اهداف:  آگاهی از تجارب سالمندان مبتلا به سکته قلبی می تواند به تعیین نیازها، مشکلات، و نیز بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کند، اما اطلاعات اندکی درباره تجارب آنان از سکته قلبی وجود دارد. در پژوهش حاضر، تجربه بیماران سالمند از سکته قلبی و رویکرد مقابله با بیماری مورد مطالعه قرار گرفته است.

مواد و روش‌ها: این مقاله بخشی از مطالعه بزرگتری است که با رویکرد گراندد تئوری انجام شده است. با هشت بیمار مبتلا به سکته قلبی سنین 65 سال به بالا که به صورت نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند، مصاحبه گردید. مصاحبه نیمه ساختار یافته روش اصلی جمع آوری داده ها بوده و تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت. داده ها بطور همزمان با جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش اشتراوس و کوربین تحلیل گردید. اعتبار داده ها بر اساس معیارهای پیشنهادی لیکنولن و گوبا تایید شد.

یافته‌ها: تجارب سالمندان از سکته قلبی در دو درونمایه زندگی در سایه ترس، زندگی با محدودیت طبقه بندی شده اند و راهبردهای مقابله‌ای تحت عنوان بازگشت به زندگی فعال نام گذاری شده است. درونمایه زندگی در سایه ترس دارای زیر طبقات ترس از مرگ و سکته مجدد، ترس از ناتوانی جسمی، و ترس از وابسته شدن به دیگران می باشد .درونمایه زندگی با محدودیت شامل زیر طبقات احساس بی قدرتی جسمانی، علایم جسمی، و تمکین از دستورات/خانواده می باشد. درونمایه بازگشت به زندگی فعال شامل تفکر مثبت و خود اتکایی می باشد.

نتیجه‌گیری: سالمندان مبتلا به سکته قلبی به دلیل تهدید ناگهانی سلامتی و زندگی، تنش های شدید و محدودیت های زیادی را تجربه می کنند. اتخاذ رویکردهای مثبت مقابله ای می تواند بازگشت به زندگی طبیعی را تسهیل نموده و کیفیت زندگی آنان را بهبود بخشد.