اهداف:‌ سالمندی جمعیت، هم اکنون در کشورهای توسعه یافته پدیده جدیدی نیست ولی کشورهای درحال توسعه و ازجمله ایران، از هم اکنون باید برای رفاه سالمندان آینده خود، چاره ای بیندیشند. بر اثر تحلیل رفتن قوای جسمانی و ذهنی سالخوردگان، تنوع و کثرت مسائل در آن‌ها، امری کاملا طبیعی به نظر می رسد. از این‌رو، شاید هیچ دوره ای از زندگی مانند سالخوردگی پر مساله و نگران کننده نباشد. به همین دلیل، سال‌خوردگان برای سالم زیستن، به دریافت حمایت‌های خاص که از سیاست‌های اجتماعی هدفمند سرچشمه بگیرد، نیاز دارند. در این مقاله سعی می‌شود تا با بیان نمونه‌هایی از تجربیات دو کشور ژاپن و سوئد در زمینه رفاه سالمندان، الگوی مناسبی برای سالمندان در ایران ارائه شود.

مواد و روش‌ها: یکی از مشابهت‌های قابل توجه در دو کشور ژاپن و ایران، ادامه حفظ سنت‌ها در فرایند توسعه صنعتی است که در کشور ژاپن به‌خوبی انجام شد و هنوز هم این ویژگی در این کشور صنعتی توسعه‌یافته قابل مشاهده است. در ایران نیز، توسعه صنعتی هنوز در کنار فرهنگ سنتی در حال حرکت است. 

یافته‌ها: سیاست‌های جدید کشور ژاپن می‌تواند در سیاست‌گذاری برای سالمندان در ایران بسترهای موجود اقتصادی و فرهنگی در جامعه، خانواده و سایر نهادهای اجتماعی را به‌کار بگیرد و برنامه‌های حمایتی فراگیر را به اکثریت سالمندان ارائه نماید. یکی از اصول مهم سیاست‌های سوئد در قبال سالمندان، تاکید بر نگهداری سالمندان در منزل تا حد ممکن است. حتی زمانی که آن‌ها نیاز به مراقبت‌های بهداشتی گسترده دارند.

نتیجه‌گیری: پیشنهاد مشخص این مقاله این است که فراگیرشدن بیمه‌های اجتماعی و بازنشستگی برای تمام افراد 60 سال به بالای کشور، اعم از زنان و مردان می‌تواند یکی از بسترهای مناسب برای حمایت از سالمندان را فراهم نماید. در این سیاست، منبع عظیم خانواده و قدرت فراگیر دیگر نهادهای سنتی که عمدتا غیر دولتی هم هستند، می‌توانند امکانات بسیار وسیعی را فراهم نمایند. مهم‌ترین دلیل ارائه این سیاست‌ها در ایران، محدودیت‌های امکانات در حمایت از سالمندان است. اگر سیاست‌های مربوط به سالمندان بخواهد دنباله‌رو سیاست‌های قدیمی جهان غرب باشد، نتیجه آن ارائه برخی خدمات نمایشی به تعداد محدودی از سالمندان آن هم در شهرهاست. درحالی‌که توجه به استفاده از تجارب کشورهای توسعه‌یافته مانند سوئد و ژاپن می تواند به پژوهشگران و برنامه‌ریزان ایرانی کمک کند تا در انجام تحقیقات خودشان در زمینه سالمندان، شاخص‌های عینی و موجود در کشورهایی با نرخ سالمندی را مورد استفاده قرار دهند.