اهداف نگرش ارائه‌دهندگان خدمات سلامت به مددجویان می‌تواند عاملی مهم و زمینه‌ساز برای ارائه مراقبتی مؤثر و اثربخش باشد؛ به‌عبارت­‌دیگر درصورتی‌که پرستاران در ارتباط با مددجویان نگرشی مثبت داشته باشند، با انگیزه و عزمی راسخ‌تر می‌توانند به ارائه خدمات بالینی بپردازند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نگرش کارآموزان و کاروزان پرستاری درزمینه مراقبت از سالمندان انجام شده است.
مواد و روش ها مطالعه توصیفی‌تحلیلی حاضر روی 211 نفر از دانشجویان پرستاری، شامل 147 کارآموز و 64 کاروز دانشکده پرستاری و مامایی استان کرمانشاه در سال 1394 انجام شد. روش نمونه‌گیری کارآموزان به‌صورت تصادفی ساده و کارورزان به‌صورت سرشماری بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ای با 21 سؤال بود. داده‌ها با نسخه 22 نرم‌افزار SPSS و آزمون تی مستقل تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها میانگین نگرش سالمندی در کارآموزان 97/5±63/72 و کارورزان 27/7±6/74 بود که ازنظر آماری اختلاف معناداری وجود داشت (05/0P<). بیشتر کارآموزان (89/8درصد) و کارورزان (81/3درصد) درزمینه مراقبت از سالمندان نگرش متوسطی داشتند. گویه «پرستاری از سالمندان اتلاف‌وقت است؛ زیرا آن‌ها به پایان عمر خود رسیده‌اند»، از دیدگاه کارآموزان 57/0±67/4 و کارورزان 47/0±73/4 بیشترین میانگین را در بین گویه‌ها داشت. بین این دو میانگین، اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0P>).
نتیجه گیری در دانشجویان سال بالا، نگرش مثبت به مراقبت از سالمندان افزایش یافته است. به‌نظر می‌رسد آموزش مراقبت از سالمند در ایجاد این نگرش مؤثر بوده است. باتوجه‌به اینکه بیشتر دانشجویان به سالمندان نگرشی متوسط (نه خوب) داشتند، به‌کارگیری آموزش‌های تخصصی‌تر برای ارتقای سطح دانش و به‌تناسب آن نگرش سالمندی ضرورت دارد.