دوره 14، شماره 3 - ( پائیز 1398 )                   جلد 14 شماره 3 صفحات 355-342 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران. ، zohrerakhshani1479@yahoo.com
2- گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
چکیده:   (9094 مشاهده)
اهداف بی‌توجهی به کیفیت محیطی خانه سالمندان می‌تواند سلامت روان سالمندان را تحت‌تأثیر خود قرار دهد. از این رو هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه بین عوامل طراحی و معماری سرای سالمندان با سلامت روان آن‌هاست.
مواد و روش ها پژوهش به صورت توصیفی‌همبستگی بوده که به صورت نمونه‌گیری هدفمند، ۱۵۸سالمند ساکن سرای سالمندان شهریار و شهر قدس تهران از طریق دو پرسش‌نامه عوامل طراحی و معماری سرای سالمندان و سلامت روان مطالعه شدند. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافته ها میانگین و انحراف معیار در عامل نور و روشنایی ۴/۹۶±۲۲/۹۳، فضای عمومی ۵/۰۱±۲۷/۴۱، فضای شخصی ۷/۲۷±۲۵/۱۵، فضای دسترسی ۳/۶۹±۲۸/۶۲، فضای سبز ۶/۴۳±۳۷/۴۸، و بیماری‌های جسمانی ۲/۹۹±۱۶/۴۷، اضطراب و بی‌خوابی ۳/۹۹±۱۶/۵۱، اختلال در عملکرد اجتماعی ۲/۷۲±۱۲/۱۳، و افسردگی ۳/۰۸±۱۶/۳۹ بود. مقدار ضرایب همبستگی عوامل طراحی و معماری و مؤلفه‌های آن در عامل نور و روشنایی، فضاهای عمومی، شخصی، دسترسی و سبز با سلامت روان سالمندان به‌ترتیب برابر با -۰/۶۲۲، -۰/۳۲۸، -۰/۵۰۳، ۰/۴۰۴-، ۰/۴۷۱- و ۰/۳۱۸- بود (۰/۰۰۱>P). نتایج رگرسیون نیز نشان داد عوامل طراحی و معماری سرای سالمندان ۲/۴۰ درصد از واریانس سلامت روان سالمندان را تبیین می‌کنند (۰/۰۵>P). 
نتیجه گیری نتایج تحقیق اهمیت وجود عوامل طراحی و معماری سرای سالمندان در سلامت روان آن‌ها را نشان می‌دهد، بنابراین امید است دست‌اندرکاران مربوط، بیش از پیش به اهمیت عوامل طراحی و معماری سرای سالمندان پی برده و طراحی و معماری استاندارد سرای سالمندان را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند تا به این وسیله، گامی در جهت افزایش سلامت روان سالمندان ساکن سرای سالمندی برداشته باشند.
متن کامل [PDF 2909 kb]   (6907 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (4277 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانپزشکی
دریافت: 1396/12/15 | پذیرش: 1397/4/5 | انتشار: 1398/8/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.