دوره 7، شماره 1 - ( بهار 1391 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 40-34 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه کاردرمانی، دانشکده توانبشخی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه کاردرمانی، دانشکده توانبشخی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ، a-mehraban@tums.ac.ir
3- علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، گروه آموزشی کاردرمانی
چکیده:   (14832 مشاهده)

اهداف: مطالعه‌ حاضر با هدف تعیین تأثیر سطح دشواری تکلیف تعادلی، بر کارایی تکالیف دوگانه در دو گروه جوانان و سالمندان، انجام گردیده است.

مواد و روش‌ها: ۲۰ جوان (۳۰-۲۰ سال) و ۲۰ سالمند (۷۰-۶۵ سال) با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی ساده در مطالعه شرکت کردند. تکالیف تعادلی، شامل ایستادن با پاهای مجاور هم روی سطح سخت و سطح فوم و تکلیف شناختی، زمان عکس العمل شنیداری بود. تکالیف تعادلی و تکلیف شناختی یک‌بار بصورت منفرد و یک‌بار بصورت همزمان انجام گردیدند.

یافته‌ها: در گروه سالمندان؛ کارایی تکلیف تعادلی آسان در حالت منفرد و دوگانه تفاوت معنادار ندارد (P<0/05).

نتیجه‌گیری: افزایش دشواری تکلیف وضعیتی می‌تواند به دلیل افزایش سطح بر انگیختگی، منجر به افزایش کارایی تکلیف وضعیتی در حالت دوگانه در مقایسه با تکلیف وضعیتی آسان در حالت دوگانه و نیز تکلیف وضعیتی آسان در حالت دوگانه شود.

متن کامل [PDF 275 kb]   (3707 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1390/9/19 | پذیرش: 1390/12/1 | انتشار: 1391/1/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.