اهداف: شناخت عوامل تأثیرگذار بر بهره‌مندی از خدمات سلامت در سالمندان برای سیاست‌گزاری سلامت در جهت شناسایی مشکلات احتمالی و توسعه مداخلات مناسب در بهره‌مندی بهتر و افزایش دسترسی، بسیار حائز اهمیت است. هدف این مطالعه شناخت موانع و تسهیل‌کننده‌های بهره‌مندی از خدمات سلامت سرپایی در سالمندان بود.
مواد و روش ها: در مرور سیستماتیک حاضر، مطالعات منتشرشده انگلیسی در بازه زمانی 1996 تا 2019 با استفاده از دستورالعمل پریزما و کلمات کلیدی مرتبط، به صورت الکترونیکی از پایگاه‌های اطلاعاتی Web of Science ،PubMed و Scopus جست‌وجو و مرور شدند. پس از حذف مقالات تکراری و نامرتبط، کیفیت مقالات بر اساس چک‌لیست استروب توسط دو ارزیاب به طور مستقل ارزیابی شد. برای ترکیب داده‌ها از روش سنتز روایتی استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه، کیفیت 44 مقاله تأیید شد. عوامل تأثیرگذار در سه دسته عوامل مستعدکننده (سن، جنسیت، وضعیت تأهل، قومیت)، عوامل توانا‌کننده (درآمد، پوشش بیمه، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، شبکه اجتماعی، حمایت اجتماعی) و عوامل مرتبط با نیاز (داشتن بیماری مزمن، خودارزیابی وضعیت سلامت، شدت بیماری، تعداد بیماری، داشتن هم‌زمان دو یا چند بیماری، ناتوانی فیزیکی و سبک زندگی ناسالم) قرار گرفتند. سن بالای هشتاد سال، اقلیت قومی، غیرشاغل و بازنشسته بودن، سطح پایین تحصیلات، شبکه اجتماعی کوچک و محدود و داشتن ناتوانی جسمی به عنوان موانع بهره‌مندی از خدمات سلامت و  جنسیت زن، تأهل، داشتن بیمه درمانی، حمایت اجتماعی، داشتن همراه یا فرزند، سطح بالای درآمد و مسافت کوتاه‌تر تا مرکز ارائه خدمات به عنوان تسهیل‌کننده‌های بهره‌مندی از خدمات سلامت سرپایی در سالمندان شناسایی شدند. 
نتیجه گیری: عوامل مؤثر بر بهره‌مندی از خدمات سلامت سالمندان در سه دسته عوامل مستعد‌کننده، توانا‌کننده و مرتبط با نیاز در قالب مدل رفتاری بهره‌مندی از خدمات سلامت اندرسون شناسایی شدند که مداخلات برای افزایش بهره‌مندی از خدمات سلامت در سالمندان باید بر اساس این عوامل باشند و در برنامه‌ریزی توسط سیاست‌گزاران بایستی در اولویت‌های سیاست‌گزاری سلامت سالمندان مورد توجه قرار گیرند.