اهداف مطالعات متعددی سالمندآزاری را مورد بررسی قرار دادند، اما موضوع مراقبآزاری توسط سالمندان کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی میزان و عوامل مرتبط با مراقبآزاری در خانههای سالمندان شهر تهران بود.
مواد و روش ها مطالعه حاضر بهروش مقطعی در خانههای سالمندان شهر تهران در سال 1398 انجام شد. درمجموع، 124 مراقب از 14 خانه سالمندان بهروش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند. به منظور اندازهگیری میزان مراقبآزاری، از پرسشنامه بررسی خشونت تجربهشده توسط کارکنان استفاده شد. دادهها پس از ورود به نرمافزار SPSS نسخه 24 با استفاده از آزمونهای استنباطی و توصیفی مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها میانگین سنی مراقبین مورد مطالعه 36/74 سال با انحراف معیار 8/38 که 68/5 درصد آنان زن بودند. میزان مراقبآزاری طی 12 ماه گذشته، 42/7 درصد به دست آمد. از این میزان، 37/1 درصد آزار کلامی، 24/2 درصد آزار جسمی و 12/9 درصد تهدید را از جانب سالمند تجربه کرده بودند. نتایج بهدستآمده از آزمون کای اسکوئر نشان داد رابطه معناداری بین وضعیت شغلی و میزان مراقبآزاری وجود دارد، بهطوری که احتمال مراقبآزاری در بین مراقبین تمام وقت بیش از 4 برابر بود. (4/03=OR ،0/006=P ،7/43=(1)X
2). دیگر نتایج حاصل از آزمونهای استنباطی نشان داد بین متغیرهای سن، جنس، سابقه شغلی، دریافت آموزش، درصد کار مستقیم با میزان مراقبآزاری رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری باتوجهبه شیوع بالای میزان مراقبآزاری در خانههای سالمندان ، پیشبینی میشود مسئولین، اقداماتی در جهت پیشگیری و حفاظت مراقبین انجام دهند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1400/1/12 | پذیرش: 1400/4/1 | انتشار: 1401/4/10