دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 505-496 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه باکتری شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه باکتری شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، mmmobarez@modares.ac.ir
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی بازپدید و نوپدید، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران.
چکیده:   (4470 مشاهده)
اهداف: کلستریدیوم دیفیسیل یک باکتری گرم مثبت بی‌هوازی است که در حال حاضر به عنوان شایع‌ترین علت اسهال عفونی در خانه سالمندان شناخته شده است. پروفایل حساسیت آنتی‌بیوتیکی، اساسی‌ترین گام برای درمان موفقیت‌آمیز به دلیل مقاومت ضدمیکروبی است. در این مطالعه، پروفایل حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل که از سالمندان مقیم در یکی از خانه‌های سالمندان در تهران جدا شده بود، ارزیابی شدند.
مواد و روش ها: در این مطالعه‌، 42 سویه کلستریدیوم دیفیسیل که از 289 نفر از سالمندان ساکن در خانه سالمندان کهریزک تهران جدا شده بود، آزمایش شدند. تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل با استفاده از روش‌های دیسک دیفیوژن، رقت‌سازی در آگار و E-test بررسی شد.
یافته ها: با روش دیسک دیفیوژن 100 درصد سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل نسبت به مترونیدازول، ونکومایسین، ریفامپیسین، لاینزولید و تایجی سایکلین حساس بودند و همچنین بالاترین میزان مقاومت در کلیندامایسین (100 درصد)‌، لووفلوکساسین (96/2 درصد)‌، ایمی پنم (81 درصد)‌، آزیترومایسین (61 درصد) و اریترومایسین (54/8 درصد) مشاهده شد. با روش آگار دایلوشن 100 درصد سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل نسبت به ونکومایسین و 59/5 درصد ایزوله‌ها نسبت به اریترومایسین حساس بودند. با روش E-test 100 درصد سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل نسبت مترونیدازول حساس بودند.
نتیجه گیری: سویه‌های کلستریدیوم دیفیسیل نسبت به ونکومایسین و مترونیدازول حساس بودند و می‌توانند به عنوان دو آنتی‌بیوتیک انتخابی در درمان عفونت‌های کلستریدیوم دیفیسیل در سالمندان استفاده شوند. همچنین، روش انتشار دیسک می‌تواند به عنوان یک تست غربالگری برای تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی استفاده شود.
متن کامل [PDF 3620 kb]   (1088 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (3761 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بالینی
دریافت: 1399/4/11 | پذیرش: 1399/8/10 | انتشار: 1399/10/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.