دوره 19، شماره 3 - ( پاییز- در حال انتشار 1403 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسین علیبخشی1 
، جمیل اسلامی2 ، شیما شاهرخی2 ، حسین میرزابیگی2 ، انسیه نعیمی2 ، مینا سادات میرشجاع* 3
، جمیل اسلامی2 ، شیما شاهرخی2 ، حسین میرزابیگی2 ، انسیه نعیمی2 ، مینا سادات میرشجاع* 3
1- مرکز تحقیقات توانبخشی عصبی-عضلانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
2- کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
3- مرکز تحقیقات توانبخشی عصبی-عضلانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران. ،msj5831@yahoo.com
2- کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
3- مرکز تحقیقات توانبخشی عصبی-عضلانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران. ،
چکیده: (953 مشاهده)
اهداف: سالمندی یکی از مراحل چرخه زندگی است که با تغییرات حسی و آگاهی بدنی همراه است. از آن جایی که مشکلات درکی حرکتی و حسی در سالمندان سبب اختلال در تصویر بدنی و پردازش حسی می شود این مطالعه به بررسی اثربخشی تمرینات درکی-حرکتی مبتنی بر درمان حسی چند گانه بر تصویر بدنی و پردازش حسی سالمندان دارای نقایص شناختی می پردازد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل است که به صورت دو سو کور انجام شد. جامعه پژوهش شامل 30 نفر سالمند غیرمقیم در شهر سمنان و گرگان است که به صورت نمونه گیری در دسترس از تمام مراکز توانبخشی شهر سمنان و گرگان انتخاب و سپس به روش گزینش تصادفی و مساوی در دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. مداخلات در 8 جلسه درمانی، 2 روز در هفته به مدت 1 ماه به صورت انفرادی برای هر یک از شرکت کنندگان انجام شد. گروه آزمایش تمرینات درکی-حرکتی مبتنی بر درمان حسی چندگانه، و گروه کنترل تمرینات روتین کاردرمانی را دریافت نمودند. جهت سنجش تصویر بدنی از پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد درمورد بدن و جهت سنجش عملکرد پردازش حسی از پرسشنامه نیمرخ حسی استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات درکی حرکتی مبتنی بر درمان حسی چندگانه در هر دو گروه در تمامی موارد پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد در مورد بدن خود (به جز رضایت بدنی و دل مشغولی با اضافه بدن) و پرسشنامه نیمرخ حسی تفاوت معناداری داشت (0/05>p). همچنین در تحلیل کوواریانس در هر دو پرسشنامه و در هر دو گروه کمتر از 0/05 و معنادار محاسبه شد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات درکی حرکتی مبتنی بر روش های چندحسی می تواند سبب بهبود تصویر بدنی و بهبود مهارت های پردازش حسی سالمندان دارای نقایص شناختی مؤثر شود. از این رو آموزش و تکرار این به درمانگران و مراجعان برای دسترسی به نتایج مفیدتر کمک شایانی می کند.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل است که به صورت دو سو کور انجام شد. جامعه پژوهش شامل 30 نفر سالمند غیرمقیم در شهر سمنان و گرگان است که به صورت نمونه گیری در دسترس از تمام مراکز توانبخشی شهر سمنان و گرگان انتخاب و سپس به روش گزینش تصادفی و مساوی در دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. مداخلات در 8 جلسه درمانی، 2 روز در هفته به مدت 1 ماه به صورت انفرادی برای هر یک از شرکت کنندگان انجام شد. گروه آزمایش تمرینات درکی-حرکتی مبتنی بر درمان حسی چندگانه، و گروه کنترل تمرینات روتین کاردرمانی را دریافت نمودند. جهت سنجش تصویر بدنی از پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد درمورد بدن و جهت سنجش عملکرد پردازش حسی از پرسشنامه نیمرخ حسی استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات درکی حرکتی مبتنی بر درمان حسی چندگانه در هر دو گروه در تمامی موارد پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد در مورد بدن خود (به جز رضایت بدنی و دل مشغولی با اضافه بدن) و پرسشنامه نیمرخ حسی تفاوت معناداری داشت (0/05>p). همچنین در تحلیل کوواریانس در هر دو پرسشنامه و در هر دو گروه کمتر از 0/05 و معنادار محاسبه شد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات درکی حرکتی مبتنی بر روش های چندحسی می تواند سبب بهبود تصویر بدنی و بهبود مهارت های پردازش حسی سالمندان دارای نقایص شناختی مؤثر شود. از این رو آموزش و تکرار این به درمانگران و مراجعان برای دسترسی به نتایج مفیدتر کمک شایانی می کند.
واژه‌های کلیدی: تمرینات درکی-حرکتی، درمان حسی چندگانه، تصویر بدنی، نیمرخ حسی، سالمندان، نقایص شناختی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کاردرمانی
دریافت: 1402/3/25 | پذیرش: 1402/9/21 | انتشار: 1403/7/19
دریافت: 1402/3/25 | پذیرش: 1402/9/21 | انتشار: 1403/7/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |