دوره 11، شماره 2 - ( تابستان 1395 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 289-280 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. ، mahyamirzaie@gmail.com
2- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
3- گروه مدیریت، سیاست‌گذاری و اقتصاد سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
4- گروه داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
چکیده:   (10234 مشاهده)

اهداف: افزایش جمعیت سالمندان تشویشی جهانی است و مراقبت از سلامت و کیفیت زندگی سالمندان بالای 65 سال، از مشکلات عمده امروز و آینده به‌شمار می‌آید. تجویز دارو جزئی اساسی از مراقبت بیماران سالمند و بهینه‌سازی درمان دارویی برای بیماران سالمند مسئله‌ساز است. این امر می‌تواند عوارض جانبی و هزینه‌ها را افزایش دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت داروهای مناسب تجویزنشده در بیماران سالمند60 ساله و بالاتر با استفاده از ابزار غربالگری داروهای مناسب تجویزنشده در افراد سالمند (START) بود که در بیمارستان‌های آموزشی و غیرآموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران بستری شده بودند. 
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در چهار بیمارستان آموزشی و غیرآموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران به‌منظور بررسی میزان داروهای مناسب تجویزنشده براساس معیار START انجام شد. داده‌های پژوهش حاضر از پرونده 400 بیمار 60 ساله و بالاتر از بخش‌های بستری مشترک (سی.سی.یو، ایی.ان.تی و آی.سی.یو عمومی، ارتوپدی ، جراحی عمومی و داخلی) در طی شش‌ماه (از تیرماه تا آذرماه) سال 1392 جمع‌آوری شد که به‌صورت تصادفی انتخاب شده بودند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه 18 نرم‌افزار SPSS و نسخه 2013 نرم‌افزار اکسل انجام شد. همچنین برای تعیین ارتباط بین متغیرهای بررسی‌شده آزمون کای اسکوئر، من-ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و کلموگروف-اسمیرنف به‌کاررفت. 
یافته‌ها: میانگین سن سالمندان مطالعه‌شده 73/4 سال بود. از بین سالمندان بررسی‌شده، بیماری قلبی-عروقی بیشترین درصد (21/6درصد) و بیماری دیابت کمترین درصد فراوانی (3/0) را در بین بیماری‌های فعلی سالمندان کسب کرده بودند. تعداد کل داروهای تجویزشده 4744 بود که برای 39/6درصد از سالمندان حداقل یک داروی مناسب تجویزنشده بود. بیشترین طبقات دارویی مناسب تجویزنشده براساس معیار START به‌ترتیب در بیمارستان‌های غیرآموزشی 11/7درصد بیس‌فسفوناتس و 8/3درصد آنتی‌دیابتیک و در بیمارستان‌های آموزشی 13/3درصد بیس‌فسفوناتس و 11/4درصد آنتی‌دیابتیک بوده است. میانگین داروی مناسب تجویزنشده رابطه معنی‌داری با طول مدت اقامت بیماران در بیمارستان‌های آموزشی داشته است. تعداد داروهای مناسب تجویزنشده با افزایش تعداد داروهای تجویزشده به‌صورت معنی‌داری افزایش یافته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه مسائل مربوط به میزان داروهای مناسب تجویزنشده در میان سالمندان بررسی‌شده می‌تواند جدی باشد؛ بنابراین تجویز داروهای مناسب برای سالمندان از اهمیت زیادی برخودار است. نظارت بر تجویز، نحوه تأمین و مصرف منطقی دارو بسیار حیاتی و اثرگذار است. ازآنجاکه بخشی از بودجه سلامت به دارو تعلق دارد، بیمارستان‌ها می‌تواند با بهره‌گیری از پزشکان شاغل به‌همراه دیدگاه‌های تخصصی مشاوران دارویی و داروسازان بالینی در کاهش این مشکل کارساز باشد.

متن کامل [PDF 4984 kb]   (3100 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: طب سالمندی
دریافت: 1395/1/8 | پذیرش: 1395/3/24 | انتشار: 1395/4/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.