دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1396 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 17-6 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
2- تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مرکز تحقیقات سالمندی، گروه سالمندی. ، robabsahaf @gmail com
3- گروه سالمندی، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
4- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بابل، بابل، ایران.
چکیده:   (8772 مشاهده)

اهداف با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در کشور، این مطالعه با هدف تعیین میزان ناتوانی سالمندان صورت گرفت و ارتباط آن با جنسیت انجام شد.
مواد و روش ها این پژوهش به روش توصیفی‌تحلیلی از نوع همبستگی بر روی ۳۰۰ نفر از سالمندان ۶۰ ساله و بالاتر تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری تهران به روش نمونه‌گیری تصادفی و از طریق مراجعه به در منازل افراد سالمند و مصاحبه با آنان صورت گرفته است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ای مشتمل بر دو بخش بود که بخش اول درباره مشخصات جمعیت‌شناختی، اقتصادی، اجتماعی و ابتلا به بیماری‌ها و بخش دوم، پرسش‌نامه WHODAS۲ از سازمان بهداشت جهانی بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار   SPSS۱۸ بررسی شدند.
یافته ها میانگین سنی کل افراد مورد مطالعه ۷/۱۱±۶۸/۱۴ سال و میانه سن آنان ۶۶ سال بود. در میان سالمندان تحت مطالعه، ۱۷۵ نفر (۴۶ درصد) بدون ناتوانی بودند و ۱۹/۱۳ درصد افراد ناتوان (۱۲۵ نفر)، ناتوانی خفیف داشتند. بیشترین میزان ناتوانی در حیطه حضور در جامعه با میانگین ناتوانی (۵/۶) در زن‌ها و (۴/۳۸) در مردها دیده شد و حداقل میانگین ناتوانی در مردها (۰/۷۲) مربوط به حیطه مراقبت از خود و بهداشت شخصی و در زن‌ها (۱/۰۷) بوده است.
نتیجه گیری سالمندان مطالعه حاضر در مقایسه با سایر کشورها ناتوانی کمتری داشتند، با این حال توجه به روند افزایش جمعیت سالمندان و سلامت و کاهش ناتوانی‌های آن‌ها ضروری به نظر می‌رسد. طبق بررسی انجام‌شده درصد ناتوانی در زنان (۵۸/۱۴ درصد) نسبت به مردها (۵۳/۳۱ درصد) بیشتر بود و ناتوانی با سن رابطه معنی‌داری داشت. (P<۰/۰۰۱)

متن کامل [PDF 4495 kb]   (4014 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (8350 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سالمند شناسی
دریافت: 1395/8/12 | پذیرش: 1395/11/8 | انتشار: 1396/3/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.