروه آزمون و کنترل جمع آوری و با آزمون اندازه‌گیری مکرر در نرم‌افزار spss نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: در مطالعه حاضر اکثریت مراقبین خانواده را همسران یا فرزندان دختر با میانگین سنی ۴۰ سال تشکیل داده‌اند. بر اساس نتایج آزمون های آماری دو گروه، قبل از مداخله از نظر متغیرهای دموگرافیک یکسان بودند. مقایسه‌ها براساس آزمون اندازه‌گیری مکرر با روش توکی نشان داد در مرحله قبل از مداخله دو گروه دارای کیفیت زندگی یکسان بودند؛ ولی بعد از سه ماه دو گروه با هم تفاوت داشتند(0/01> p). در این مرحله گروه مداخله (6/22 ± 104/86 ) نمرات بهتری را نسبت به گروه کنترل (5/42 ± 59/27) به دست آورد.
نتیجه‌گیری: آموزش الکترونیکی در کیفیت زندگی مراقبین خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر تأثیر دارد؛ لذا پیشنهاد می‌شود روش آموزش الکترونیکی برای بهبود کیفیت زندگی مراقبین خانواده درمورد سایر بیماری‌های مزمن حداقل به مدت دو ماه پیگیری نیز به کار گرفته شود تا بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: برنامه آموزشی، آموزش الکترونیکی، کیفیت زندگی مراقبین خانواده، بیماران مبتلا به آلزایمر، پرستاری سلامت جامعه
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار نشریه سالمند: مجله سالمندی ایران تحت مجوز Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
