اهداف: هدف از پژوهش حاضر بررسی کیفیت زندگی و خصوصیات جمعیت شناختی مرتبط با آن در جمعیت سالمندان شهر تهران بود.

مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. در این مطالعه 243 سالمند با روش نمونه گیری در دسترس از مراجعان به کانون های سالمندان فرهنگسراها و پارک های مناطق مختلف تهران در سال 86 انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از پرسشنامه «خصوصیات جمعیت شناختی» و «پرسشنامه کیفیت زندگی WHOQoL-BREF». جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و رگرسیون گام به گام استفاده شد.

یافته‌ها: در این تحقیق 134 مرد و 109 زن سالمند شرکت داشتند که میانگین سنی آنها 71/41 بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در حوزه سلامت جمعی، روانی و روابط اجتماعی، روابط خانوادگی خوب پیش بینی کننده مثبت و به ترتیب بیماری جسمی، روانی و روابط خانوادگی ضعیف پیش بینی کننده کاهش نمرات بود. در حوزه محیط، سطح اقتصادی خوب، پیش بینی کننده افزایش نمرات و روابط خانوادگی ضعیف، پیش بینی کننده کاهش نمرات بود.

نتیجه‌گیری: بر طبق یافته ها مشخص شد که روابط خانوادگی یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر حوزه های مختلف کیفیت زندگی است.