اهداف: پژوهش حاضر باهدف شناخت نحوه گذران اوقات فراغت و فعالیت‌های بدنی سالمندان با تأکید بر دستگاه‌های بدن‌سازی شهرداری شهر تهران در سال 1389 صورت پذیرفت.

مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع توصیفی بوده و 366 نفر نمونه از بین کل سالمندان (701300 نفر) به‌صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای به‌صورت تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته بود. اعتبار ابزارتحقق (پرسش‌نامه) با استفاده از نظرات صاحب‌نظران حوزه تربیت بدنی و تعیین پایایی آن از روش آزمون–بازآزمون انجام شد، در روش آزمون-بازآزمون تعداد 30 پرسش‌نامه در دو نوبت بین 30 نفراز سالمندان توزیع شد و ضریب آلفای کرونباخ پرسش‌نامه 0/80 مشخص گردید. یافته‌های تحقیق از طریق برنامه SPSS نسخه 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای توصیف یافته‌ها از آمار توصیفی و برای تعیین رابطه بین بعضی از متغیرها از آزمون‌های همبستگی و مجذور کای استفاده شد.

یافته‌ها: پارک‌ها اولین اولویت برای گذران فراغت سالمندان می باشد،حدود 59/7درصد از اوقات فراغتشان در حد متوسط رضایت دارند و 74درصد ورزش می کنند، بیشترین فعالیت ورزشی آن‌ها پیاده‌روی است و 48/2درصد ازدستگاه‌های بدن‌سازی شهرداری استفاده نمی‌کردند و 41/7درصد استفاده از دستگاه‌های بدن‌سازی را برای سالمندان در حد زیاد و خیلی زیاد مناسب می‌دانستند. هم چنین بین سن و میزان اوقات فراغت و بین جنسیت و میزان رضایت از دستگاه‌های بدن‌سازی شهرداری رابطه معنی‌دار وجود دارد(P≤0/01). اگر چه بین میزان رضایت از دستگاه‌های بدن‌سازی و سن ارتباط معنی‌دار دیده نشد (P≤0/05).

نتیجه‌گیری: سالمندان به‌طور متوسط از اوقات فراغت خود رضایت دارند و انجام فعالیت‌های بدنی نقش مهمی در میزان رضایت از گذران اوقات فراغت آن‌هادارد و وجود امکانات ورزشی مناسب در پارک‌ها باعث تشویق سالمندان برای انجام حرکات ورزشی خواهد شد. بنابراین توسعه این امکانات با توجه به نیازهای فراغتی و بدنی سالمندان توصیه می‌شود.