اهداف: پژوهش حاضر در تلاش است تا وضعیت زندگی سالمندان را در شهر تهران با تاکید بر امنیت اجتماعی و آسیب‌شناسی آن‌ها، مورد مطالعه قرار دهد. در این تحقیق، ابعاد مختلف زندگی مادی، اجتماعی، سلامت و وضعیت تغذیه سالمندان مورد مطالعه قرار می‌گیرد. درحالی‌که جامعه آماری این پژوهش سالمندان شهر تهران است. در آن حقوق انسانی، شأن سالمندان، و افت نسبی امنیت اجتماعی این جمعیت مورد مطالعه و ارزیابی قرار می‌گیرد. از جمله اهداف عمده این پژوهش پی‌بردن به ابعاد مختلف زندگی سالمندان و گروه‌های سنی است، که به‌تدریج توان و خود اتکایی جسمی و عقلی خود را از دست می دهند، و در نتیجه میزان وابستگی آن‌ها به سایرین و خدمات گوناگون افزایش می‌یابد.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهش شهر تهران در نظر گرفته شده است. در آن، با تاکید بر عملیات میدانی و عملی، ضمن مراجعه به 500 نفر سالمند به طور تصادفی، اطلاعات مورد نظر از طریق پرسش‌نامه اخذ گردیده است.

یافته‌ها: اطلاعات حاصله از تحقیق حاضر بیانگر این واقعیت است که هرم سنی سالمندان در بین جمعیت نمونه از سنین شصت سالگی به بعد سریعا در حال باریک‌شدن است؛ بنحوی که از این مرز سنی به بعد، فقط 60 درصد سالمندان دارای همسر بوده‌اند. یافته‌های تحقیق خود بیانگر انعکاسی روشن از موقعیت اقتصادی، اجتماعی، درمانی، حمایت‌های عاطفی، ارتباط فرزندان با آن‌ها و... است. همین‌طور، در این تحقیق انواع سرگرمی‌ها و وضعیت مسکن سالمندان نیز مورد جست‌وجو قرار گرفته است.

نتیجه‌گیری: بین سایر نتایج، تحقیق حاضر به این نتیجه دست یافت که سالمندان جدید یا متولدین سالهای 1320 به بعد، در شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عصر حاضر، در مقایسه با سالمندان نسل‌های پیش از آن، به‌ویژه در شهر تهران دارای نیازها و انتظارات جدیدی هستند، که باید توسط موسسات ذیربط پاسخ داده شوند.