اهداف تغییرات دوران سالمندی می‌تواند تأثیرات عمیقی بر زندگی و بهداشت روانی سالمندان داشته باشد؛ به‌ عنوان ‌مثال از جمله عوامل مؤثر مرتبط با سلامت روان‌شناختی سالمندان می‌توان به خوش‌بینی و ادراک از پیری اشاره کرد که می‌تواند اثرات قابل‌توجهی بر روی سالمندان داشته باشد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش‌بینی ادراک از پیری بر اساس خوش‌بینی در بین سالمندان انجام شد.
مواد و روش ها این مطالعه از نوع همبستگی و جامعه آماری آن، شامل سالمندان ساکن شهرستان قم در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۷ بود. آزمودنی‌ها شامل ۲۷۰ سالمند از شهرستان قم بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه خوش‌بینی‌ شی‌یر و کارور (LOT-R) و پرسش‌نامه ادراک از پیری (APQ) استفاده شد. برای تحلیل یافته‌ها از نسخه ۲۱ نرم‌افزار SPSS استفاده شد.
یافته ها در این مطالعه میانگین سنی مشارکت‌کنندگان ۷۴ سال و انحراف معیار سن آن‌ها ۶/۰۵ بود. از نظر جنسیت ۶۵ درصد (۱۷۷ نفر) آزمودنی‌ها مرد و ۳۴ درصد (۹۳ نفر) آزمودنی‌ها زن بودند. همچنین نتایج نشان داد که بین خوش‌بینی و ادراک از پیری در سالمندان رابطه مثبت معنادار وجود دارد (P<۰/۰۱). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خوش‌بینی به ‌طور معنادار قادر به پیش‌بینی ادراک از پیری سالمندان است  (P<۰/۰۱). همچنین، با توجه به ۲R تعدیل‌یافته، مدل پژوهش حاضر قادر به تبیین ۰/۵۶ از ادراک پیری است.

نتیجه گیری نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که خوش‌بینی توانایی پیش‌بینی ادراک از پیری در بین سالمندان را دارد، بنابراین توصیه می‌شود متخصصان سلامت روان و افرادی که در حوزه سالمندی فعالیت می‌کنند، یافته‌های این مطالعه را در طراحی مداخلات روان‌شناختی، بسته‌های آموزشی و همچنین برگزاری کارگاه مهارت‌های خوش‌بینی در جهت افزایش خوش‌بینی مورد توجه قرار دهند.