اهداف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات هوازی بر کیفیت زندگی سالمندان انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی که در مراکز سالمندان شهرستان اهواز در سال 1389 انجام شد، 50 سالمند (زن ومرد )، دارای توانایی انجام فعالیت ورزشی، انجام فعالیت‌های معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران، فاقد بیماری‌های سیستمیک و محدودکننده، به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. در گروه آزمون، برنامه ورزشی به مدت 8 هفته (هفته‌ای 3 بار ) اجرا شد. سطح کیفیت زندگی هر دو گروه، قبل از مداخله به وسیله پرسش‌نامه 36-SF ارزیابی شد. از آزمون T- زوجی و T- مستقل، من‌ویتنی و کای دو جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.

یافته‌ها: با به‌کارگیری برنامه ورزشی منظم و مدون، سطح کیفیت زندگی سالمندان به طور معنی‌داری نسبت به قبل از اجرای برنامه ورزشی افزایش یافت (0.05p<). در حالی که در همان مدت زمان، گروهی که برنامه ورزشی را تمرین نمی‌کردند تغییر معنی‌داری در ابعاد کیفیت زندگی ایجاد نشده است.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های حاصل از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت با به‌کارگیری برنامه ورزشی منظم، مداوم و دارای پذیرش خوب از سوی این گروه سنی، می‌توان سطح کیفیت زندگی را در ابعاد مختلف افزایش داد و راه را برای سالم پیر شدن و برخورداری از سلامتی بیشتر در این دوره از زندگی هموار نمود.