دوره 13، شماره 1 - ( بهار 1397 )                   جلد 13 شماره 1 صفحات 49-38 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadri Damirchi E, Behbuei S, Mojarrad A. Role of Performance in the Stroop Test in Anticipation of Anxiety and Aggression in the Elderly in Ardabil. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2018; 13 (1) :38-49
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1419-fa.html
صدری دمیرچی اسماعیل، به بوئی ساناز، مجرد آرزو. نقش عملکرد در آزمون استروپ در پیش‌بینی اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان شهر اردبیل. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1397; 13 (1) :38-49

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1419-fa.html

نقش عملکرد در آزمون استروپ در پیش‌بینی اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان شهر اردبیل
اسماعیل صدری دمیرچی* 1، ساناز به بوئی2 ، آرزو مجرد3
1- گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. ، araz_sadri@yahoo.com
2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
واژه‌های کلیدی: عملکرد استروپ، اضطراب، خودکارآمدی در افتادن، سالمندان
متن کامل [PDF 2369 kb]   (3875 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (9003 مشاهده)
متن کامل:   (12027 مشاهده)
مقدمه
گذر از دوره سالمندی، البته به شرط بقا، برای انسان‌ها اجتناب‌ناپذیر است [1]. با بهبود شرایط بهداشتی و خدمات پزشکی و افزایش امید به زندگی، جمعیت سالمندان روبه‌رشد است [3 ،2] که از آن به عنوان انقلاب ساکت یاد می‌شود [4]. مطالعات نشان داده است در 40 سال آینده جمعیت بیش از 65 سال دنیا دوبرابر خواهد شد. 52 درصد این میزان در کشورهای آسیایی و 40 درصد آن در کشورهای پیشرفته مقیم خواهند بود [5]. بر اساس برآوردهای بین‌المللی، از سال 1419 جمعیت سالمند ایران در مقایسه با دیگر نقاط و حتی میانگین جهان رشد سریع‌تری خواهد داشت. همچنین تا سال 1424 از میانگین رشد جمعیت سالمند جهان و طی پنج سال پس از آن نیز از آسیا پیشی خواهد گرفت [6]. 
در بیشتر کشورهای جهان سوم، طی نیم‌قرن اخیر نسبت و تعداد جمعیت سالمندان افزایش یافته است [7]. بر اساس آخرین آمار، نرخ سالمندی در جمعیت ایران 9/3 است. تازه‌ترین آمارهای بخش جمعیت سازمان ملل متحد و مرکز آمار ایران بیانگر آن است که جمعیت جهان و ایران در حال سال‌خوردگی است [8]. این موضوع اهمیت توجه به متغیرهای حوزه سلامت و بهداشت سالمندان را بیش از پیش پررنگ کرده است. 
سالمندی فرایند بیولوژیکی اجتناب‌ناپذیری است که تمام موجودات زنده را درگیر می‌کند و گاهی با تجربیات ناخوشایند همراه است [9]. مشکلات روانی و جسمی بسیاری از جمله اضطراب، افتادن و غیره از عوارض اجتناب‌ناپذیر سالمندی است.  یکی از این مشکلات که از جمله نگرانی‌های مهم سالمندان در دو دهه اخیر است و بخش وسیعی از پژوهش‌های سالمندی را به خود اختصاص داده است، مسئله افتادن، عواقب آن و ملاحظات تندرستی مرتبط با آن است. از دغدغه‌های مهم سالمندان، افتادن است که به زمین خوردن ناخواسته فرد منجر می‌شود و در نتیجه موجب عواملی مانند تحمل ضربه خشن، ازدست‌دادن هوشیاری و شروع ناگهانی فلج می‌شود، مانند آنچه در سکته قلبی و صرع تشنجی رخ می‌دهد [10]. حدود یک‌سوم سالمندان حداقل یک بار افتادن در سال را تجربه می‌کنند [12 ،11]. 
علاوه بر عوامل جسمانی، اجتماعی و فیزیولوژیکی، عوامل روان‌شناختی مانند خودکارآمدی افتادن (ترس از افتادن) نیز با افتادن ارتباط دارند [13]. ترس از افتادن، رایج‌ترین ترس در میان سالمندان است [15 ،14]. از عواقب این ترس می‌توان به محدودشدن و اجتناب از فعالیت خودتحمیل‌شده اشاره کرد [17 ،16]. ترس از افتادن، یعنی باورنداشتن به اینکه فعالیت‌های طبیعی ممکن است بدون از دست دادن تعادل اجرا شود. ترس از افتادن آسیبی روان‌شناختی است که ممکن است به اُفتی خودتحمیل‌شده در فعالیت و کارکرد منجر شود. این اُفت با ناتوانی‌های جسمانی یا آسیب، تحمیل نشده است [18]. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند کنترل تعادل به توجه بیشتری نیاز دارد. شواهد نشان می‌دهد که ناتوانی در اختصاص‌دادن توجه به تعادل، پیش‌بینی‌کننده قوی برای افتادن است [19]. همچنین پژوهش‌های مختلف [24-20] رابطه معناداری بین توجه و ترس از افتادن گزارش کرده‌اند. 
از جمله متغیرهای مهمی که به نظر می‌رسد نقش مهمی در افتادن داشته باشد، موضوع سوگیری توجه است. سوگیری توجه به تخصیص افتراقی توجه به سوی محرک تهدیدکننده نسبت به محرک خنثی اشاره دارد [25]. این موضوع از دو منظر بررسی شده است. نخست از منظر فرایند و دوم از منظر محتوا. از منظر فرایند، به سوگیری توجه در قالب مراحل مختلف پردازش شناختی تأکید شده است [26]. در بحث محتوا، پژوهشگران سعی کرده‌اند محتوای فکری خاص بیماران مبتلا به اختلالات هیجانی مختلف را بررسی کنند. در این دیدگاه، آزمایش‌های پردازش اطلاعات به محرک وابسته به محتوا متکی است تا بتواند سوگیری‌های خاص پردازش اطلاعات در اختلال وسواسی-اجباری را شناسایی کند. الگوهای مختلفی برای بررسی این موضوع به وجود آمده است. در آزمون استروپ هیجانی، سوگیری توجه را می‌توان از تأخیر زمانی آزمودنی‌ها در نامیدن رنگ واژه‌هایی که در این آزمون تعبیه شده است و برای آن‌ها نشانه‌های خطر به شمار می‌رود، استنباط کرد. این چشم‌انداز آزمایشی به طور گسترده‌ای برای بررسی سوگیری‌های پردازش اطلاعات در دیگر اختلالات هیجانی استفاده شده است [27]. 
سوگیری توجه می‌تواند با مشکلات بسیاری در سالمندان در ارتباط باشد. یکی از رایج‌ترین این مشکلات اضطراب است. اضطراب یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها و مهم‌ترین اختلالات عصبی‌روانی است که برخی روان‌پزشکان و روان‌کاوان، بخش اعظم اختلالات روانی را در آن جست‌وجو می‌کنند [28]. همه اضطراب را تجربه می‌کنند. مشخصه اصلی اضطراب احساس مبهم، ناخوشایند و فراگیری است که بیشتر مواقع با علائم و سمپتوم‌هایی مثل سردرد، ناراحتی مختصر در معده، بی‌قراری، ناتوانی در بی‌حرکتی و آرام نشستن یا ایستادن نشان داده می‌شود [29].
اضطراب احساس هیجان‌آمیز عمومی، مبهم و بسیار ناخوشایندی از دلواپسی است که با یک یا چند احساس جسمی مانند تنگی نفس، تپش قلب و فشار خون بالا همراه می‌شود. اگرچه عقیده بر این است که اضطراب کم برای ادامه حیات لازم است، اضطراب زیاد زیان‌های جدی بر جسم، روان، روابط اجتماعی، حرفه و تحصیلات وارد می‌کند و فرد را از داشتن سلامت کیفی قابل قبول در زندگی محروم می‌کند [30]. پژوهش‌های مختلفی [37-31 ،25] رابطه معناداری بین سوگیری توجه و اضطراب گزارش کرده‌اند.  با توجه به گسترش روزافزون تعداد سالمندان در جامعه و اهمیتی که سلامت و کیفیت زندگی این قشر از جامعه دارد و از سوی دیگر با توجه به کمبود پژوهش‌های لازم در این حوزه، هدف پژوهش حاضر بررسی عملکرد استروپ با اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان بیشتر از 60 سال است.
روش مطالعه
پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان مرد بیشتر از 60سال ساکن در سرای سالمندان شهر اردبیل در سال 1396 بود که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 200 نفر به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول زیر استفاده شد:
 این مقاله به لحاظ کمیته اخلاق، به تأیید اداره بهزیستی شهرستان اردبیل رسیده است. برای رعایت اصول اخلاقی پژوهش پس از هماهنگی لازم با اداره بهزیستی شهرستان اردبیل و رجوع به مرکز سالمندان «رایحه امید» و هماهنگی و اجازه پژوهشی و اخلاقی مرکز، برای همه آزمودنی‌ها هریک از موارد ماهیت، هدف و محرمانه‌بودن پژوهش توضیح داده شد و تأکید شد نام و هویت افراد محرمانه باقی خواهد ماند، پاسخ‌ها در دسترس اشخاص و سازمان‌ها قرار نخواهد گرفت و نتایج صرفاً برای مطالعه پژوهش خواهد بود. سپس پرسش‌نامه‌ها در اختیار شرکت‌کنندگان قرار گرفت. پس از جمع‌آوری پرسش‌نامه‌ها، از همه شرکت‌کنندگان قدردانی شد. همچنین برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون در SPSS-21 استفاده شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از ابزارهای زیر استفاده شد:
آزمون استروپ
استروپ این آزمون را در سال 1935 برای ارزیابی توجه اختصاصی و انعطاف‌پذیری شناختی ابداع کرد. از آن زمان به بعد انواع متفاوتی از این آزمون ساخته شده است. در این پژوهش از نوع کارتی آزمون استروپ که بسیار شبیه به آزمون طرح‌شده با استروپ است، استفاده شده است. این آزمون از چهار کارت تشکیل شده است (W خواندن واژه)، (C نامیدن رنگ) و CW نیز خواندن واژه‌ها بدون توجه به رنگ آن‌ها در کارت سوم و در کارت چهارم، واژه‌ها بدون توجه به چیزی که نوشته شده است، گفته می‌شود. هر کارت 25 محرک را نشان می‌دهد که به ترتیب در پنج سطر و پنج ستون تنظیم شده‌اند. از آزمودنی خواسته می‌شود به هر کارت نگاه کند و از سمت چپ به طور افقی به سمت راست این کار را ادامه دهد و سریع و تا جایی که محتمل است، پاسخ مناسب دهد.
در کارت w محرک، نام رنگ‌های پنج‌گانه است (قرمز، آبی، سبز، قهوه‌ای و زرد). در این قسمت از آزمودنی درخواست می‌شود واژه‌ها را بخواند. کارت C مربع‌های رنگی را نشان می‌دهد (قرمز، آبی، سبز، قهوه‌ای و زرد). در این قسمت از آزمودنی خواسته می‌شود تا رنگ مربع‌ها را بگوید. کارت CW نیز واژه‌هایی را که به نام رنگ‌های پنج‌گانه اشاره دارند و با رنگ‌های متعارض نوشته شده‌اند، نشان می‌دهد؛ مثلاً واژه قرمز به رنگ آبی نوشته شده است. در کارت سوم از آزمودنی خواسته می‌شود آن واژه‌ها را بدون توجه به رنگ آن‌ها بخواند. در کارت چهارم از آزمودنی خواسته می‌شود تا رنگ آن واژه‌ها را بدون توجه به چیزی که نوشته شده است، بگوید. در هر چهار کارت زمان واکنش آزمودنی و تعداد خطاها ثبت می‌شود [38]. پایایی این آزمون برای کارت‌های اول و دوم 0/88 و برای کارت‌های سوم و چهارم 0/80گزارش شده است [39].
پرسش‌نامه اضطراب بک
اروین بک و همکارانش در سال 1990 پرسش‌نامه اضطراب بک را معرفی کردند. این پرسش‌نامه به طور اختصاصی شدت علائم اضطراب بالینی را در افراد می‌سنجد. این پرسش‌نامه شامل 21 گزینه است که آزمودنی در هر ماده یکی از چهار گزینه اصلاً، خفیف (زیاد ناراحتم نکرده است)، متوسط (خیلی ناخوشایند بود، اما تحمل کردم) و شدید (نمی‌توانستم آن را تحمل کنم) را انتخاب می‌کند. چهار گزینه هر سؤال در یک طیف از 0 تا 3 نمره‌گذاری می‌شود. هر یک از ماده‌های آزمون یکی از علائم شایع اضطراب (علایم ذهنی، بدنی و هراس) را توصیف می‌کند. بنابراین نمره کل این پرسش‌نامه در دامنه‌ای از صفر تا 63 قرار می‌گیرد. نقاط برش این پرسش‌نامه شامل هیچ یا کمترین حد نمرات 0 تا 7، خفیف نمرات 8 تا 15، متوسط نمرات 16 تا 25 و شدید 26 تا 63 است. مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهند که این پرسش‌نامه اعتبار و روایی مطلوبی دارد. ضریب همسانی درونی آن (ضریب آلفا)0/92، اعتبار آن با روش بازآزمایی به فاصله یک هفته0/75 و همبستگی ماده‌های آن از0/30 تا 0/76متغیر است. 
پنج نوع روایی محتوا، هم‌زمان، سازه، تشخیصی و عاملی برای این آزمون سنجیده شده است که همگی نشان‌دهنده کارایی خوب این ابزار در اندازه‌گیری شدت اضطراب است. کاویانی و موسوی در ایران خصوصیات روان‌سنجی این ابزار را بررسی کرده‌اند. آن‌ها ضریب روایی این پرسش‌نامه را در حدود 0/72، ضریب اعتبار آزمون مجدد به فاصله یک‌ماه را 0/83 و آلفای کرونباخ 0/92 گزارش کرده‌اند [40]. 
پرسش‌نامه خودکارآمدی در افتادن (FES-I)
یاردلی و همکاران این پرسش‌نامه را ساخته‌اند و 16 گویه دارد. گویه‌های این پرسش‌نامه چهار گزینه «اصلاً نگران نیستم» تا «کاملاً نگرانم» دارد و نمره هر آزمودنی، مجموع امتیازات او از 16 سؤال خواهد بود. دامنه نمرات از 16 تا 64 است. نمره بیشتر به معنی ترس بیشتر از افتادن یا خودکارآمدی کمتر است [41]. خواجوی و همکاران ترجمه این ابزار را به روش ترجمه فارسی و معکوس انجام داده‌اند [42]. ضریب همبستگی درون‌طبقه‌ای برای این پرسش‌نامه 0/98 و همسانی درونی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 0/98 محاسبه شد. ضریب همبستگی به روش دونیمه‌کردن، ضریب همبستگی اسپیرمن-براون 0/97 و ضریب همبستگی دونیمه گاتمن نیز 0/97 محاسبه شد. برهانی‌نژاد و همکاران در پژوهش خود آلفای کرونباخ این پژوهش را 0/909 گزارش کردند [43].
یافته‌ها
در این پژوهش 200 سالمند مرد بیشتر از 60 سال با میانگین سنی 47/66 و انحراف استاندارد 6/576 و وضعیت تأهل، متأهل شرکت کردند. آماره‌های توصیفی متغیرهای تحت مطالعه در جدول شماره 1 گزارش شده است. 
همان‌طور که در جدول شماره 1 مشاهده می‌شود، بیشترین نمره میانگین در متغیر خودکارآمدی در افتادن (5350/58) و پس از آن بیشترین نمره میانگین در میزان واکنش کارت چهارم (49/472) و پس از آن در نمره واکنش کارت چهارم (37/2766) است. همچنین بیشترین نمره انحراف استاندارد مربوط به نمره واکنش کارت چهارم (54/784) و پس از آن نمره تداخل کارت چهارم (54/7085) است. همچنین برای بررسی میزان رابطه خودکارآمدی در افتادن و اضطراب با عملکرد استروپ از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. قبل از اجرای آزمون پیرسون برای بررسی عادی‌بودن از آزمون کالموگروف اسمیرنف استفاده شد که نتیجه بیانگر عدم‌معناداری است. پس توزیع متغیرها عادی است و می‌توان از آزمون پیرسون استفاده کرد. خلاصه آزمون همبستگی پیرسون در جدول شماره 2 آورده شده است.
همانطور که در جدول شماره 2 مشاهده می‌شود، رابطه معناداری بین عملکرد استروپ (کارت سوم و چهارم) در هر چهار خرده‌مقیاس شامل خطا، صحیح، واکنش و تداخل با میزان اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان وجود دارد. همچنین برای بررسی میزان پیش‌بینی اضطراب و خودکارآمدی در افتادن بر اساس عملکرد استروپ، آزمون تحلیل رگرسیون اجرا شد که خلاصه آزمون رگرسیون در جداول شماره 3 و 4 گزارش شده است.
همان‌طور که در جدول شماره 4 مشاهده می‌شود، هر دو متغیر اضطراب و خودکارآمدی در افتادن قابل پیش‌بینی با عملکرد استروپ است. نتایج بیانگر این است که عملکرد استروپ، اضطراب را به صورت منفی و خودکارآمدی در افتادن را به صورت مثبت پیش‌بینی می‌کند.
بحث 
پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد استروپ با اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان بیشتر از 60 سال انجام گرفت. نخستین یافته پژوهش نشان داد که بین اضطراب و عملکرد استروپ ارتباط منفی معنی‌داری وجود دارد. به این صورت که هر چقدر میزان عملکرد استروپ بیشتر باشد، میزان اضطراب در سالمندان کمتر خواهد بود و بالعکس. نتیجه این پژوهش با پژوهش‌های رنر و همکاران [33]، ساسمن و همکاران [32]، کلارک [25]، برگرین و همکاران [31]، ریچارد و همکاران [44]، بکر و همکاران [45]، ایگلوف و همکاران [46]، آیزنک و همکاران [47]، کالانتروف و همکاران [48]، آندرو و همکاران [49] من و همکاران [37]، شهامت و همکاران [35]، کرتز و همکاران [34] و کورتین [36] همسو است.  
در تبیین نتیجه حاضر می‌توان گفت که وجود اضطراب به دلیل ایجاد محرک‌های مثبت و منفی باعث ایجاد پردازش‌های مختلفی در ذهن می‌شود و این عمل بر عملکرد افراد تأثیر می‌گذارد. اضطراب حالت هیجانی نامطلوبی است، در نتیجه اضطراب زیاد باعث بی‌تمرکزی و اختلال حافظه می‌شود. استدلال افرادی که اضطراب را تجربه می‌کنند، دچار نقص می‌شود به بیان دیگر با افزایش میزان اضطراب کارکردهای اجرایی افراد دچار ضعف می‌شود. افراد مضطرب تفکر منفی درباره خود دارند و این موضوع باعث تداخل در توجه آن‌ها می‌شود. این انعطاف‌ناپذیری و به نوعی اضطراب در پردازش اطلاعات پایه‌ای، باعث بدکارکردی در سیستم عصب روان‌شناختی می‌شود و این بدکارکردی در کارکردهای اجرایی نیز خود را نشان می دهد. اختلال در مؤلفه‌های کارکردهای اجرایی به ویژه توجه ممکن است آثار مخربی بر فعالیت‌های روزمره افراد نظیر توانایی کار کردن و عملکرد افراد در موقعیت‌های ارزیابی داشته باشد. در پژوهشی دیگر [50] مشخص شد که رایج‌ترین سوگیری انجام‌شده در آزمون استروپ مربوط به اضطراب است. در واقع سوگیری در شناسایی رنگ‌ها در افرادی که اضطراب زیادی داشتند، بیشتر بود. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی مضطرب در مهارت‌های حافظه کلامی، حافظه بینایی و عملکردهای اجرایی، توانایی کمتری دارند. این‌گونه سوگیری‌ها احتمالاً به طور مستقیم اضطراب ایجاد یا تولید می‌کنند و با تولید و حفظ این روند در عملکرد های توجه اختلال ایجاد می‌کنند [51]. 
همچنین در تحقیق دیگری [46] مشخص شد افرادی که اضطراب بیشتری دارند، در عملکرد آزمون استروپ در کارت‌های مربوط به خطا و تداخل همبستگی مثبتی داشتند. یکی از سازه‌های مرتبط با کارکردهای اجرایی توجه است. کنترل توجه و حافظه کاری به ساختار عصبی مشترکی مربوط می‌شود. به منظور آزمون حافظه کاری و توجه از آزمون استروپ استفاده می‌شود. اختلال در هر نوع کارکردهای توجه می‌تواند مؤلفه‌های خواندن را در افراد مختل کند. پژوهش دیگری [47] مشخص کرده است بین اضطراب با عملکردهای شناختی به ویژه توجه رابطه وجود دارد و اضطراب بر عملکردهای اجرایی و شناختی اثر منفی می‌گذارد. افراد مضطرب در موقعیت‌های استرس‌زا، به ویژه زمانی که ارزیابی یا آزموده می‌شوند، مضطرب‌تر می‌شوند و این موضوع در حافظه کوتاه‌مدت و کاریشان تأثیر می‌گذارد. موارد مزاحمی همچون استرس و اضطراب، باعث محدودیت در منابع توجه در حافظه کاری می‌شود. بنابراین انجام پردازش اطلاعات کمتر قابل دسترس است. 
همچنین نتیجه دیگر پژوهش نشان داد بین خودکارآمدی در افتادن سالمندان و عملکرد استروپ رابطه معناداری وجود دارد؛ بدین معنا که هرچه میزان عملکرد در استروپ بیشتر باشد، میزان خودکارآمدی در افتادن سالمندان نیز بیشتر خواهد بود و بالعکس. یافته حاضر با نتایج پژوهش‌های چوی و همکاران [20]، پیچ و همکاران [21]، پایت و همکاران [52]، پایت و همکاران [53]، باربن و همکاران [22]، دی ملکر [54]، هوانگ و همکاران [55]، بارهیم و همکاران [23]، ویلیامز [24] همسو است.
در تبیین یافته حاضر می‌توان چنین گفت که روند سالمندی باعث ایجاد تغییرات اساسی در سیستم‌های مختلف بدن می‌شود از سویی ایجاد تغییرات ریخت‌شناسی و بیوشیمیایی در قسمت‌های مختلف مغز از جمله کورتکس آهیانه و پیشانی، باعث کاهش عملکردهای شناختی می‌شود. از سویی دیگر تغییرات در سیستم اسکلتی‌عضلانی ایجاد می‌شود. افزایش نوسانات خودبه‌خودی بدن و شیوع زمین‌خوردن در سالمندان نشانی از تغییرات دژنراتیو در آنان است. مجموع این تغییرات می‌تواند باعث کاهش کارایی تکالیف دوگانه (شناختی و غیرشناختی) سالمندان در مقایسه با جوانان شود [56]. همچنین می‌توان چنین گفت که چون در دوران سالمندی عملکردهای شناختی از جمله توجه کاهش می‌یابد، در نتیجه به تدریج باعث کاهش خودکارآمدی در افتادن نیز می‌شود و چون عملکردهایی مثل راه رفتن و غیره نیاز به توجه دارد، نقص در توجه موجب نقص در خودکارآمدی در افتادن نیز می‌شود. 
یکی از محدودیت‌های پژوهش حاضر این بود که فقط روی سالمندان ساکن مراکز نگهداری شهر اردبیل انجام گرفت، بنابراین در تعمیم نتایج حاضر به سالمندان غیرساکن در مراکز نگهداری و سالمندان شهرهای دیگر باید احتیاط لازم صورت گیرد. به علت دسترسی مشکل به سالمندانی که قادر به پاسخ‌گویی به سؤالات پژوهش و انجام آزمون استروپ باشند، دیگر محدودیت پژوهش حاضر استفاده از نمونه‌گیری در دسترس بود. بر اساس این محدودیت‌ها پیشنهاد می‌شود که پژوهشگران در مطالعات آتی از روش‌های دیگر، مثل روش آزمایشی استفاده کنند که بتوان روابط به‌دست‌آمده را به صورت علّی آزمایش کرد. همچنین پیشنهاد می‌شود این پژوهش برای به دست آوردن شواهد بیشتر در شهرهای دیگر نیز انجام شود.
نتیجه‌گیری نهایی
با توجه به یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت افزایش عملکرد استروپ می‌تواند اضطراب و خودکارآمدی در افتادن را در سالمندان پیش‌بینی کند. هرچه میزان عملکرد سالمندان در استروپ بیشتر باشد، میزان اضطراب کمتر و خودکارآمدی در افتادن بیشتر خواهد بود.
تشکر و قدردانی
بدینوسیله از همکاری صمیمانه مسئول محترم مرکز «رایحه امید و همچنین از تمامی سالمندان که در پژوهش حاضر شرکت کردند، قدردانی می‌شود. این مقاله حامی مالی ندارد.

 
References
  1. Saydshohadai M, Heshmat S, Seidfatemi N, Haghani H, Mehrdad N. [The spiritual health of seniors living in sanitarium and home residents (Persian)]. Iran Journal of Nursing. 2013; 26(81):11-20 
  2. Lashkarboloki F, Aryaei M, Djazayery A, Eftekhar-Ardebily H, Minaei M. [Association ofdemographic, socio-economic features and some health problems with nutritional status in elderly (Persian)]. Journal of Nutrition Sciences & Food Technology. 2015; 9(4):27-34. 
  3. Hajiaziz A H, Bahmani B, Mahdi N, Manzari Tavakoli V, Barshan A. [Effectivness of group logotherapy on death anxiety and expectancy of elderly living in boarding houses in Kerman (Persian)]. Iranian Journal Ageing. 2017; 12(2):220-31. 
  4. Azadchehr M, Rahgozar M, Karimloo M, Adib Haj Bageri M. [To identify some factors effective on survival of the elderly living in nursing home using Copula Competing Risk Model: Bayesian approach (Persian)]. Journal of Health Promotion Management. 2014; 3(4):46-55 
  5. World Health Organization. Definition of an older or elderly person, health statistics & health information. Geneva: World Health Organization; 2014.
  6. Ahrari S, Moshki M, Bahrami M. [The relationship between social support and adherence of dietary and fluids restrictions among hemodialysis patients in Iran]. Journal of Caring Sciences. 2014; 3(1):11-9. doi: 10.5681/jcs.2014.002
  7. Gilasi H R, Sori H, Yazdani Sh, Taheri Tnjati P. [Methodological considerations in the elderly study: Case study (Persian)]. Iranian Journal of Special Epidemiology. Iranian Journal of Epidemiology 2015; 11(2):1-12. 
  8. Feizabadi M, Nakhoda M, Delbari A. [Rresearch databases and geriatrics and gerontology journals: the comparison of databases and their covered journals (Persian)]. Salmand. 2016; 11(2):358-69. 
  9. Rashidi Fakari F, Azimi Hashemi M, Rashidi Fakari F. A Qualitative research: Postmenopausal women's experiences of abuse. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 2013; 82:57–60. doi: 10.1016/j.sbspro.2013.06.224
  10. Wijlhuizen GJ, de Jong R, Hopman-Rock M. Older persons afraid of falling reduce physical activity to prevent outdoor falls. Preventive Medicine. 2007; 44(3):260–4. doi: 10.1016/j.ypmed.2006.11.003
  11. Khajavi D. [Validation and reliability of Persian version of fall efficacy scale-international (fes-i) in community-dwelling older adults (Persian)]. Salmand. 2013; 8(29):39-47. 
  12. Evitt C, Quigley P. Fear of falling in older adults: A guide to its prevalence, risk factors, and consequences. Rehabilitation Nursing. 2004; 29(6):207-10. PMID: 15597999
  13. Sharaf A, Ibrahim H. Physical and psychosocial correlates of fear of falling among older adults in assisted living facilities. Journal of Gerontological Nursing. 2008; 34(12):27-35. doi: 10.3928/00989134-20081201-07
  14. Arfken CL, Lach HW, Birge SJ, Miller JP. The prevalence and correlates of fear of falling in elderly persons living in the community. American Journal of Public Health. 1994; 84(4):565–70. doi: 10.2105/ajph.84.4.565
  15. Zijlstra GAR, Van Haastregt JCM, Van Eijk JTM, Van Rossum E, Stalenhoef PA, Kempen GIJM. Prevalence and correlates of fear of falling, and associated avoidance of activity in the general population of community-living older people. Age and Ageing. 2007; 36(3):304–9. doi: 10.1093/ageing/afm021
  16. Tinetti ME, Richman D, Powell L. [Falls efficacy as a measure of fear of falling]. Journal of Gerontology. 1990; 45(6):P239–P243. doi: 10.1093/geronj/45.6.p239
  17. Iranmanesh H, Arab Ameri A, Sheikh M, Iranmanesh H. [The effect of 2 types of dual-task training on the balance of older adults: Allocated attention ability (Persian)]. Salmand. 2016; 11(1):30-43
  18. Hallford D. J, Nicholson G, Sanders K, McCabe M.P. The association between anxiety and falls: A meta-analysis. The Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences. 2017; 72(5):729-41. doi: 10.1093/geronb/gbv160
  19. Wollesen B, Schulz S, Seydell L, Delbaere K. Does dual task training improve walking performance of older adults with concern of falling? BMC Geriatrics. 2017; 17(1):213. doi: 10.1186/s12877-017-0610-5 
  20. Choi K, Jeon G-S, Cho S. Prospective study on the impact of fear of falling on functional decline among community dwelling elderly women. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2017; 14(5):469. doi: 10.3390/ijerph14050469
  21. Peach T, Pollock K, van der Wardt V, das Nair R, Logan P, Harwood RH. Attitudes of older people with mild dementia and mild cognitive impairment and their relatives about falls risk and prevention: A qualitative study. Plos One. 2017; 12(5):e0177530. doi: 10.1371/journal.pone.0177530
  22. Barban F, Annicchiarico R, Melideo M, Federici A, Lombardi M, Giuli S, et al. Reducing fall risk with combined motor and cognitive training in elderly fallers. Brain Sciences. 2017; 7(2):19. doi: 10.3390/brainsci7020019
  23. Bar-Haim Y, Lamy D, Pergamin L, Bakermans-Kranenburg MJ, van IJzendoorn MH. Threat-related attentional bias in anxious and nonanxious individuals: A meta-analytic study. Psychological Bulletin. 2007; 133(1):1–24. doi: 10.1037/0033-2909.133.1.1
  24. Williams JMG, Mathews A, MacLeod C. The emotional Stroop task and psychopathology. Psychological Bulletin. 1996; 120(1):3–24. doi: 10.1037/0033-2909.120.1.3
  25. Clark DA. Cognitive-behavioral therapy for OCD. New York: Guilford; 2007.
  26. Koshan M, Vaghe'i S. [Psychiatric nursing (Persian)]. Tehran: Andishe-ye Rafi'; 2011
  27. Sadock B, Sadock V, Ruiz P. Kaplan Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences. [M. Ganji, Persian Trans]. Tehran: Savalan; 2015. 
  28. Katzelnick DJ, Kobak KA, DeLeire T, Henk HJ, Greist JH, Davidson JRT, et al. Impact of generalized social anxiety disorder in managed care. American Journal of Psychiatry. 2001; 158(12):1999–2007. doi: 10.1176/appi.ajp.158.12.1999
  29.  Yiend J. The effects of emotion on attention: A review of attentional processing of emotional information. Cognition & Emotion. 2010; 24(1):3–47. doi: 10.1080/02699930903205698
  30. Fox E, Russo R, Bowles R, Dutton K. Do threatening stimuli draw or hold visual attention in subclinical anxiety? Journal of Experimental Psychology: General. 2001; 130(4):681–700. doi: 10.1037/0096-3445.130.4.681
  31. Berggren N, Derakshan N. Attentional control deficits in trait anxiety: Why you see them and why you don’t. Biological Psychology. 2013; 92(3):440–6. doi: 10.1016/j.biopsycho.2012.03.007
  32. Sussman TJ, Jin J, Mohanty A. Top-down and bottom-up factors in threat-related perception and attention in anxiety. Biological Psychology. 2016; 121:160–72. doi: 10.1016/j.biopsycho.2016.08.006
  33. Renner KA, Valentiner DP, Holzman JB. Focus-of-attention behavioral experiment: an examination of a therapeutic procedure to reduce social anxiety. Cognitive Behaviour Therapy. 2016; 46(1):60–74. doi: 10.1080/16506073.2016.1225814
  34. Kertz SJ, Stevens KT, Klein KP. The association between attention control, anxiety, and depression: the indirect effects of repetitive negative thinking and mood recovery. Journal of Anxiety, Stress & Coping. 2017; 30(4):456-468. doi: 10.1080/10615806.2016.1260120
  35. Shahamat DehSorkh F, Salehi Fadrdari J. [attentional bias in state and trait anxiety: A dot-probe study (Persian)]. Journal of Advanced Psychological Research. 2013; 8(29):183-194.
  36. Curtin A. Prevention of falls in older adults. Medicine and Health. 2005; 88(1):22-5. PMID: 15779552
  37. Mann R, Birks Y, Hall J, Torgerson D, Watt I. Exploring the relationship between fear of falling and neuroticism: a cross-sectional study in community-dwelling women over 70. Age and Ageing. 2005; 35(2):143–7. doi: 10.1093/ageing/afj013
  38. Rezaei Niyasr A, Zare H, Barjesteh F. [Assessment of cognitive  eunction in obese & overweight children compared with children of normal weight in the Tower of London & Stroop test (Persian)]. Health Psychology. 2017; 6(2):35-50.
  39. Basharpour S. [The study of information processing speed, automated and controlled processing, and the effect of antidepressants on these three variables in depression disorder (Persian)] [MSc. thesis]. Ardabil: University of Mohaghegh Ardabili; 2004. 
  40. Kaviani H, Mousavi AS. [Psychometric properties of the Persian version of Beck Anxiety Inventory (BAI) (Persian)]. Tehran University Medical Journal. 2008; 66(2):136-140. 
  41. Yardley L, Beyer N, Hauer K, Kempen G, Piot-Ziegler C, Todd C. Development and initial validation of the Falls Efficacy Scale-International (FES-I). Age and Ageing. 2005; 34(6):614–9. doi: 10.1093/ageing/afi196
  42. Khajavi D, Farokhi A, Jaberi Moghadam AA, Kazemnejad A. [The impact of a training intervention program on fall-related psychological factors among male older adults in Arak (Persian)]. Salmand. 2014; 9(1):32-39.
  43. Borhani Nezhad VR, Rashedi V, Tabe R, Delbari A, Ghasem zade H. [Relationship between fear of falling and physical activity in older adults (Persian)]. Medical Journal of Mashhad University of Medical Sciences. 2015; 58(8):446-52.
  44. Richards A, French CC, Johnson W, Naparstek J, Williams J. Effects of mood manipulation and anxiety on performance of an emotional Stroop task. British Journal of Psychology. 1992; 83(4):479–91. doi: 10.1111/j.2044-8295.1992.tb02454.x
  45. Becker ES, Rinck M, Margraf J, Roth WT. The emotional Stroop effect in anxiety disorders. Journal of Anxiety Disorders. 2001; 15(3):147–59. doi: 10.1016/s0887-6185(01)00055-x
  46. Egloff B, Hock M. Interactive effects of state anxiety and trait anxiety on emotional Stroop interference. Personality and Individual Differences. 2001; 31(6):875–82. doi: 10.1016/s0191-8869(00)00188-4
  47. Eysenck MW, Derakshan N, Santos R, Calvo MG. Anxiety and cognitive performance: Attentional control theory. Emotion. 2007; 7(2):336–53. doi: 10.1037/1528-3542.7.2.336
  48. Kalanthroff E, Henik A, Derakshan N, Usher M. Anxiety, emotional distraction, and attentional control in the Stroop task. Emotion. 2016; 16(3):293–300. doi: 10.1037/emo0000129
  49. Du Rocher AR, Pickering AD. Trait anxiety, infrequent emotional conflict, and the emotional face Stroop task. Personality and Individual Differences. 2017; 111:157–62. doi: 10.1016/j.paid.2017.02.017
  50. Williams JMG, Mathews A, MacLeod C. The emotional Stroop task and psychopathology. Psychological Bulletin. 1996; 120(1):3–24. doi: 10.1037/0033-2909.120.1.3
  51. Gorjian F, Abdollahi M H.. [Comparison of executive functions and the cognitive estimation and interpretation bias in patients with social anxiety disorder and normal individuals (Persian)]. Journal of Cognitive Psychology. 2016; 4(3):41-50. 
  52. Payette MC, Bélanger C, Léveillé V, Grenier S. Fall-related psychological concerns and anxiety among community-dwelling older adults: Systematic review and meta-analysis. PLOS ONE. 2016; 11(4):e0152848. doi: 10.1371/journal.pone.0152848
  53. Payette MC, Bélanger C, Benyebdri F, Filiatrault J, Bherer L, Bertrand JA, et al. The association between generalized anxiety disorder, subthreshold anxiety symptoms and fear of falling among older adults: preliminary results from a pilot study. Clinical Gerontologist. 2017; 40(3):197–206. doi: 10.1080/07317115.2017.1296523
  54. De Melker Worms JLA, Stins JF, van Wegen EEH, Loram ID, Beek PJ. Influence of focus of attention, reinvestment and fall history on elderly gait stability. Physiological Reports. 2017; 5(1):e13061.doi: 10.14814/phy2.13061
  55. Hoang OTT, Jullamate P, Piphatvanitcha N, Rosenberg E. Factors related to fear of falling among community-dwelling older adults. Journal of Clinical Nursing. 2016; 26(1-2):68–76. doi: 10.1111/jocn.13337 
  56. Babapour M, Raheb G, Eglima M. [The relationship between social support and life satisfaction among elderly nursing home residents in Tehran (Persian)]. Salmand. 2014; 9(1):6-13.
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی
دریافت: 1396/6/14 | پذیرش: 1396/10/13 | انتشار: 1397/1/12
فهرست منابع
1. Saydshohadai M, Heshmat S, Seidfatemi N, Haghani H, Mehrdad N. [The spiritual health of seniors living in sanitarium and home residents (Persian)]. Iran Journal of Nursing. 2013; 26(81):11-20
2. Lashkarboloki F, Aryaei M, Djazayery A, Eftekhar-Ardebily H, Minaei M. [Association ofdemographic, socio-economic features and some health problems with nutritional status in elderly (Persian)]. Journal of Nutrition Sciences & Food Technology. 2015; 9(4):27-34.
3. Hajiaziz A H, Bahmani B, Mahdi N, Manzari Tavakoli V, Barshan A. [Effectivness of group logotherapy on death anxiety and expectancy of elderly liv-ing in boarding houses in Kerman (Persian)]. Iranian Journal Ageing. 2017; 12(2):220-31.
4. Azadchehr M, Rahgozar M, Karimloo M, Adib Haj Bageri M. [To identify some factors effective on survival of the elderly living in nursing home using Copula Competing Risk Model: Bayesian approach (Persian)]. Journal of Health Promotion Management. 2014; 3(4):46-55
5. World Health Organization. Definition of an older or elderly person, health statistics & health information. Geneva: World Health Organization; 2014.
6. Ahrari S, Moshki M, Bahrami M. [The relationship between social support and adherence of dietary and fluids restrictions among hemodialysis patients in Iran]. Journal of Caring Sciences. 2014; 3(1):11-9. doi: 10.5681/jcs.2014.002
7. Gilasi H R, Sori H, Yazdani Sh, Taheri Tnjati P. [Methodological considerations in the elderly study: Case study (Persian)]. Iranian Journal of Special Ep-idemiology. Iranian Journal of Epidemiology 2015; 11(2):1-12.
8. Feizabadi M, Nakhoda M, Delbari A. [Rresearch databases and geriatrics and gerontology journals: the comparison of databases and their covered journals (Persian)]. Salmand. 2016; 11(2):358-69. [DOI:10.21859/sija-1102358]
9. Rashidi Fakari F, Azimi Hashemi M, Rashidi Fakari F. A Qualitative research: Postmenopausal women's experiences of abuse. Procedia - Social and Be-havioral Sciences. 2013; 82:57–60. doi: 10.1016/j.sbspro.2013.06.224 [DOI:10.1016/j.sbspro.2013.06.224]
10. Wijlhuizen GJ, de Jong R, Hopman-Rock M. Older persons afraid of falling reduce physical activity to prevent outdoor falls. Preventive Medicine. 2007; 44(3):260–4. doi: 10.1016/j.ypmed.2006.11.003 [DOI:10.1016/j.ypmed.2006.11.003]
11. Khajavi D. [Validation and reliability of Persian version of fall efficacy scale-international (FES-I) in community-dwelling older adults (Persian)]. Salmand. 2013; 8(29):39-47.
12. Evitt C, Quigley P. Fear of falling in older adults: A guide to its prevalence, risk factors, and consequences. Rehabilitation Nursing. 2004; 29(6):207-10. PMID: 15597999 [PMID]
13. Sharaf A, Ibrahim H. Physical and psychosocial correlates of fear of falling among older adults in assisted living facilities. Journal of Gerontological Nurs-ing. 2008; 34(12):27-35. doi: 10.3928/00989134-20081201-07 [DOI:10.3928/00989134-20081201-07]
14. Arfken CL, Lach HW, Birge SJ, Miller JP. The prevalence and correlates of fear of falling in elderly persons living in the community. American Journal of Public Health. 1994; 84(4):565–70. doi: 10.2105/ajph.84.4.565 [DOI:10.2105/AJPH.84.4.565]
15. Zijlstra GAR, Van Haastregt JCM, Van Eijk JTM, Van Rossum E, Stalenhoef PA, Kempen GIJM. Prevalence and correlates of fear of falling, and associated avoidance of activity in the general population of community-living older people. Age and Ageing. 2007; 36(3):304–9. doi: 10.1093/ageing/afm021 [DOI:10.1093/ageing/afm021]
16. Tinetti ME, Richman D, Powell L. [Falls efficacy as a measure of fear of falling]. Journal of Gerontology. 1990; 45(6):P239–P243. doi: 10.1093/geronj/45.6.p239 [DOI:10.1093/geronj/45.6.P239]
17. Iranmanesh H, Arab Ameri A, Sheikh M, Iranmanesh H. [The effect of 2 types of dual-task training on the balance of older adults: Allocated attention abil-ity (Persian)]. Salmand. 2016; 11(1):30-43 [DOI:10.21859/sija-110130]
18. Hallford D. J, Nicholson G, Sanders K, McCabe M.P. The association between anxiety and falls: A meta-analysis. The Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences. 2017; 72(5):729-41. doi: 10.1093/geronb/gbv160 [DOI:10.1093/geronb/gbv160]
19. Wollesen B, Schulz S, Seydell L, Delbaere K. Does dual task training improve walking performance of older adults with concern of falling? BMC Geriat-rics. 2017; 17(1):213. doi: 10.1186/s12877-017-0610-5 [DOI:10.1186/s12877-017-0610-5]
20. Choi K, Jeon G-S, Cho S. Prospective study on the impact of fear of falling on functional decline among community dwelling elderly women. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2017; 14(5):469. doi: 10.3390/ijerph14050469 [DOI:10.3390/ijerph14050469]
21. Peach T, Pollock K, van der Wardt V, das Nair R, Logan P, Harwood RH. Attitudes of older people with mild dementia and mild cognitive impairment and their relatives about falls risk and prevention: A qualitative study. Plos One. 2017; 12(5):e0177530. doi: 10.1371/journal.pone.0177530 [DOI:10.1371/journal.pone.0177530]
22. Barban F, Annicchiarico R, Melideo M, Federici A, Lombardi M, Giuli S, et al. Reducing fall risk with combined motor and cognitive training in elderly fallers. Brain Sciences. 2017; 7(2):19. doi: 10.3390/brainsci7020019 [DOI:10.3390/brainsci7020019]
23. Bar-Haim Y, Lamy D, Pergamin L, Bakermans-Kranenburg MJ, van IJzendoorn MH. Threat-related attentional bias in anxious and nonanxious individuals: A meta-analytic study. Psychological Bulletin. 2007; 133(1):1–24. doi: 10.1037/0033-2909.133.1.1 [DOI:10.1037/0033-2909.133.1.1]
24. Williams JMG, Mathews A, MacLeod C. The emotional Stroop task and psychopathology. Psychological Bulletin. 1996; 120(1):3–24. doi: 10.1037/0033-2909.120.1.3 [DOI:10.1037/0033-2909.120.1.3]
25. Clark DA. Cognitive-behavioral therapy for OCD. New York: Guilford; 2007.
26. Koshan M, Vaghe'i S. [Psychiatric nursing (Persian)]. Tehran: Andishe-ye Rafi'; 2011
27. Sadock B, Sadock V, Ruiz P. Kaplan Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences. [M. Ganji, Persian Trans]. Tehran: Savalan; 2015.
28. Katzelnick DJ, Kobak KA, DeLeire T, Henk HJ, Greist JH, Davidson JRT, et al. Impact of generalized social anxiety disorder in managed care. American Journal of Psychiatry. 2001; 158(12):1999–2007. doi: 10.1176/appi.ajp.158.12.1999 [DOI:10.1176/appi.ajp.158.12.1999]
29. Yiend J. The effects of emotion on attention: A review of attentional processing of emotional information. Cognition & Emotion. 2010; 24(1):3–47. doi: 10.1080/02699930903205698 [DOI:10.1080/02699930903205698]
30. Fox E, Russo R, Bowles R, Dutton K. Do threatening stimuli draw or hold visual attention in subclinical anxiety? Journal of Experimental Psychology: General. 2001; 130(4):681–700. doi: 10.1037/0096-3445.130.4.681 [DOI:10.1037/0096-3445.130.4.681]
31. Berggren N, Derakshan N. Attentional control deficits in trait anxiety: Why you see them and why you don't. Biological Psychology. 2013; 92(3):440–6. doi: 10.1016/j.biopsycho.2012.03.007 [DOI:10.1016/j.biopsycho.2012.03.007]
32. Sussman TJ, Jin J, Mohanty A. Top-down and bottom-up factors in threat-related perception and attention in anxiety. Biological Psychology. 2016; 121:160–72. doi: 10.1016/j.biopsycho.2016.08.006 [DOI:10.1016/j.biopsycho.2016.08.006]
33. Renner KA, Valentiner DP, Holzman JB. Focus-of-attention behavioral experiment: an examination of a therapeutic procedure to reduce social anxiety. Cognitive Behaviour Therapy. 2016; 46(1):60–74. doi: 10.1080/16506073.2016.1225814 [DOI:10.1080/16506073.2016.1225814]
34. Kertz SJ, Stevens KT, Klein KP. The association between attention control, anxiety, and depression: the indirect effects of repetitive negative thinking and mood recovery. Journal of Anxiety, Stress & Coping. 2017; 30(4):456-468. doi: 10.1080/10615806.2016.1260120 [DOI:10.1080/10615806.2016.1260120]
35. Shahamat DehSorkh F, Salehi Fadrdari J. [attentional bias in state and trait anxiety: A dot-probe study (Persian)]. Journal of Advanced Psychological Re-search. 2013; 8(29):183-194.
36. Curtin A. Prevention of falls in older adults. Medicine and Health. 2005; 88(1):22-5. PMID: 15779552
37. Mann R, Birks Y, Hall J, Torgerson D, Watt I. Exploring the relationship between fear of falling and neuroticism: a cross-sectional study in community-dwelling women over 70. Age and Ageing. 2005; 35(2):143–7. doi: 10.1093/ageing/afj013 [DOI:10.1093/ageing/afj013]
38. Rezaei Niyasr A, Zare H, Barjesteh F. [Assessment of cognitive eunction in obese & overweight children compared with children of normal weight in the Tower of London & Stroop test (Persian)]. Health Psychology. 2017; 6(2):35-50.
39. Basharpour S. [The study of information processing speed, automated and controlled processing, and the effect of antidepressants on these three variables in depression disorder (Persian)] [MSc. thesis]. Ardabil: University of Mohaghegh Ardabili; 2004.
40. Kaviani H, Mousavi AS. [Psychometric properties of the Persian version of Beck Anxiety Inventory (BAI) (Persian)]. Tehran University Medical Journal. 2008; 66(2):136-140.
41. Yardley L, Beyer N, Hauer K, Kempen G, Piot-Ziegler C, Todd C. Development and initial validation of the Falls Efficacy Scale-International (FES-I). Age and Ageing. 2005; 34(6):614–9. doi: 10.1093/ageing/afi196 [DOI:10.1093/ageing/afi196]
42. Khajavi D, Farokhi A, Jaberi Moghadam AA, Kazemnejad A. [The impact of a training intervention program on fall-related psychological factors among male older adults in Arak (Persian)]. Salmand. 2014; 9(1):32-39.
43. Borhani Nezhad VR, Rashedi V, Tabe R, Delbari A, Ghasem zade H. [Relationship between fear of falling and physical activity in older adults (Persian)]. Medical Journal of Mashhad University of Medical Sciences. 2015; 58(8):446-52.
44. Richards A, French CC, Johnson W, Naparstek J, Williams J. Effects of mood manipulation and anxiety on performance of an emotional Stroop task. Brit-ish Journal of Psychology. 1992; 83(4):479–91. doi: 10.1111/j.2044-8295.1992.tb02454.x [DOI:10.1111/j.2044-8295.1992.tb02454.x]
45. Becker ES, Rinck M, Margraf J, Roth WT. The emotional Stroop effect in anxiety disorders. Journal of Anxiety Disorders. 2001; 15(3):147–59. doi: 10.1016/s0887-6185(01)00055-x [DOI:10.1016/S0887-6185(01)00055-X]
46. Egloff B, Hock M. Interactive effects of state anxiety and trait anxiety on emotional Stroop interference. Personality and Individual Differences. 2001; 31(6):875–82. doi: 10.1016/s0191-8869(00)00188-4 [DOI:10.1016/S0191-8869(00)00188-4]
47. Eysenck MW, Derakshan N, Santos R, Calvo MG. Anxiety and cognitive performance: Attentional control theory. Emotion. 2007; 7(2):336–53. doi: 10.1037/1528-3542.7.2.336 [DOI:10.1037/1528-3542.7.2.336]
48. Kalanthroff E, Henik A, Derakshan N, Usher M. Anxiety, emotional distraction, and attentional control in the Stroop task. Emotion. 2016; 16(3):293–300. doi: 10.1037/emo0000129 [DOI:10.1037/emo0000129]
49. Du Rocher AR, Pickering AD. Trait anxiety, infrequent emotional conflict, and the emotional face Stroop task. Personality and Individual Differences. 2017; 111:157–62. doi: 10.1016/j.paid.2017.02.017 [DOI:10.1016/j.paid.2017.02.017]
50. Williams JMG, Mathews A, MacLeod C. The emotional Stroop task and psychopathology. Psychological Bulletin. 1996; 120(1):3–24. doi: 10.1037/0033-2909.120.1.3 [DOI:10.1037/0033-2909.120.1.3]
51. Gorjian F, Abdollahi M H. [Comparison of executive functions and the cognitive estimation and interpretation bias in patients with social anxiety disorder and normal individuals (Persian)]. Journal of Cognitive Psychology. 2016; 4(3):41-50.
52. Payette MC, Bélanger C, Léveillé V, Grenier S. Fall-related psychological concerns and anxiety among community-dwelling older adults: Systematic review and meta-analysis. PLOS ONE. 2016; 11(4):e0152848. doi: 10.1371/journal.pone.0152848 [DOI:10.1371/journal.pone.0152848]
53. Payette MC, Bélanger C, Benyebdri F, Filiatrault J, Bherer L, Bertrand JA, et al. The association between generalized anxiety disorder, subthreshold anxiety symptoms and fear of falling among older adults: preliminary results from a pilot study. Clinical Gerontologist. 2017; 40(3):197–206. doi: 10.1080/07317115.2017.1296523 [DOI:10.1080/07317115.2017.1296523]
54. De Melker Worms JLA, Stins JF, van Wegen EEH, Loram ID, Beek PJ. Influence of focus of attention, reinvestment and fall history on elderly gait stability. Physiological Reports. 2017; 5(1):e13061.doi: 10.14814/phy2.13061 [DOI:10.14814/phy2.13061]
55. Hoang OTT, Jullamate P, Piphatvanitcha N, Rosenberg E. Factors related to fear of falling among community-dwelling older adults. Journal of Clinical Nursing. 2016; 26(1-2):68–76. doi: 10.1111/jocn.13337 [DOI:10.1111/jocn.13337]
56. Babapour M, Raheb G, Eglima M. [The relationship between social support and life satisfaction among elderly nursing home residents in Tehran (Persian)]. Salmand. 2014; 9(1):6-13.
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb