اهداف: سواد سلامت یکی از مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت سالمندان است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی بر دانش، نگرش و رفتارهای تغذیه‌ای سالمندان با سواد سلامت کافی و سواد سلامت ناکافی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی با مشارکت 192 نفر از سالمندان شصت سال و بالاتر شهر ایلام از اردیبهشت تا شهریور 1395 اجرا شد. افراد مورد مطالعه در چهار گروه 48نفره شامل دو گروه مداخله با سواد سلامت کافی و ناکافی و دو گروه کنترل با سواد سلامت کافی و ناکافی تقسیم شدند. برنامه آموزش تغذیه سالمندان شامل چهار جلسه سخنرانی با پرسش و پاسخ، به همراه کتابچه راهنمای تغذیه سالمندان برای گروه مداخله اجرا شد. سطح سواد سلامت افراد با استفاده از آزمون سواد سلامت عملکردی بزرگسالان بررسی شد. همچنین سطوح دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته در دو مرحله قبل و دو ماه بعد از مداخله آموزشی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 21، آمار توصیفی و آزمون‌های مجذور کای، تی زوجی و آزمون دقیق فیشر استفاده شد.
یافته ها: میانگین±انحراف معیار سن مردان 2/38±61/24 سال و میانگین±انحراف معیار سن زنان 2/45±61/35 سال بود. اکثر مردان دارای سواد بهداشتی کافی (84/37٪) بودند، در حالی که نسبت مردان و زنان در کسانی که سواد بهداشتی کافی نداشتند تقریباً یکسان بود. پس از مداخله آموزشی میانگین نمرات دانش (0/013=P)، نگرش (0/015=P) و رفتار (0/001=P) در گروه مداخله با سواد سلامت کافی به طور معنی‌داری افزایش یافت. در گروه مداخله با سواد سلامت ناکافی، فقط نمره دانش پس از مداخله افزایش معنی‌داری نشان داد (0/035=P). با این حال تغییر معنی‌داری در نمرات دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای هیچ‌کدام از گروه‌های کنترل ایجاد نشد (05/P>0).
نتیجه گیری: اثربخشی مداخله آموزشی در زمینه تغذیه سالمندان به طور معنی‌داری تحت تأثیر سطح سواد سلامت آن‌ها است.