دوره 9، شماره 2 - ( تابستان 1393 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 141-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، mojtaba.kashefi@yahoo.com
2- دانشیار گروه رفتارحرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- کارشناس‌ارشد رفتارحرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- دانشیار گروه رفتارحرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- کارشناس‌ارشد رفتارحرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (8146 مشاهده)
اهداف: هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر دو شیوه تمرین هوازی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان مرد است.
مواد و روش‌ها: پژوهش علّی-مقایسه ای حاضر با 180 آزمودنی سالمند از بین کلیه سالمندان اراک در دامنه سنی شصت سال و بیشتر انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی انتخاب و معیار ورود به مطالعه تأییدیه پزشک عمومی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل عامل اکتشافی، تحلیل مؤلفه‌های اصلی با چرخش واریماکس، ضریب همبستگی اسپیرمن، آلفای کرونباخ و یو من-ویتنی ارزیابی شدند.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که نسخۀ فارسی شاخص را هرفتن پویا در سالمندان از یک عامل تشکیل شده است. ارزش ویژه این عامل برابر با 6/091 بود که 76/133درصد واریانس را پیش‌بینی می‌کند. میزان آلفای کرونباخ در آزمون 0/953 محاسبه شد. پایایی بین ارزیاب‌ها نشان می‌دهد که همبستگی بین نمره‌های دوبار جمع‌آوری شده توسط دو آزمونگر، بالا و معنی‌دار بود. همچنین همبستگی آزمون مجدد، بالا و معنی‌داری بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می‌شود که مربیان و سازمان‌ها و نهادهایی که با سالمندان سروکار دارند، از تمرین‌های دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی و به خصوص تمرین‌های پیاده‌روی و دویدن برای کاهش به خطر افتادن این افراد استفاده کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |