اهداف: افزایش پیشرونده جمعیت سالمند در بسیاری از کشورهای توسعه یافته موجب معطوف شدن توجه به مسایل این گروه سنی شده است. از جمله روشهایی که در دهه‌های اخیر برای مقابله با مشکلات سالمندان و دیگر گروه‌های خاص به کار گرفته شده، برنامه‌های اجتماع‌محور است. از آنجا که اجرای چنین برنامه‌هایی مراحل اولیه رشد خود را در کشورهای مختلف می‌گذراند، لذا هدف از پژوهش بررسی برنامه‌های اجتماع‌محور در میان سالمندان کهریزک و تاثیر آن بر میزان رفاه ذهنی آنان است.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش 100 نفر از سالمندان 60 سال به بالای آسایشگاه کهریزک (شعبه کرج) به روش نمونه‌گیری کاملا تصادفی انتخاب شدند. این افراد در دوگروه 50 نفری آزمون و شاهد قرار گرفتند. ویژگی اصلی تفکیک دو گروه، شرکت در برنامه‌های اجتماع‌محور بوده است. روش بررسی به صورت مداخله‌ای بوده که با استفاده از تکنیک پرسش‌نامه و مصاحبه اطلاعات مورد نیاز جمع‌آوری و برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است.

یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده تفاوت معنادار میان دو گروه آزمون و شاهد است. میانگین رفاه ذهنی گروه آزمون 2/55 و میانگین گروه شاهد 1/34- بوده است. سالمندانی که در برنامه‌های اجتماع‌محور شرکت داشته و خدمات معناداری را دریافت کرده‌اند، در بررسی شاخص‌های رفاه ذهنی میزان بالاتری از شادکامی، رضایت از زندگی و کیفیت زندگی را داشته‌اند.

نتیجه‌گیری: با وجودی که مدت زمان زیادی از اجرای برنامه‌های اجتماع‌محور در کهریزک نمی‌گذرد، اما همان‌طوری‌که در نظریه‌ها و مدل‌های نظری مشخص شده افراد شرکت‌کننده در این برنامه‌ها با بازگشت به اجتماع و انجام فعالیت‌های مختلف هویت فردی و اجتماعی خویش را باز یافته و توانسته‌اند در مقایسه با دیگر سالمندان از میزان رفاه ذهنی بالاتری در ابعاد احساس شادکامی، کیفیت زندگی و رضایت از زندگی برخوردار شوند.