مقدمه
سالمندی به‌عنوان یک پدیده طبیعی، شناختی و گریزناپذیر به شمار می‌آید [1]. سالمندی موضوعی است که دنیای مدرن با شدت یافتن آن مواجه است و از منظر اجتماعی اهمیت فراوانی دارد [2، 3]. سالمندان ازجمله آسیب‌پذیرترین اقشار در بحران‌های مختلف هستند [4]. فشارهای ناشی از صنعتی‌شدن جامعه که باعث جدایی عاطفی و روانی سالمندان می‌شود، آن‌ها را در معرض خطر فزاینده‌ای قرار داده است. عدم توجه به جنبه‌های اجتماعی سالمندان باعث افزایش آسیب‌پذیری جسمی، روانی و آسیب‌های اجتماعی شده است [5، 6] . در جوامع سنتی به سبب اقتدار، قدرت، ثروت و حیثیت اجتماعی که سالمندان داشتند، قادر به ایفای نقش‌های کلیدی در خانواده بودند، اما تحولات اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، آموزشی و خانوادگی اخیر، باعث کاهش موقعیت سالمندان شده است [7].
ازطرف‌یگر افزایش تعداد سالمندان در ایران از دیگر کشورها نیز پیشی گرفته است. پیش‌بینی می‌شود درصد سالمندان ایران تا سال 1404، به 10 درصد و تا سال 1429 به بیش از 30 درصد ساختار جمعیت سالخوردگی برسد [8]. در همین راستا، اتحادیه اروپا سال 2012 را «سال بین‌المللی سالمندی» نام‌گذاری کرد تا اهمیت برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری مناسب برای بهبود زندگی سالمندان با ضرورت و تمرکز بیشتری مورد توجه قرار گیرد [9]. جمعیت جهان رو به سالمندی است و درنتیجه افزایش بیماری‌های مزمن، نیاز به مراقبت طولانی‌مدت زیاد شده است. بنابراین مسئله سالمندی علاوه‌بر یک چالش ملی، یک چالش جهانی است و توجه به این مسئله از اولویت‌های پژوهش در کل دنیا به‌خصوص ایران به شمار می‌آید.
با افزایش سن، احتمال اقامت افراد سالمند در سرای سالمندان افزایش می‌یابد [10]. انتقال سالمندان به سرای سالمندان در ایران سیر صعودی دارد. آمارها نشان می‌دهد فرزندان بالغ بیشتری با انتقال والدین به سرای سالمندان مواجه خواهند شد [11] در ادبیات پژوهش، انتقال به سرای ‌سالمندان، به‌عنوان اساسی‌ترین نقل مکان تأثیر‌گذار بر سالمندان شناخته شده است [12]. دلایلی وجود دارد که سالمندان به مراقبت طولانی‌مدت یا مقطعی و کوتاه‌مدت نیاز پیدا می‌کنند [13] و یکی از این دلایل، فرزندانی هستند که مکرراً والدین خود را به طرق مختلف مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند [14]. معمولاً زمانی یک والد به سرای سالمندان سپرده می‌شود که سلامت او به حدی کاهش یافته است و به مراقبت 24 ساعته نیازمند است [15]. همچنین ناتوانی خانواده و اطرفیان در مراقب از سالمند [16-18]، وارد شدن آسیب جسمی به مراقبین [19-21]، محدودیت منابع مالی جهت مراقبت و نگهداری سالمند [20-23] از دلایل انتقال والد به سرای سالمند محسوب می‌شود که عزت نفس سالمند نیز تضعیف می‌شود، شادی آن‌ها در هم می‌شکند و روحیه آن‌ها به هم می‌ریزد [24، 25]. 
برای فرزندانی که اعتقادات مذهبی قوی‌تری دارند، علاوه‌بر احساس گناه انتقال والدین به سرای سالمندان احساس بسیار ناراحت‌کننده، سرپیچی از دستور خدا و عدم رعایت اخلاقیات دینی و مذهبی است. تحقیقات در این حیطه مشخص کرده است که ورود به سرای سالمندان می‌تواند یکی از انتقال‌های بسیار دشوار زندگی هم ازنظر عملی و هم ازنظر احساسی ‌باشد [26]. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد انتقال والد به سرای سالمندان با احساسات متناقض مانند گناه، خشم، غم و اندوه، تسکین، دشواری و تعارض در تصمیم‌گیری به انتقال، فشار تصمیم‌گیری اجباری، ترس از عدم رسیدگی به سالمندی و در مورد همسران احساس از دست دادن قوی و جدایی برای فرزندان ایجاد می‌کند [26-34]. بسیاری از مراقبین این انتقال والد را با احساس شرمندگی توصیف می‌کنند و خواست قلبی آن‌ها نبوده است [35]. این اضطراب و احساس گناه تجربه‌شده از یک احساس فردی ناشی می‌شود که در مراحل اولیه انتقال یا به‌دلیل عدم آگاهی نسبت به سازگاری با این انتقال خارج از کنترل است [26]. 
هنگامی که در جامعه افراد به هر دلیلی مجبور می‌شوند برخلاف آداب و رسوم دین و سنت‌های قومی عمل کنند، ازیک‌سو دچار احساس گناه و عذاب وجدان می‌شوند و ازسوی‌دیگر از طرف افراد دیگر جامعه مورد سردی، طرد شدن و گاهی اوقات باز‌خواست قرار می‌گیرند [35]. باتوجه‌به آمارهای موجود و چالش‌هایی که فرزندان این سالمندان تجربه می‌کنند، ضرورت دارد ابعاد فرایند سازگاری با انتقال والدین مورد پژوهش قرار گیرد. بنابراین هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی فرایند سازگاری با انتقال والد به سرای سالمندان است.

روش مطالعه
این پژوهش با روش کیفی و با رویکرد نظریه زمینه‌ای تجدیدنظرشده کوربین و استراوس (2008) انجام شد [36]. مشارکت‌کنندگان پژوهش شامل افرادی بود که والد خود را به سرای سالمندان سپرده بودند. نمونه‌گیری در این پژوهش با روش هدفمند انجام گرفت و تا حد اشباع نظری داده‌ها ادامه پیدا کرد و تعداد 13 نفر پس از احراز شرایط ورود به پژوهش و رضایت شخصی مورد مصاحبه قرار گرفتند. 
ملاک‌های ورود شامل این موارد بود: از زمان انتقال والد به سرای سالمندان حداقل 2 سال گذشته باشد، مشارکت‌کنندگان باید خود مسئولیت امر انتقال والد به سرای سالمندان را برعهده می‌داشتند، از حداقل توانایی شناختی و تحصیلی برای انجام مصاحبه برخوردار باشند و با شرکت در پژوهش موافق باشند (جدول شماره 1).


روش اصلی جمع‌آوری داده در پژوهش حاضر، مصاحبه از نوع نیمه‌ساختاریافته بود. در این پژوهش مصاحبه‌ها به‌دلیل قوانین سازمان بهزیستی استان لرستان و خوزستان و عدم علاقه مصاحبه‌شوندگان به دیدار حضوری، به‌صورت تلفنی انجام شد. در این پژوهش از نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. بعد از هماهنگی‌های لازم با سازمان بهزیستی استان و کسب مجوز از این بخش و نیز مراجعه به سرای سالمندان صدیق و سرای سالمندان صالحین تحت نظر آن مرکز و جلب همکاری آن مراکز، هماهنگی‌های لازم توسط کارمندان سراهای سالمندان با فرزندان سالمندان ساکن در مرکز انجام شد و افرادی که تمایل به همکاری در پژوهش داشتند توسط مرکز برای انجام مصاحبه به پژوهشگر معرفی شدند. افرادی که اعلام همکاری کرده بودند و شرایط ذکرشده برای مشارکت را دارا بودند، به‌عنوان نمونه اولیه انتخاب شدند. 
پس از تدوین سؤال‌های مصاحبه، جلسات مصاحبه نیمه‌ساختاری عمیق توسط پژوهشگر به‌صورت تلفنی انجام شد. به این ترتیب که با هماهنگی وقت از قبل، برای مصاحبه با مشارکت‌کنندگان تماس گرفته می‌شد. ابتدا توضیحاتی درباره پژوهش و اهداف آن ارائه شد و برای جلب همکاری بیشتر آن‌ها، هدیه‌ای برای هر کدام از مشارکت‌کنندگان در نظر گرفته شد. همچنین از لحاظ محرمانه ماندن اطلاعات، به آن‌ا اطمینان داده شد و نیز رضایت‌نامه کتبی به خواست پژوهشگر توسط کارکنان مرکز سرای سالمندان در اختیار مشارکت‌کنندگان قرار گرفت تا امضاء کنند و به‌صورت شفاهی در اول هر مصاحبه رضایت خود برای شرکت در پژوهش و ضبط صدا را اعلام کردند. با هر مصاحبه‌شونده برای 1 ساعت مصاحبه از قبل هماهنگ می‌شد. بخش اول مصاحبه جهت آشنایی، برقراری رابطه مشاوره‌ای، اعتمادسازی اختصاص می‌یافت و در بخش دوم سؤالات از قبل تدوین‌شده برای مصاحبه پرسیده می‌شد.
براساس نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌های مصاحبه‌های ابتدایی، مشارکت‌کنندگان بعدی انتخاب می‌شدند. درنهایت هنگامی که گردآوری داده‌ها به اشباع رسید، یعنی اطلاعات جدید همان تکرار اطلاعات قبلی بود، فرایند مصاحبه و گردآوری داده‌ها متوقف شد. به‌منظور افزایش تنوع و غلظت مفهومی بیشتر نظریه، با دو مشارکت‌کننده دیگر نیز پس از رسیدن به حالت اشباع مصاحبه‌ها ادامه یافت.
سؤالات مصاحبه با سؤالات کلی و باز آغاز می‌شد. مثلاً «شما چطور با انتقال والدتان به سرای سالمندان کنار آمدید؟» و تدریجاً بر «درک، معنا و تجربه‌ فرزندان سالمندان انتقال داده‌شده به سرای سالمندان از فرایند سازگاری » متمرکز می‌شد و با سؤالات پیگیرانه ادامه می‌یافت. در صورت نیاز از سؤالات کاوشی مانند «مثل چی»، «یعنی اینکه»، «لطفاً بیشتر توضیح دهید؟»، یا «لطفاً یک مثال بزنید» استفاده می‌شد. قالب کلی سؤالات بر مبنای مدل نظریه زمینه‌ای طراحی شد تا عوامل علّی و زمینه‌ای، راهبردهای عملی و پیامدهای اقدام برای سازگاری پس از انتقال والد به سرای سالمندان را دربر گیرد.
مصاحبه باتوجه‌به میزان همکاری و شرایط مشارکت‌کننده ممکن بود زمان (1 ساعت) کمتر یا بیشتری طول بکشد. پژوهشگر پس از پایان هر مصاحبه آن را مورد نقد و بررسی قرار داده، نقاط مبهم را تشخیص داده و مواردی را که باید در مصاحبه بعدی مورد توجه قرار دهد، مشخص می‌کرد.
در این پژوهش مصاحبه‌هایی که به‌وسیله ضبط دیجیتالی ثبت شده بودند، به‌منظور تحلیل و بررسی رونویسی شدند. شیوه تحلیل از چند مرحله تشکیل شد. در مرحله اول پس از رونویسی از مصاحبه‌ها، به هر مصاحبه یک بار دیگر گوش داده شد تا دوباره پاسخ‌های شرکت‌کننده‌ها مرور شود. سپس برای باردوم هم به مصاحبه‌ها گوش داده شد تا خط‌به‌خط، صفحه‌های رونویسی‌شده چک شود و صحت متن‌های رونویسی‌شده تأیید گردد و از صحبت‌های مشارکت‌کنندگان چیزی از قلم نیفتاده باشد. مرحله دوم تحلیل با کار کدگذاری براساس دستورالعمل‌های روش شناسی توسعه‌یافته توسط پژوهشگران کیفی [37] صورت گرفت. تمامی این مصاحبه‌ها با دست کدگذاری شده‌اند.
کدگذاری باز شامل مرحله‌های خرد کردن، مفهوم‌پردازی، مقایسه‌کردن و مقوله‌بندی داده‌ها می‌شود. کدگذاری محوری به چگونگی تلاقی مقوله‌ها با یکدیگر و به نحوه اتصال آن‌ها نظر دارد. به‌عبارتی مقوله‌های عمده استخراج‌شده در مرحله کدگذاری باز باید بتوانند در قالب یک مدل نظری، منطقی، انتزاعی و تحلیلی در قالب شرایط، استراتژی‌ها و پیامدها، حول پدیده مورد بررسی به هم مرتبط و متصل شوند. 
برای بررسی قابلیت اعتماد به داده‌ها، از چهار معیار باور‌پذیری، اطمینان‌پذیری، تأیید‌پذیری و انتقال‌پذیری استفاده شد [38]. برای افزایش معیار باورپذیری، از اختصاص وقت کافی برای گردآوری داده‌ها، درگیری طولانی‌مدت با داده‌ها و ایجاد رابطه صمیمانه با مشارکت‌کنندگان استفاده شد. به‌ منظور معیار اطمینان‌پذیری، داده‌های این پژوهش در اختیار سه پژوهشگر کیفی خارج از پژوهش قرار داده شد. سپس کدگذاری و تحلیل داده‌ها به‌صورت جداگانه انجام گرفت. ارزیابی این سه پژوهشگر با نتایج پژوهش حاضر شباهت زیادی داشت. تأییدپذیری از طریق همخوانی دو فرد مستقل راجع به دقت، ارتباط و معنی داده‌ها سنجیده می‌شود و از طریق پرهیز از تعصب و مشخص‌کردن قواعد تصمیم‌گیری در تفسیر و تقلیل داده‌ها میسر شد. برای اطمینان از حصول معیار انتقال‌پذیری، در انتخاب مشارکت‌کنندگان ملاک‌های مشابه و متنوع جغرافیایی [39] در نظر گرفته شد تا یافته‌های این پژوهش انعکاسی از بافت واقعی و گروه‌های مشابه باشد و کاربرد داشته باشد. 

یافته‌ها
به دنبال تبیین فرایند سازگاری با انتقال والدین به سرای سالمندان، پدیده «مسیری چالش‌برانگیز و تصمیمی مصلحت‌آمیز در جهت آرامش و ثبات» شکل گرفت. این پدیده به شکل اختصاصی فرایند سازگاری با انتقال والدین به سرای سالمندان را تبیین می‌کند. الگوی کلی به‌دست‌آمده در این پژوهش شامل 64 کد اولیه که در مراحل کدگذاری موجب رسیدن به 19 مؤلفه یا کد محوری شد. جدول شماره 2 کدهای اولیه و کدهای محوری را نشان می‌دهد. 



شرایط علی
شرایط علی مقوله‌های مربوط به شرایطی که بر مقوله محوری تأثیر می‌گذارند را شامل می‌شود که عبارت‌اند از:

ناتوانی مراقبان در تأمین نیازهای والد سالمند
 ناتوانی خانواده در مراقبت مناسب و فراهم کردن نیازهای اولیه برای سالمندان، برای خیلی از خانواده‌های نسل جدید که به اصطلاح نسل ساندویجی گفته می‌شوند، به دلایل مختلف رخ می‌دهد. باتوجه‌به اینکه مراقبان باید مراقبت مناسب و برطرف کردن نیازهای اولیه سالمند را اولویت قرار دهند. این ناتوانی، از دلایل اصلی تصمیم برای انتقال والد به سرای سالمندان است. 
مشارکت‌کننده شماره 2 بیان کرد «کسی هم نبود که ازش پذیرایی کنه. وایسه تو خونه و ازش نگهداری کنه. من صبح‌ها ساعت 7 که می‌خواستم برم سر کار میومدم اول به ایشون نگاه می‌کردم. بهشون سر می‌زدم ببینم زنده است یا نه. اتفاقی براش نیفتاده باشه. در طول روز چندین بار بهش سر میزدم».

ادراک فرزند از رنج مستمر والد
 ادراک فرزند از رنج مستمر والد می‌تواند بسیار متنوع باشد و به عوامل مختلفی ارتباط داشته باشد. برخی از فرزندان ممکن است ناراحتی‌ها و احساسات والد خود را به‌طور مستقیم احساس کنند، این امر می‌تواند به آنان احساس اضطراب، نگرانی و ناراحتی بیشتری را القا کند و باعث شود احساس ناراحتی دو چندان و ناامیدی داشته باشد. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «این ۶ ماهی که تو خونه بود من می‌دونم چه زجری کشید.»

شرایط زمینه‌ای
شرایط زمینه‌ای فضا را برای تصمیم‌گیری در جهت انتقال والد به سرای سالمندان فراهم می‌کنند. 

 موانع فرهنگی و شرعی
 گاهی مراقبین با سختی مراقب از والد کنار آمده‌اند و آن ‌را پذیرفته‌اند، ولی عواملی دیگر مانند عوامل فرهنگی و شرعی، مانعی برای نگهداری و مراقبت از سالمندان می‌شود.
 مشارکت‌کننده شماره 12 بیان کرد «فکر کن، مثلاً خانمم می‌شستش، خانمم می‌گفت برای رضای خدا دارم این کارو می‌کنم، برای حاکم شرع گفتم، گفت: اشکال داره، بالاخره این زن اون مرد، دخترش که نیست». 
مشارکت‌کننده شماره 9 بیان کرد: «چون مادر من خان و خانزاده بود گاهاً الان هست که فامیل بگه چرا این کارو کردید میگن که این خانی (خانزاده) بود بردتیش.»

 دلبستگی ناایمن فرزند
 دلبستگی عاطفی فرزند با والد یعنی ارتباط عاطفی و صمیمی بین والد و فرزند که احساس اعتماد، امنیت و عشق را در هر دو طرف ایجاد می‌کند. فرزندانی که یکی از والدین خود را در کودکی از دست می‌دهد، احتمالاً دچار اختلال در دلبستگی می‌شوند. دلبستگی ناایمن می‌تواند انتقال والد دیگر به سرای سالمندان را تسهیل کند. 
مشارکت‌کننده شماره 3 بیان کرد «برای خودمونم خیلی سخت بود. ناراحتم. خیلی ناراحتم بودیم. ولی خب مثلاً من خودم کلاس ۵ بودم که دیگه مادرمو ندیدم.»

 محدودیت‌های جسمی، روانی و مالی
 سلامت جسمی برای سالمندان بسیار مهم است، زیرا با افزایش سن، بدن متأثر از تغییرات فیزیولوژیکی می‌شود که می‌تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر شود. 
مشارکت‌کننده شماره 4 بیان کرد «زمان شرایط جنگی یه مدتی رفت جبهه. اونجا یه مشکلی براش ایجاد شد. موج گرفتگی براش پیش اومد.»
 سلامت روانی را حتی می‌توان مهم‌تر از سلامتی جسمانی دانست، تاآنجاکه خیلی از مصاحبه‌شوندگان اعتقاد دارند اگر والد فقط مشکل جسمانی داشت او را به سرای سالمندان انتقال نمی‌دادند. 
مشارکت‌کننده شماره 12 بیان کرد «پدر کنترل عقلشو از دست داد. من اون موقع شاغل بودم. بلانسبت نمی‌دونست رو قالی میره دستشویی یا جای مناسب نباشه و این چیزا نمی‌دونست چه خبره.» 

شرایط مداخله‌گر
در ادامه عواملی که ازنظر فرزندان سالمندان انتقال‌داده‌شده به سرای سالمندان به تشدید مشکلات منجر شده‌اند یا به نحوی موجبات تغییر را فراهم کردند بیان می‌شود.

رفتارهای نامتعارف و ناسازگار والد
 حس شرمساری و سرافکندگی به سبب رفتارهای نامتعارف والد احساسات منفی هستند که به سبب انجام رفتارها یا سخنان والد که خارج از عرف، به دور از انتظار و نامطلوب هستند، به‌وجود می‌آیند. این احساسات معمولاً با احساس ناراحتی، استرس، اضطراب و ناکامی همراه هستند. 
مشارکت‌کننده شماره 7 بیان ‌کرد «وقتی می‌رفت دستشویی مثلاً بدون دمپایی می‌رفت دستشویی. میومد می‌شست پیش زنای همسایه مثلاً یه زنی میومد رد می‌شد می‌گفت که یه پفکی واسه من می‌خری، درست نیست این حرف و بزنم معذرت می‌خوام زن عموم اینا چند بار تعریف کردن که این زنا که میان می‌شینن در حیاط میزاره در گوششون بهشون میگه لباس زیر ندارم یا مثلاً نظافت ندارم. واقعاً در حد دیوانه‌وار تا آدم براش پیش نیاد نمی‌فهمه.»

آسیب‌دیدگی ناشی از مراقبت
 مراقبان سالمند با مشکلات و محدودیت‌های جسمی مواجه هستند، به‌طوری‌که مراقبت از والد سالمند را برای آن‌ها دشوار یا ناممکن می‌سازد. 
شرکت‌کننده شماره 10 بیان کرد «حداقل من حتی به خاطر اینکه پدر زیاد توی پله‌ها بغل کردم و کول گرفتم دیسک کمر گرفتم». 
مشارکت‌کننده شماره 12 بیان کرد «چون خودم عمل باز انجام داده بودم، خانمم دیسک کمر داشت، بعد دیگه واقعاً یه مقدار برامون سخت بود. جابه‌جا کردن، آوردیم سالمندان و مشکلات خودم و خانومم باعث تصمیم‌گیری شد.»

 عدم مسئولیت‌پذیری همشیرها در مراقبت
 هنگامی والد سالمند در انجام کارهای روزمره وابسته اطرافیان و به‌خصوص فرزندان می‌شوند، فرزندان در خیلی از مواقع یا آن‌طور که مطلوب است مسئولیت مراقبت و نگهداری را نمی‌پذیرند و ممکن است دیگر همشیرها از زیر بار این مراقبت و نگهداری شانه خالی ‌کنند. 
مشارکت‌کننده شماره 6 بیان کرد «در یک کلام اگه بگم مشکلات و بخوام بگم عدم همکاری خواهر برادران و اینکه تنها بودم، مثلاً وقتی نوبتشون می‌رسید باید زنگ می‌زدی که به زور بیان مادر و ببرن دیدم همش با اکراه و اجباره.»

 اتفاق‌نظر اعضای خانواده جهت انتقال
 وقتی اکثر اعضای خانواده یا همه جهت انتقال موافقت داشته باشند، تصمیم به انتقال والد با آرامش خاطر و اطمینان بیشتری صورت می‌گیرد. 
مشارکت‌کننده شماره 4 بیان کرد «این تصمیم با خانواده با عموها با عمه‌ها صحبت کردم تصمیم گرفتیم ما کلاً خانواده‌مون چهار نفره و یه دونه داداشم دارم. میشه گفت به خاطر اون شرایطی که ایجاد شده بود. اون شرایط بابام تقریباً میشه گفت همه‌مون از خدامون بود حتی خود بابام چون شرایطی طوری بود که کسی نمی‌تونست واقعاً ازش نگهداری کنه.»

 رضایت والد سالمند جهت انتقال
گاهی اوقات به سبب شرایطی که پیش می‌آید، خود والد سالمند این تصمیم را می‌گیرد و به مراقبین اعلام می‌کند. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «به یه جا رسید که خودش گفت یه جایی هست که این سن بالاها رو می‌ذارن. من حقیقت ناراحت شدم گفتم نه پدر اصلاً اسم اینو نیار.»
 
ترس از عدم پذیرش و رسیدگی به والد سالمند
 یکی از عوامل مداخله‌گر در انتقال والد به سرای سالمندان، ترس و نگرانی فرزند بابت عدم پذیرش سالمند در سرای سالمندان یا عدم مراقبت و توجه کافی مراقبان سرای سالمندان به والدشان است. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «حرف مردم یه طرف این دغدغه خودم به یه طرف پرسیدم اینکه پذیرشش نکنند یه طرف دیدم.»

 دشواری و تعارض در انتقال والد سالمند
 تعارض فرزند و دشواری در تصمیم‌‌گیری زمانی رخ می‌دهد که انتخاب بین گزینه‌های مختلف دشوار و پرتنش شود. 
مشارکت‌کننده شماره 10 بیان کرد «تصمیم خیلی سختیه .واقعاً به اجبار بود از روی خواست خودمون نبود. در یک دوراهی خیلی بدی گیر کرده بودیم. واقعاً بین اینکه من خودم زجر بکشم از نبود پدر یا اینکه پدرم توی خونه بمونه و حالا اون وضعیت بهداشتی اسف‌بار رو تجربه کنه و اذیت بشه گیر کرده بودیم و واقعاً از اجبار بود. میگم بیشتر از اینکه به خودم فکر کنم به پدر فکر کردم.»

استراتژی‌های عمل و تعامل‌ها
عمل/تعامل‌های راهبردی کنش‌های با منظور و عمدیانه (عامدانه) که برای حل یک مسئله صورت می‌گیرند:

 اطمینان از حفظ و بهبود سلامت والد
یکی از استراتژی‌هایی فرزندان در انتقال والد به سرای سالمندان، رسیدن به این باور بود که کیفیت خدمات، مراقبت و نگهداری از سالمندان و والد در سرای سالمندان به نسبت از خانه شخصی بهتر است. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «ما می‌گفتیم پرستارها اونجا کارشون همینه و اینجور افراد رو بهتر و بیشتر درک می‌کنند و بیشتر ازشون مراقبت می‌کنند. احتمالاً رسیدگی بهتری می‌شه و این‌ها و اینکه ناخواسته گاهاً ممکن بود که ناراحتش کنیم و این‌ها خدایی نکرده می‌گفتیم خب اونجا باشه بهتره.»

تأیید انتقال از جانب دیگران
زمانی که یک متخصص و یا اطرافیان و بستگان به فرزند این پیام را می‌دهند که انتقال والدش به سرای سالمندان کار درستی است، اطمینان خاطر فرزند از این تصمیم بیشتر می‌شود. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «دیگه آشناها و این فامیلا گفتن که بیارید بزارش سرای سالمندان کسی نبود که بخواد مخالفت کنه خودشون حتی چون شرایط و می‌دونستن استقبال هم کردن و اونا ما رو راهنمایی کردن.»

 التزام به حفظ روابط مستمر با سالمند
 استراتژی دیگری که مراقبین جهت بهبود فرایند سازگاری با انتقال والد و مقابله با مداخله‌گرهای منفی استفاده می‌کنند، ضرورت حفظ رابطه عاطفی و ملاقات مستمر سالمند است. 
مشارکت‌کننده شماره 2 بیان کرد «سالمندان جای بدی نیست. اینا فقط از لحاظ عاطفی نیاز به عاطفه و سر زدن دارند. اینا فقط از لحاظ عاطفی نباید ترکشون کنی. باید بهشون سر بزنی. بهشون محبت کنی که احساس نکنند که فراموششون کردی.»

 باخودگویی مثبت مراقب
 وقتی یک شخص در مورد کاری که می‌خواهد بکند یا تصمیم‌گیری کند، به ابعاد روشن و سازنده آن توجه می‌کند، باخودگویی مثبت گفته می‌شود. مثلاً وقتی فرزندی در ذهن خود به این نتیجه می‌رسد که واقعاً توانایی مراقبت از والدش را ندارد و برای او بهتر است که در جای مناسب‌تری باشد، این باخودگویی، تسهیل‌کننده فرایند تصمیم‌گیری است. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «اگر نمی‌بردیمش شاید الان پدر دور از جون از بین رفته بود. به علت چی؟ به علت زخم بستر. شاید حالا از بین رفته بود. چون ما نمی‌دونستیم، واقف نبودیم به این کاری که باید بکنیم تشک مواج بندازیم پماد بمالیم قرص بخوره به وقت آمپول بزنیم.»
تصویر شماره 1 شرایط علی، زمینه‌ای و مداخله‌گر، مدل مسیری چالش برانگیز و تصمیمی مصلحت آمیز در جهت آرامش و ثبات را نشان می‌دهد و در ادامه تعامل‌ها و پیامدها بیان می‌شود:

پیامدها
آخرین اصطلاح پارادایمی پیامد است. «هر جا انجام یا عدم انجام عمل/ تعامل معینی در پاسخ به امر یا مسئله‌هایی یا به منظور اداره یا حفظ موقعیتی از سوی فرد یا افرادی انتخاب شود، پیامدهایی پدید می‌آید.

 رضایت سالمند و مراقبان از انتقال
عدم‌نگرانی و رضایت از کیفیت خدمات، مراقبت، نگهداری و آرامش پس از انتقال والد سالمند به سرای سالمندان از پیامدهای مثبت انتقال والد سالمند به سرای سالمندان است. 
مشارکت‌کننده شماره 3 بیان کرد «الان از لحاظ روحی آرامش خیال بیشتری دارم که اونجاست. اینطوری هم خیالمون راحت‌تره هم وجدانمون راحت‌تره هم از لحاظ روحی و روانی و احساسی خودتون راحت‌ترید». 
مشارکت‌کننده شماره 12 بیان کرد «میاریمش دعوا می‌کنه میگه منو ببر اونجا، اونجا راحت‌تره میگه من خونم اونجاست فکر می‌کنه خونش اونجاست. اونجا احساس راحتی می‌کنه خدا می‌دونه.»

 بهبود وضعیت سالمند پس از انتقال
 به‌دلیل مراقبت‌های تخصصی و فضای اجتماعی سرای سالمندان، وضعیت روانی و حتی جسمانی برخی از سالمندان پس از انتقال به سرای سالمندان بهبود پیدا می‌کند. 
مشارکت‌کننده شماره 1 بیان کرد «اون موقع دکتر خونه که بود، تا ۶ ماه که خونه بود نمی‌تونست راه بره سالمندان که رفت الان افتاده سر پا آره خودش می‌گفت یه شب افتاد گریه گفت آخه این کار یه روز دو روز نیست. تو هی می‌خوای اینو شبا مثلاً من روزی دو سه بار می‌رفتم سوندشو خالی می‌کردم و میومدم.»

استمرار تعارضات درونی مراقب به سبب انتقال
 به دلایل مختلف از جمله باورها و ارزش‌ها فرهنگی، اجتماعی و مذهبی، برخی از فرزندان و مراقبین هنگام انتقال والد یا سالمند به مراکز نگهداری یا سرای سالمندان به سبب اینکه فکر می‌کنند که کار نادرستی انجام داده‌اند. دچار عذاب وجدان یا احساس گناه می‌شوند و نارحتی و فشار روانی بسیاری را متحمل می‌شوند. 
مشارکت‌کننده شماره 11 بیان کرد «از نظر وجدانی و ناراحتی خیلی اذیت شدیم. البته من خیلی ناراحت شدم شاید اون داداشم زیاد ناراحت نشده باشن. من وجداناً ناراحتم و تنها کسی هم که کاراشو انجام میده منم.» 

بحث
این پژوهش کیفی که با هدف تبیین الگوی فرایند سازگاری با انتقال والد به سرای سالمندان انجام شد، نشان داد پدیده نهایی این پژوهش «مسیری چالش‌برانگیز و تصمیمی مصلحت‌آمیز در جهت آرامش و ثبات» است. شکل‌گیری این مفهوم از 64 کد اولیه بود که در مراحل کدگذاری به 19 مؤلفه یا کد محوری منتهی شد. یکی از عمده‌ترین دلایلی که فرزند والد خود را به سرای سالمندان انتقال می‌دهد، دشواری مراقبت و ناتوانی ارضای نیازهای سالمند است [40]. باتوجه‌به اینکه نیازهای فیزیکی، روان‌شناختی و عاطفی سالمندان در این مرحله از زندگی خاص‌تر می‌شوند، تأمین این نیازها چالش‌های زیادی برای فرزندان ایجاد می‌کند. رحیمی و همکاران فراوانی تسهیل‌کننده‌های مراقبت‌های خانگی از سالمندان را در 11 طبقه و 3 دسته فردی، بین فردی و فیزیکی معرفی کردند [18]. وقتی موضوع بیماری‌های حاد و شرایطی بحرانی نیز مطرح است، ناتوانی فرزندان در مراقبت از والد سالمند بیشتر می‌شود [41]. وقتی فرزندان در چنین شرایطی رنج و ناراحتی والد سالمند خود را می‌بینند، تنش‌های شدیدی را به اشکال مختلف تجربه می‌کنند. گاگلر و همکاران نشان دادند وقتی فرزندان متوجه می‌شوند توانایی مراقبت از والد خود را در خانه ندارند، تصمیم به انتقال او به سرای سالمندان تسهیل می‌شود [42]. 
باورهای فرهنگی نقش مهمی در تصمیم‌گیری درباره انتقال سالمندان به خانه سالمندان ایفا می‌کنند. این باورها معمولاً بر پایه ارزش‌ها، هنجارها و توقعات اجتماعی شکل می‌گیرند و می‌توانند مانعی برای پذیرش این نوع خدمات باشند. باورهای دینی نقش مهمی در مقاومت خانواده‌ها در برابر انتقال سالمندان به خانه سالمندان دارند. مراقبت از سالمندان به‌عنوان یک وظیفه دینی تلقی می‌شود. چنگ و همکاران نشان دادند فرهنگ چینی به‌شدت به حمایت خانوادگی از سالمندان تأکید دارد و انتقال سالمندان به خانه سالمندان به‌عنوان یک عمل ناپسند و نشان‌دهنده شکست در انجام وظایف خانوادگی دیده می‌شود [43]. محدودیت‌های جسمی، روانی و مالی و همچنین آسیب‌دیدگی‌های ناشی از مراقب را نیز از عوامل زمینه‌ساز این تصمیم بوده‌اند. نقش مراقبتی و انتقال والد به مکان مراقبتی سلامت جسمی، عاطفی و اجتماعی مراقب را تحت تأثیر قرار می‌دهد [44]. 
در پژوهش کالدول و همکاران بسیاری از فرزندان علت انتقال والدشان به سرای سالمندان را محدودیت‌های زمانی، مالی یا انرژی خودشان برشمردند و معتقد بودند خودشان (مثلاً به‌دلیل شکستگی دست) سلامت لازم برای مراقبت از والدشان را ندارند [45]. 
رفتارهای منفی و دشوار والدین سالمند می‌تواند تأثیرات روان‌شناختی و اجتماعی بر فرزندان داشته باشد. والدین با رفتارهای دشوار می‌توانند موجب احساس شرمساری و فشار اجتماعی در فرزندان شوند که درنهایت می‌تواند به انتقال آن‌ها به خانه سالمندان منجر شود. شولتز و همکاران معتقدند مراقبان معمولاً پیامدهای روان‌شناختی منفی را تجربه می‌کنند [44] و هنگام ارزیابی نقش خود به‌عنوان مراقب والدشان، احساس شرم می‌کنند [46]. 
طبق نظریه نقش اجتماعی [47] انتظارات فرهنگی و اجتماعی در مورد نقش‌های خانوادگی می‌توانند بر رفتارهای فردی تأثیر بگذارند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، نقش‌های مربوط به مراقبت از سالمندان به‌ویژه بر عهده فرزندان است. وقتی والدین رفتارهایی دارند که با این انتظارات فرهنگی همخوانی ندارد (مانند رفتارهای ناپسند یا نامناسب)، این مسئله می‌تواند به فشار اجتماعی و شرمساری برای فرزندان منجر شود و فرزندان را به سمت پذیرش خانه سالمندان به‌عنوان راه‌حلی برای حفظ آبرو و برآورده کردن انتظارات اجتماعی سوق دهد. همچنین باخودگویی مثبت می‌تواند در فرایندهای احساسی و روانی افراد نقش مهمی ایفا کند، به‌ویژه در موقعیت‌های چالش‌برانگیزی که افراد با آن مواجه می‌شوند. 
روهاما و همکاران در پژوهش خود نشان دادند چگونه باخودگویی می‌تواند در شرایط پرچالش به سیستم یک خانواده کمک کند [48]. باخودگویی‌های مثبتی که بر واقعیت‌های والد و فرزند تأکید دارند و باعث کاهش یا حذف موانع می‌شوند، فرایند انتقال والد به سرای سالمندان را تسهیل می‌کنند و سازگاری فرزند با این شرایط را ممکن می‌سازد.
طبق نظریه دلبستگی [49]، دلبستگی ناایمن فرزند نقش مهمی در تسهیل انتقال والدین به خانه سالمندان ایفا می‌کند. دلبستگی ناایمن (اجتنابی) به معنای دوری عاطفی و عدم تمایل به نزدیکی و وابستگی عاطفی است که می‌تواند بر تصمیمات مراقبتی تأثیر بگذارد. افرادی که دارای سبک دلبستگی اجتنابی هستند، ممکن است در برابر مسئولیت‌های عاطفی و مراقبتی کمتر متعهد بوده و به‌دلیل عدم راحتی در تعامل نزدیک با والدین، به خانه سالمندان به‌عنوان یک گزینه منطقی‌تر نگاه کنند. 
نتایج پژوهش کاراتزاس و همکاران نشان داد دلبستگی اجتنابی به‌طور معناداری با کاهش تمایل به مراقبت از والدین سالمند رابطه دارد [50]. بنابراین سبک دلبستگی ناایمن فرزندان می‌تواند به تمایل کمتر به مراقبت مستقیم و پذیرش خدمات خانه سالمندان به‌عنوان یک گزینه ترجیحی منجر شود. ترس از رسیدگی به سالمند نیز یکی از موانع تسهیل انتقال به سرای سالمندان است. چانگ و همکاران نشان دادند یکی از عمده‌ترین دلایل عدم تمایل مراقبان برای انتقال سالمند، بی‌اعتمادی به رفتارهای افراد مسئول در سرای سالمندان است [51]. تأیید این تصمیم توسط سایر اعضای خانواده، متخصصان، خویشاوندان و اطرافیان عامل مهمی در سازگاری مشارکت‌کنندگان بوده است، زیرا ترس از حرف مردم و بازخوردهای اجتماعی می‌تواند مانعی برای انتقال والدین به خانه سالمندان توسط فرزندان باشد. 
طبق نظریه فشار اجتماعی [52]، افراد به‌دلیل ترس از قضاوت منفی و فشار اجتماعی از سوی دیگران، ممکن است از پذیرش تصمیماتی که ممکن است در جامعه ناپسند تلقی شوند، خودداری کنند. در زمینه مراقبت از والدین، این فشار می‌تواند شامل ترس از قضاوت‌های منفی درباره انتقال والدین به خانه سالمندان باشد.
 نظریه هنجاری [53] معتقد است افراد به‌دلیل تمایل به پذیرش هنجارهای اجتماعی و جلوگیری از قضاوت منفی، رفتارهایی را انجام می‌دهند که با انتظارات اجتماعی همخوانی دارد. این موضوع می‌تواند بر تصمیم‌گیری در مورد مراقبت از والدین تأثیر بگذارد، به‌ویژه وقتی که انتخاب خانه سالمندان به‌عنوان یک گزینه ناپسند تلقی شود. همچنین نتایج پژوهش نشان داده است یکی از موانع انتقال والد به سرای سالمندان، عدم توافق همشیره‌ها برای این اقدام بوده است [45، 51]. فرایند چالش‌برانگیزی که بر سلامت هیجانی و فیزیکی مراقبان تأثیر می‌گذارد، زمانی بهتر شناخته می‌شود که نقش عوامل منفی و مثبت حمایتی را در کنار هم ارزیابی کرد [54]. توافق همشیره‌ها یکی از عوامل کاهش فشارزا است. 
وقتی والد سالمند به دلایل مختلفی از انتقال به سرای سالمندان رضایت دارد، فرایند انتقال و سازگاری تسهیل می‌شود. مثلاً اگر والد سالمند حضور خود را مانع برای زندگی شغلی یا خانوادگی فرزند یا فرزندان خود بداند، همراهی و تأکید او برای زندگی در خانه سالمندان به این فرایند سرعت می‌بخشد. لورنکو و سانتوز نشان دادند گاهی اوقات خود والد سالمند مسئولیت این کار را می‌پذیرد و نمی‌خواهد دیگران برای انتقال او تصمیم بگیرند، بنابراین این افراد نسبت به دیگران بهترند [40]. در چنین شرایطی تعارض فرزند برای تصمیم به انتقال والد کمتر می‌شود [51]. بهبود سلامت والد سالمند در سرای سالمندان از پیامدهای مثبت این انتقال و سازگاری با آن بود. مشارکت‌کنندگان معتقد بودند وضعیت روانی و جسمی والدشان بهتر شده است. 
لورنکو و سانتوز حمایت، امنیت و محبت را از جنبه‌های مثبت سرای سالمندان دانست [40] که احتمالاً والدین سالمند از دیگران دریافت می‌کنند. کالدول و همکاران معتقدند انتظارات مراقبان از سرای سالمندان می‌تواند بر تصمیم‌گیری آن‌ها تأثیر زیادی داشته باشد [46]. انتقال والد و اطمینان از شرایط بهتر او در سرای سالمندان، از پیامدهای مثبت انتقال و سازگاری با آن است. همچنین تصمیم به انتقال والد به سرای سالمندان تابعی از هیجانات پیچیده فرزندان است [45]. به‌دلیل پیچیدگی هیجانات، ممکن است از بعد از انتقال والد، فرزندان احساس گناه و احساسات ناخوشایند را در سطوح مختلف تجربه کنند. به‌خصوص در فرهنگ اسلامی که خداوند در آیه 23 سوره اسراء می‌فرمایند «پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستید. و به پدر و مادر نیکی کنید. هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آن‌ها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آن‌ها روا مدار و بر آن‌ها فریاد مزن. گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آن‌ها بگو». تعارض باورها، ارزش‌ها و اقداماتی که فرزندان در این مسیر دارند، احتمالاً مسیری چالش‌برانگیز، همراه با تنش‌های درونی ایجاد می‌کند، به‌طوری‌که چانگ و اشنایدر این فرایند را به‌طور کل فرایندی دردناک می‌دانند [43] که این سازگاری با احساس گناه و خودسرزنشی همراه است [45، 51].

نتیجه‌گیری نهایی
این مدل مسیری چالش‌برانگیز و تصمیمی مصلحت‌آمیز در جهت آرامش و ثبات، پژوهشگران را با مفروضه‌های جدیدی از خانواده‌هایی که سالمند دارند و انتقال والد به سرای سالمندان و همچنین دغدغه‌ها و مسیر تصمیم‌گیری، انتقال و پیامدهای این تصمیم آشنا می‌کند. این مدل با یک روش نظام‌مند، عناصر مهمی از علل، شرایط زمینه‌ای و مداخله‌گرها را بیان می‌کند که باعث تصمیم فرزندان به انتقال والد به سرای سالمندان می‌شوند. همچنین راهبردهایی که فرزندان برای تسهیل این مسیر انجام می‌دهند را تشریح و درنهایت پیامدهای این مسیر پرچالش و تصمیم مصلحت‌آمیز را توصیف می‌کند تا شاید در پیشگیری و فرایند درمان افرادی که در این مسیر چالش برانگیز قرار دارند کمک‌کننده باشد. 
ساختار استخراج‌شده از این پژوهش، برای تدوین و به‌کارگیری برنامه‌های پیشگیری و درمانی کمک‌کننده خواهد بود. همچنین نتایج مدل ارائه‌شده در این پژوهش می‌تواند برای مشاوران، روانشناسان، درمانگران و مددکاران حیطه سالمندی برای کار با سالمندان و خانواده آن‌ها کاربرد داشته باشد. همچنین در مقیاس بزرگتر، افرادی که در عرصه سالمندان، خانواده و توانبخشی هستند، مانند سیاست‌گذاران عرصه اجتماعی باتوجه‌به وضعیت آمار سالمندی که کشور با آن روبه‌رو است، باید نتایج این پژوهش را در پژوهش‌های پیشنهادی، برنامه‌ها، سیاست و فعالیت‌ها در وهله اول در جهت منطقی‌تر شدن تصمیم به انتقال والد و تسهیل مراقبت خود فرزندان از والد و در وهله دوم تسهیل فرایند انتقال و سازگاری با آن در نظر بگیرند. بنابراین ضرورتی که برای روان­شناسان و مشاوران ایجاد می‌شود این است که تلاش‌های آموزشی و بالینی خود را جهت تسهیل فرآیند انتقال و رسیدن خانواده به آرامش و ثبات انجام دهند. 
این پژوهش همچون سایر پژوهش‌های کیفی به‌دلیل ویژگی‌های خاص خود مانند تمرکز بر تفسیر، وابستگی به زمینه، و تعامل نزدیک با مشارکت‌کنندگان، محدودیت‌های ذاتی دارد. علی‌رغم تلاش در جهت روایی و پایایی پژوهش، تفسیرها می‌توانند تحت تأثیر باورها، تجارب شخصی و پیش‌فرض‌های پژوهشگر قرار گیرند و به سوگیری در نتایج منجر شوند. این پژوهش به زمینه جغرافیایی خاصی که در آن انجام شده است، وابسته است. پیشنهاد می‌شود این پژوهش در قومیت‌ها و خرده‌فرهنگ‌های دیگر نیز بررسی شود. 
یکی از محدودیت‌های این پژوهش، انجام مصاحبه به‌صورت تلفنی بوده است. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های بعدی، مصاحبه حضوری انجام شود.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه دارای کد اخلاقی (IR.SCU.REC.1402.003)  از دانشگاه شهید چمران اهواز است.

حامی مالی
این مطالعه مستخرج از پایان‌نامه کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی دانشگاه شهید چمران اهواز است و با حمایت مالی معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شده است. 

مشارکت نویسندگان
انتخاب موضوع و طرح پژوهش: ذبیح‌اله عباس‌پور؛ مصاحبه، جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها: ذبیح‌اله عباس‌پور و امیرمحمد توخش؛ روش‌شناسی، تهیه گزارش پژوهش و ویرایش گزارش: همه نویسندگان. 

تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.

تشکر و قدردانی
از مشارکت‌­کنندگان که با همکاری و شکیبایی خود در انجام پژوهش ما را یاری دادند، سپاسگزاری می­‌شود.

References

1. Xu Y, Wen H, Li J, Yang J, Luo K, Chang L. The relationship between sleep disorders, anxiety, depression, and cognitive function with restless legs syndrome (RLS) in the elderly. Sleep and Breathing. 2022; 26(3):1309-18. [DOI:10.1007/s11325-021-02477-y] [PMID]
2. Francis J. Elder orphans on Facebook: Implications for mattering and social isolation. Computers in Human Behavior. 2022; 127:107023. [DOI:10.1016/j.chb.2021.107023] [PMID]
3. Verma S. Transition of Elderly from Home to Old-Age Home: A Narrative on Marginalisation and Seclusion in Urban India. In: Bhattacharyya, A, Basu S, editors. Marginalities in India. Singapore: Springer; 2018. [DOI:10.1007/978-981-10-5215-6_16]
4. Axfors C, Ioannidis JPA. Infection fatality rate of COVID-19 in community-dwelling elderly populations. European Journal of Epidemiology. 2022; 37(3):235-49. [DOI:10.1007/s10654-022-00853-w] [PMID]
5. Sojoodi A, Niazi M, Farhadian A. [Designing a model on quality of life components for the elderly based on social changes in Iran (Persian)]. Journal of Social Continuity and Change (JSCC). 2022; 1(1):185-200. [DOI:10.22034/jscc.2022.2698]
6. Zahediasl M, Darveshifard A. [Social factors influencing the social health of the elderly in Kouhdasht (Persian)]. Social Development & Welfare Planning. 2016; 7(26):9-32. [DOI:10.22054/qjsd.2016.4880] 
7. Riahi ME. [A comparative study on the status of elderly in the traditional and modern societies (Persian)]. Iranian Journal of Ageing. 2008; 3(3):10-21. [Link]
8. Majidi A, Moradi O. [Effect of teaching the components of spiritual intelligence on death anxiety in the elderly (Persian)]. Iranian Journal of Ageing. 2018; 13(1):110-23. [DOI:10.21859/sija.13.1.110]
9. Nouri A, Farsi S. [Expectations of institutionalized elderly from their children (Persian)]. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2018; 13(2):262-79. [DOI:10.32598/sija.13.2.262]
10. Nygaard HA, Albrektsen G. Risk factors for admission to a nursing home: A study of elderly people receiving home nursing. Scandinavian Journal of Primary Health Care. 1992; 10(2):128-33. [DOI:10.3109/02813439209014049] [PMID]
11. Miller Carol A. Nursing for wellness in older adults: Theory and practice. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2012. [Link]
12. Lee DT, Woo J, Mackenzie AE. A review of older people’s experiences with residential care placement. Journal of Advanced Nursing. 2002; 37(1):19-27.  [DOI:10.1046/j.1365-2648.2002.02060.x] [PMID]
13. Kuchakinia M, Dehghanzadeh S. [Role of perception of God and meaning of life in predicting resilience of elderly residents in sanatoria (Persian)]. Aging Psychology. 2018; 3(4):263-70. [Link]
14. Vanitha D. Institutional care of the elderly: A study of old-age homes in Hassan City, Karnataka, India. International Journal of Interdisciplinary and Multidisciplinary Studies. 2014; 1:100-7. [Link]
15. Girgus JS, Yang K, Ferri CV. The gender difference in depression: Are elderly women at greater risk for depression than elderly men? Geriatrics. 2017; 2(4):35. [DOI:10.3390/geriatrics2040035] [PMID]
16. Nolan M, Dellasega C. ‘It’s not the same as him being at home’: Creating caring partnerships following nursing home placement. Journal of Clinical Nursing (Wiley-Blackwell). 1999; 8(6):723-30.   [DOI:10.1046/j.1365-2702.1999.00325.x] [PMID]
17. Park M, Butcher HK, Maas ML. A thematic analysis of Korean family caregivers’ experiences in making the decision to place a family member with dementia in a long‐term care facility. Research in Nursing & Health. 2004; 27(5):345-56. [DOI:10.1002/nur.20031] [PMID]
18. Rahimi F, Shakibazadeh E, Ashoorkhani M, Foroughan M. [Facilitators of elderly care at home and the educational needs of the family caregivers of older adults in the South of Tehran, Iran: A qualitative study (Persian)]. Iranian Journal of Ageing. 2024; 19(2):222-41. [DOI:10.32598/sija.2023.3668.1]
19. Ducharme F, Couture M, Lamontagne J. Decision-making process of family caregivers regarding placement of a cognitively impaired elderly relative. Home Health Care Services Quarterly. 2012; 31(3):197-218.  [DOI:10.1080/01621424.2012.681572] [PMID]
20. Mohammadian B, Mohammadi-Shahboulaghi F, Hosseini M, Arsalani N, Fallahi-Khoshknab M, Pirjani P.[ Supportive needs among family caregivers of elderly patients with cancer: A qualitative study (Persian)]. Iranian Journal of Ageing. 2024; 19(3):484-505. [DOI:10.32598/sija.2023.3655.1]
21. Wang D, Zhang H, Ren H, Luo Y. Qualitative analyses of lived experience for residents in the Elderly Care Departments at the community health service centres in Southwestern China. Health & Social Care in The Community. 2018; 26(1):e164-72.  [DOI:10.1111/hsc.12490] [PMID]
22. Gaugler JE, Zarit SH, Pearlin LI. Caregiving and institutionization: perceptions of family conflict and socioemotional support. The International Journal of Aging and Human Development. 1999; 49(1):1-25. [DOI:10.2190/91A8-XCE1-3NGX-X2M7] [PMID]
23. Levy ES. When to put a parent in assisted living or a nursing home. Journal of Behavioral Studies in Business. 2010; 2:1-7. [Link]
24. Aminjafari B, Sadeghi Fassaei S, Parvin S. [The elderly living experience of aging; a phenomenological study case study of elderly people in Isfahan (Persian)]. Journal of Social Work Research. 2022; 8(30):137-74. [DOI:10.22054/rjsw.2022.50380.385] 
25. Antonelli E, Rubini V, Fassone C. The self-concept in institutionalized and non-institutionalized elderly people. Journal of Environmental Psychology. 2000; 20(2):151-64. [DOI:10.1006/jevp.1999.0159]
26. Robinson O, Fisher A. Experiences of moving an older parent into a care home or nursing home in the UK: A qualitative study. Current Psychology. 2023 ; 1-12. [DOI:10.1007/s12144-023-04538-9] [PMID]
27. Butcher HK, Holkup PA, Park M, Maas M. Thematic analysis of the experience of making a decision to place a family member with Alzheimer’s disease in a special care unit¶. Research in Nursing & Health. 2001; 24(6):470-80.  [DOI:10.1002/nur.10005] [PMID]
28. Davies S, Nolan M. ‘Making the best of things’: Relatives’ experiences of decisions about care-home entry. Ageing & Society. 2003; 23(4):429-50. [DOI:10.1017/S0144686X03001259]
29. Dellasega C, Mastrian K. The process and consequences of institutionalizing an elder. Western Journal of Nursing Research. 1995; 17(2):123-36; discussion 137-40. [DOI:10.1177/019394599501700202] [PMID]
30. Ellis JM. Psychological transition into a residential care facility: Older people’s experiences. Journal of Advanced Nursing. 2010; 66(5):1159-68. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2010.05280.x] [PMID]
31. Jones CS. Culture change and quality of life in elderly persons living in long term care [PhD dissertation]. Florida: University of North Florida; 2010. [Link]
32. Kellett UM. Transition in care: Family carers′ experience of nursing home placement. Journal of Advanced Nursing. 1999; 29(6):1474-81. [DOI:10.1046/j.1365-2648.1999.01035.x] [PMID]
33. Ryan AA, Scullion HF. Nursing home placement: An exploration of the experiences of family carers. Journal of Advanced Nursing. 2000; 32(5):1187-95. [DOI:10.1046/j.1365-2648.2000.01589.x] [PMID]
34. Zarit SH, Whitlatch CJ. Institutional placement: Phases of the transition. The Gerontologist. 1992; 32(5):665-72. [DOI:10.1093/geront/32.5.665] [PMID]
35. Afram B, Verbeek H, Bleijlevens MH, Hamers JP. Needs of informal caregivers during transition from home towards institutional care in dementia: A systematic review of qualitative studies. International Psychogeriatrics. 2015; 27(6):891-902. [DOI:10.1017/S1041610214002154] [PMID]
36. Corbin J, Strauss A. Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. California: Sage publications; 2014. [Link]
37. Charmaz K. Constructing grounded theory: A practical guide through qualitative analysis. California: Sage; 2006.  [Link]
38. Guba EG, Lincoln YS. Effective evaluation: Improving the usefulness of evaluation results through responsive and naturalistic approaches. San Francisco: Jossey-Bass; 1981. [Link]
39. Mohsenpour M. [Evaluation of qualitative data (Persian)]. Beyhagh. 2015; 16(2):50-5. [Link]
40. Lourenço LdFL, Santos SM. Institutionalization of elderly and family care: Perspectives of professionals from long term facilities. Cogitare Enfermagem. 2021; 26:e69459. [DOI:10.5380/ce.v26i0.69459 ]
41. Abdi S, Spann A, Borilovic J, de Witte L, Hawley M. Understanding the care and support needs of older people: a scoping review and categorisation using the WHO international classification of functioning, disability and health framework (ICF). BMC Geriatrics. 2019; 19(1):195.  [DOI:10.1186/s12877-019-1189-9] [PMID]
42. Gaugler JE, Kane RL, Kane RA, Newcomer R. Unmet care needs and key outcomes in dementia. Journal of the American Geriatrics Society. 2005; 53(12):2098-105. [DOI:10.1111/j.1532-5415.2005.00495.x] [PMID]
43. Chang YP, Schneider JK. Decision‐making process of nursing home placement among Chinese family caregivers. Perspectives in Psychiatric Care. 2010; 46(2):108-18. [DOI:10.1111/j.1744-6163.2010.00246.x] [PMID]
44. Committee on Family Caregiving for Older Adults; Board on Health Care Services; Health and Medicine Division; National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine; Schulz R, Eden J. Families Caring for an Aging America. Washington (DC): National Academies Press (US); 2016. [Link]

45. Caldwell L, Low LF, Brodaty H. Caregivers’ experience of the decision-making process for placing a person with dementia into a nursing home: Comparing caregivers from Chinese ethnic minority with those from English-speaking backgrounds. International Psychogeriatrics. 2014; 26(3):413-24. [DOI:10.1017/S1041610213002020] [PMID]
46. Gonyea JG, Paris R, de Saxe Zerden L. Adult daughters and aging mothers: The role of guilt in the experience of caregiver burden. Aging and Mental Health. 2008; 12(5):559-67. [DOI:10.1080/13607860802343027] [PMID]
47. Eagly AH, Wood W. The origins of sex differences in human behavior: Evolved dispositions versus social roles. American Psychologist. 1999; 54(6):408.  [DOI:10.1037//0003-066X.54.6.408]
48. Rohmah PZ, Hidayati DL, Aisha MN, Purwandari E. Positive Self-Talk Intervention to Decrease Stress in Parents of Children with Special Needs. Dimas: Jurnal Pemikiran Agama untuk Pemberdayaan. 2022; 22(2):181-200. [DOI:10.21580/dms.2022.222.13270]
49. Holmes J. John Bowlby and attachment theory. London: Routledge; 2014. [DOI:10.4324/9781315879772]
50. Karantzas GC, Evans L, Foddy M. The role of attachment in current and future parent caregiving. Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences. 2010; 65(5):573-80.  [DOI:10.1093/geronb/gbq047] [PMID]
51. Chang YP, Schneider JK, Sessanna L. Decisional conflict among Chinese family caregivers regarding nursing home placement of older adults with dementia. Journal of Aging Studies. 2011; 25(4):436-44. [DOI:10.1016/j.jaging.2011.05.001]
52. Cialdini R. Social influence: Social norms, conformity and compliance. In: Gilbert DT, Fiske ST, Lindzey G, editors. The handbook of social psychology. Oxford: Oxford University Press; 1998.[Link]
53. Deutsch M, Gerard HB. A study of normative and informational social influences upon individual judgment. The Journal of Abnormal and Social Psychology. 1955; 51(3):629-36. [DOI:10.1037/h0046408] [PMID]
54. Gottlieb BH, Wolfe J. Coping with family caregiving to persons with dementia: A critical review. Aging & Mental Health. 2002; 6(4):325-42. [DOI:10.1080/1360786021000006947] [PMID]