اهداف الگوهای گذران وقت ازیک‌سو بر سلامت و کیفیت زندگی سالمندان و ازسوی‌دیگر بر تفاوت‏های بافتاری هر جامعه در الگوهای گذران وقت تأثیر می‌گذارد. براین‌اساس هدف مقاله حاضر بررسی الگوهای گذران وقت سالمندان ایرانی و عوامل اجتماعی و جمعیت‌شناختی مؤثر بر آن است.
مواد و روش ها در این مطالعه الگوهای گذران وقت و عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر آن با استفاده از تحلیل ثانویه داده‏های پیمایش گذران وقت ایرانی‌ها بررسی شد که در سال 1388 مرکز آمار ایران به‌شیوه نمونه‏گیری دومرحله‏ای طبقه‌بندی‌شده گردآوری کرده بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را 3516 سالمند 60 ساله و بیشترِ ساکن نقاط شهری کشور تشکیل می‌دادند. داده‌های حاصل از این تحقیق با روش‌های آماری توصیفی‌تحلیلی نظیر تحلیل واریانس و طبقه‌بندی چندگانه تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها یافته‏های مطالعه نشان داد بیشترین میانگین گذران وقت سالمندان ایرانی به‌ترتیب نگهداری و مراقبت شخصی، فعالیت‌های فراغتی، کار و خدمات خانگی بدون‌دستمزد، فعالیت‏های مذهبی، فعالیت‌های اجتماعی داوطلبانه و درنهایت فعالیت‌های دستمزدی شغلی است. این الگوها در میان گروه‌های مختلف اجتماعی تفاوت معناداری داشت. 
نتیجه گیری نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد سن، جنسیت، وضعیت فعالیت، وضعیت اقتصادی، سطح تحصیلات، ترتیبات زندگی و وضعیت معلولیت و ناتوانی مهم‌ترین و قوی‌ترین متغیرهای اثرگذار بر الگوهای گذران وقت سالمندان ایرانی محسوب می‌شود.