اهداف: بررسی ارتباط بین پلی‌فارماسی و عوامل اجتماعی جمعیت‌شناختی شامل سن، جنسیت، تحصیلات و سیگار در سالمندان ساکن آسایشگاه خیریۀ کهریزک

مواد و روش‌ها: درطول مطالعه‌ای توصیفی تحلیلی مقطعی، ۲۳۷ سالمند ۶۰‌ساله و بالاتر (۱۳۴ نفر زن) ساکن آسایشگاه خیریۀ کهریزک، به‌روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. سپس، ازنظر تعداد داروهای مصرفی و ارتباط پلی‌فارماسی (مصرف هم‌زمان پنج دارو یا بیشتر) با عوامل اجتماعی جمعیت‌شناختی بررسی شدند.

یافته‌ها: میانگین تعداد داروهای مصرفی (۳/۲۲±) به‌ازای هر مددجو، ۵/۱۰ بود. فراوانی پلی فارماسی، ۵۲/۳درصد بود. درمقایسه‌ با گروه سِنی ۶۰ تا ۶۹ سال، شانس پلی‌فارماسی در گروه سِنی ۷۰ تا ۷۹  سال افزایش یافت (OR=1/09, 95%CI: 2/25-0/53) و در گروه سِنی ۸۰ساله به‌بالا کاهش پیدا کرد (OR=0/68, 95%CI: 1/24-0/37) که ازنظر آماری معنادار نبود. فراوانی و شانس پلی‌فارماسی در مردان کمتر از زنان بود (OR=0/68, 95%CI: 1/24-0/37)؛ ولی این رابطه ازنظر آماری معنادار نبود. شیوع و شانس پلی‌فارماسی به‌طور معناداری، در سیگاری‌ها کمتر بود (OR=0/36, 95%CI: 0/79-0/17). براین‌اساس، رابطۀ مستقیم و معنادار بین افزایش سال‌های تحصیلات رسمی و پلی‌فارماسی وجود داشت (OR=1/09, 95%CI: 1/18-1/01).

نتیجه‌گیری: میانگین تعداد دارو‌های مصرفی و شیوع پلی‌فارماسی در آسایشگاه کهریزک بالا بود. افزایش سال‌‌های تحصیلات رسمی و سیگارنکشیدن، ریسک‌فاکتور‌های پلی‌فارماسی در این جمعیت بود. درکل، رابطۀ معناداری بین سن و جنسیت با پلی‌فارماسی مشاهده نشد.