دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1396 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 241-232 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، hadihashemirazini@yahoo.com
2- گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
3- گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:   (8682 مشاهده)

اهداف اضطراب مرگ در افراد سالمند شایع است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط راهبردهای مقابله و منبع کنترل با اضطراب مرگ در سالمندان است.
مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی‌مقطعی، ۱۱۳ سالمند بالای ۶۰ سال در شهر تهران به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها مقیاس راهبردهای مقابله‌ای، مقیاس چندبعدی منبع کنترل و مقیاس اضطراب مرگ در گروه نمونه پژوهش اجرا شد. سپس داده‌ها با نسخه ۲۱ نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۳/۹۳±۶۵/۱۹ بود. میانگین و انحراف استاندارد مقابله مسئله‌مدار، مقابله هیجان‌مدار، مقابله اجتنابی، منبع کنترل درونی، منبع کنترل بیرونی و اضطراب مرگ به ترتیب ۷/۴۵±۴۸/۲۰، ۶/۹۲±۵۰/۹۳، ۸/۶۷±۵۰/۳۹، ۵/۷۰±۱۷/۸۵، ۶/۰۸±۶۱/۵۱ و ۲/۳۱±۸/۶۷ بود. بر اساس یافته‌های پژوهش بین راهبردهای مقابله‌ای و منبع کنترل با اضطراب مرگ در سالمندان رابطه معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۵>P). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد کنترل بیرونی، مقابله اجتنابی و مقابله هیجان‌مدار به طور معنی‌داری اضطراب مرگ در سالمندان را پیش‌بینی می‌کنند (۰/۰۱>P).
نتیجه گیری اضطراب مرگ یکی از عوامل مؤثر در سلامت روان سالمندان است. با توجه به یافته‌ها، راهبردهای مقابله و منبع کنترل نقش مهمی در اضطراب مرگ سالمندان دارند. بنابراین، با طراحی مداخلات روان‌شناختی بر اساس راهبردهای مقابله و تغییر منبع کنترل از بیرونی به درونی، سلامت اضطراب مرگ را می‌توان بهبود بخشید.

متن کامل [PDF 4825 kb]   (5063 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (9198 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی
دریافت: 1395/11/21 | پذیرش: 1396/2/6 | انتشار: 1396/4/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.