دوره 19، شماره 2 - ( تابستان- در حال انتشار 1403 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
اصغر شهبازی1 
، ملیحه صبور* 2، ژاله زندیه1 ، سمانه حسین زاده3 ، لیلا میری1
، ملیحه صبور* 2، ژاله زندیه1 ، سمانه حسین زاده3 ، لیلا میری1
1- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، saboor_malihe@yahoo.com
3- گروه آمار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، saboor_malihe@yahoo.com
3- گروه آمار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
چکیده: (978 مشاهده)
اهداف: شیوع همه گیری کووید 19یک رویداد استرس زا بویژه در سالمندان محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تاب‌آوری با سلامت روان در همه گیری کووید 19 بر روی سالمندان شهرستان اهر انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه مقطعی (توصیفی تحلیلی)، در سال 1400 روی271 نفر سالمند بالای 60 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اهر انجام شد. و نمونه گیری با استفاده از روش خوشه ای تصادفی انجام گردید. پس از پرکردن پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون(CD – RISC) توسط سالمندان تکمیل گردید. جهت آنالیز داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-23، از آمار توصیفی و آزمون های کای اسکوئر من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره کل تاب‌آوری 16/42± 64/38 و میانگین نمره کل سلامت عمومی 10/05± 24/56 است، بین سلامت عمومی کل و تاب‌آوری ارتباط معناداری وجود داشت(0/001>P ,0/25r=).میانگین تاب‌آوری کل با افزایش سطح تحصیلات در سالمندان افزایش یافت(0/05>P).سلامت عمومی و بعد علائم جسمانی و اختلال در کارکرد اجتماعی با افرادی که با سالمند زندگی می‌کنند(همسر- فرزندان) افزایش داشت (0/05>P).
نتیجه گیری: با توجه به ارتباط تاب‌آوری با سلامت روان سالمندان توجه به این حوزه‌ها در سالمندان دارای اهمیت است. لذا ارزیابی وضعیت تاب‌آوری سالمندان در برنامه‌های مراقبت روتین سالمندان به منظور بالا بردن سلامت عمومی ایشان پیشنهاد می‌شود. همچنین توصیه می‌شود برنامه‌های آموزشی مناسب در زمان پاندمی‌ها و دوران قرنطینه برای بالا بردن تاب‌آوری و سلامت عمومی، طراحی و اجرا شود.
مواد و روش ها: مطالعه مقطعی (توصیفی تحلیلی)، در سال 1400 روی271 نفر سالمند بالای 60 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اهر انجام شد. و نمونه گیری با استفاده از روش خوشه ای تصادفی انجام گردید. پس از پرکردن پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون(CD – RISC) توسط سالمندان تکمیل گردید. جهت آنالیز داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-23، از آمار توصیفی و آزمون های کای اسکوئر من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره کل تاب‌آوری 16/42± 64/38 و میانگین نمره کل سلامت عمومی 10/05± 24/56 است، بین سلامت عمومی کل و تاب‌آوری ارتباط معناداری وجود داشت(0/001>P ,0/25r=).میانگین تاب‌آوری کل با افزایش سطح تحصیلات در سالمندان افزایش یافت(0/05>P).سلامت عمومی و بعد علائم جسمانی و اختلال در کارکرد اجتماعی با افرادی که با سالمند زندگی می‌کنند(همسر- فرزندان) افزایش داشت (0/05>P).
نتیجه گیری: با توجه به ارتباط تاب‌آوری با سلامت روان سالمندان توجه به این حوزه‌ها در سالمندان دارای اهمیت است. لذا ارزیابی وضعیت تاب‌آوری سالمندان در برنامه‌های مراقبت روتین سالمندان به منظور بالا بردن سلامت عمومی ایشان پیشنهاد می‌شود. همچنین توصیه می‌شود برنامه‌های آموزشی مناسب در زمان پاندمی‌ها و دوران قرنطینه برای بالا بردن تاب‌آوری و سلامت عمومی، طراحی و اجرا شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی
دریافت: 1401/11/20 | پذیرش: 1402/6/8 | انتشار: 1403/4/1
دریافت: 1401/11/20 | پذیرش: 1402/6/8 | انتشار: 1403/4/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |