دوره 18، شماره 2 - ( تابستان 1402 )
جلد 18 شماره 2 صفحات 217-204 |
برگشت به فهرست نسخه ها
راضیه بانشی1 
، ملیحه صبور1 ، مرجان حقی1 ، راضیه بیدهندی یارندی2 ، ژاله زندیه 3
، ملیحه صبور1 ، مرجان حقی1 ، راضیه بیدهندی یارندی2 ، ژاله زندیه 3
1- مرکز تحقیقات سالمندی ایران، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ، تهران، ایران.
2- گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده سلامت اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
3- مرکز تحقیقات سالمندی ، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ، تهران، ایران. ، zhzandie@gmail.com
2- گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده سلامت اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
3- مرکز تحقیقات سالمندی ، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ، تهران، ایران. ، zhzandie@gmail.com
چکیده: (1636 مشاهده)
اهداف ترس از سقوط با تأثیر بر عملکرد روزانه سالمندان موجب تشدید سندرم آسیب‌پذیری و کاهش استقلال سالمندان می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ترس از سقوط با سندرم آسیب‌پذیری در سالمندان مراجعه‌کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهر بوشهر انجام شد.
مواد و روش ها روش مطالعه انجام‌شده توصیفی‌تحلیلی مقطعی بود که در سال 1400 بر روی 215 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر شهر بوشهر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انجام شد. ابزار جمع‌آوری نمونه علاوه بر پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و بالینی پرسش‌نامه مقیاس کارآمدی سقوط فرم بین الملل و معیار آسیب‌پذیری فراید بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 با روش‌های آماری کای‌دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.
یافته ها میانگین سنی سالمندان مورد‌مطالعه8/31±68/81 بود. 56/7 درصد (122 نفر) افراد شرکت‌کننده را زنان و 43/3 درصد (93 نفر) را مردان تشکیل دادند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد شانس داشتن ترس از سقوط با شدت بالا در افراد آسیب‌پذیر 6 برابر بیشتر از افراد غیر‌آسیب‌پذیر بود(OR=6/37 CI 95% 1/44-28/08) . بین میزان ترس ازسقوط و سن، تحصیلات پایین‌تر، زندگی بدون همسر، سطح درآمد پایین‌تر، بازنشسته و خانه‌دار بودن و وجود تاریخچه سقوط ارتباط معناداری یافت شد .(P<0/001)
نتیجه گیری ترس از سقوط می‌تواند موجب کاهش خودکارآمدی و افزایش وابستگی سالمندان شود. بنابراین غربالگری و مداخله به‌موقع توصیه می‌شود.
مواد و روش ها روش مطالعه انجام‌شده توصیفی‌تحلیلی مقطعی بود که در سال 1400 بر روی 215 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر شهر بوشهر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انجام شد. ابزار جمع‌آوری نمونه علاوه بر پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و بالینی پرسش‌نامه مقیاس کارآمدی سقوط فرم بین الملل و معیار آسیب‌پذیری فراید بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 با روش‌های آماری کای‌دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.
یافته ها میانگین سنی سالمندان مورد‌مطالعه8/31±68/81 بود. 56/7 درصد (122 نفر) افراد شرکت‌کننده را زنان و 43/3 درصد (93 نفر) را مردان تشکیل دادند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد شانس داشتن ترس از سقوط با شدت بالا در افراد آسیب‌پذیر 6 برابر بیشتر از افراد غیر‌آسیب‌پذیر بود(OR=6/37 CI 95% 1/44-28/08) . بین میزان ترس ازسقوط و سن، تحصیلات پایین‌تر، زندگی بدون همسر، سطح درآمد پایین‌تر، بازنشسته و خانه‌دار بودن و وجود تاریخچه سقوط ارتباط معناداری یافت شد .(P<0/001)
نتیجه گیری ترس از سقوط می‌تواند موجب کاهش خودکارآمدی و افزایش وابستگی سالمندان شود. بنابراین غربالگری و مداخله به‌موقع توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی
دریافت: 1401/5/11 | پذیرش: 1401/8/25 | انتشار: 1402/4/10
دریافت: 1401/5/11 | پذیرش: 1401/8/25 | انتشار: 1402/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |