اهداف: خواب یکی از نیازهای اساسی انسان است و هرگونه اختلال در جریان طبیعی آن علاوه بر ایجاد مشکلات روانی می تواند کارآیی فرد را نیز کاهش دهد. اگرچه اختلالات خواب در هر سنی رخ می دهد، افراد پیر غالبا با مشکلات زیادی جهت دستیابی به یک خواب راحت مواجه هستند. بر این اساس هدف این مطالعه تعیین انواع اختلالات خواب و روش های مقابله با آنها در سالمندان می باشد.

مواد و روش‌ها: نوع مطالعه توصیفی بوده که با مراجعه با منازل سالمندان ضمن مصاحبه با آن‌ها، پرسش‌نامه ای که از قبل در ارتباط با اختلالات خواب (دیس سومنیا، پاراسومنیا) و روش های مقابله با آن‌ها (رفتاری، شناختی، رعایت بهداشت خواب و دارو درمانی) تهیه شده بود تکمیل گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که شیوع دیس سومنیا در سالمندان 67درصد بود و در 61درصد آنها بیخوابی وجود داشت، که بیشتر (28/5درصد) به صورت بی خوابی (اولیه، متناوب و انتهایی) بود. شیوع پاراسومنیا 29درصد و بیشتر (14درصد) به فرم دیدن خواب های ترسناک بود. در رابطه با استفاده از روش های مقابله، 57درصد از روش های رفتار درمانی استفاده می کردند که بیشتر (25درصد) به صورت تمرکز بر اندام ها قبل از خواب بود، 95/5درصد روشهای شناختی را درک کرده اند که بیشتر (26درصد) به صورت درک تاثیر سن بر خواب بود. 100درصد نسبت به موارد بهداشت خواب آگاه بودند و بیشتر نمونه ها (39درصد) حداقل با 4 مورد از موارد بهداشتی موثر بر خواب آشنا بودند و 20درصد از دارو استفاده میکردند.

نتیجه‌گیری: یافته های فوق نشان می دهد که اختلالات خواب در سالمندان شایع بوده و با توجه به تاثیر مثبت روش‌های مختلف در مقابله با اختلالات خواب، تاکید بر آموزش این روش‌ها می‌تواند به طور مطلوب مشکلات موجود در اختلالات خواب را بر طرف سازد.