اهداف: مطالعه حاضر با هدف بررسی سلامت عمومی زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی–مقطعی، بخش مقدماتی از یک مطالعه کارآزمایی در عرصه بود که حجم نمونه آن 150 نفر برآورد شد و افراد مورد نظر، به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. جامعه پژوهش در این مطالعه شامل زنانی بود که بین 18 تا 60 سال سن داشته، از وابستگان درجه یک سالمند مبتلا به آلزایمر بوده و مراقبت مستقیم از سالمند را به مدت حداقل 6 ماه به عهده داشتند. بررسی سلامت عمومی در پژوهش، با پرسش نامه 28 آیتمی سلامت عمومی (GHQ-28) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها، با آزمون های t، خی دو، کروس کالوالیس و MANOVA انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که %24 از زنان مورد مطالعه دارای سلامت عمومی مطلوب بوده و 58/7% سلامت عمومی متوسط و 17/3% دارای سلامت عمومی نامطلوب بودند. بین متغیر سلامت عمومی زنان مراقبت کننده و مشخصات سن (P=0/016)، وضعیت اشتغال (P=0/008)، نسبت خویشاوندی (P=0/013) و وضعیت اقتصادی (P=0/049) ارتباط معناداری وجود داشت. اما بین سلامت عمومی و عواملی همچون وضعیت تاهل (P=0/5)، سطح تحصیلات (P=0/07)، و مدت مراقبت از سالمند مبتلا به آلزایمر (P=0/205)  ارتباط معنادار یافت نشد.

نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که درصد قابل توجهی از زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر در وضعیت مطلوبی از سلامت عمومی قرار نداشتند. لذا با توجه به اینکه در ایران، مطالعات جنسیت محور در مراقبین کمتر صورت گرفته، پیشنهاد می شود تحقیقات بعدی بر ابعاد مختلف سلامتی و ارتقا آن در مردان و زنان مراقب انجام گیرد.