اهداف: جمعیت سالمندان در کشورمان به سرعت در حال افزایش است و کیفیت تغذیه به عنوان یک عامل موثر بر وضعیت سلامتی این گروه سنی کمتر مورد بررسی قرار گرفته شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت رژیم غذایی سالمندان 60 ساله و بالاتر ساکن مناطق شهری استان مرکزی با استفاده از شاخص تغذیه سالم 2005 و ارتباط آن با متغیرهای جمعیتی و اجتماعی‌اقتصادی بود.

مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی است که بر روی 165 سالمند در مناطق شهری استان مرکزی انجام شده است. روش نمونه گیری به‌صورت تصادفی دو مرحله‌ای بود، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه عمومی و سه یادآمد غذایی 24 ساعته استفاده شد، سپس کیفیت رژیم غذایی افراد بر اساس شاخص تغذیه سالم 2005 که یک شاخص 100 امتیازی روا و پایا است، تعیین شد.

یافته‌ها: میانگین کلی شاخص تغذیه سالم 2005 برابر 54/08درصد بود. درصد افرادی که گروه‌های غذایی را در حد مطلوب مصرف کرده بودند به این شرح بود: غلات 93/3، غلات کامل صفر، میوه ها 70/9، میوه کامل 84/2، سبزیجات 47/9، سبزیجات تیره-نارنجی-حبوبات 12/7، لبنیات 37، گوشت‌ها 40، روغن‌های گیاهی 18/8، چربی‌های اشباع 40، سدیم 1/8 و کالری‌های اضافی ناشی از چربی‌های جامد و شکر 1/2 درصد. همچنین امتیاز کلی شاخص فوق با بالا رفتن سطح سواد (P<0/01)، درآمد و مدت تماشای تلویزیون (P<0/05) افزایش و با بالاتر رفتن سن (P<0/001) کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: با توجه به پایین بودن کیفیت رژیم غذایی سالمندان مناطق شهری استان مرکزی، احتمالاً همه سالمندان این مناطق از بهبود رژیم غذایی خود سود خواهند برد. آنان نیاز دارند که دریافت غلات کامل، سبزیجات تیره و نارنجی و حبوبات و روغن‌های گیاهی را در الگوی غذایی خود افزایش و دریافت سدیم و به‌خصوص دریافت کالری‌های اضافی ناشی از چربی‌های جامد و شکر را کاهش دهند. همچنین برنامه‌ریزی مسئولین جهت افزایش سطح سواد، درآمد و دانش تغذیه‌ای می‌تواند در رسیدن به این اهداف موثر باشد.