اهداف با افزایش سن زمان واکنش افراد در اثر ناتوانی در پیش‌بینی درست محرک افزایش خواهد یافت که این عمل شناختی با ورود به مرحله سالمندی شدیدتر می‌شود. برنامه نوروفیدبک از طریق تنظیم ناهنجاری‌های امواج مغزی به صورت خودتنظیمی، می‌تواند عملکرد شناختی افراد را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر تمرین‌های نوروفیدبک بر بهبود زمان واکنش سالمندان مرد غیرفعال است.
مواد و روش ها این تحقیق از نوع نیمه‌تجربی است. تعداد 18 نفر مرد سالمند با میانگین سنی (12/3±38/65) انتخاب و به‌طور مساوی و کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به منظور ارزیابی زمان واکنش شرکت‌کنندگان از دستگاه زمان واکنش YB-1000 استفاده شد. هر دو گروه در سه مرحله (پیش‌آزمون و آزمون میانی و پس‌آزمون) آزموده شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی دوازده جلسه در تمرین‌های نوروفیدبک شامل افزایش توان بتا و کاهش توان تتا شرکت کردند. به منظور حذف اثر تلقین، گروه کنترل نیز در همان شرایط قرار گرفت، اما فقط امواج ضبط‌شده تمرین‌های گروه تجربی را به عنوان تمرین مشاهده کردند.
یافته ها نتایج حاصل از آزمون تحلیل عاملی کوواریانس نشان داد در قیاس با گروه کنترل، تمرین‌های نوروفیدبک (افزایش موج بتا و کاهش موج تتا) موجب بهبود معنادار (05/0>P) در عملکرد زمان واکنش گروه آزمایش شد.
نتیجه گیری تمرین‌های نوروفیدبک، با استفاده از بازداری یا تقویت فعالیت امواج مغزی و همچنین بهبودی در استفاده مفید از حافظه می‌تواند به عنوان یک روش تمرینی مؤثر در بهبود پردازش‌های شناختی نظیر زمان واکنش سالمندان مدنظر قرار گیرد.