اهداف: مراقبت از سالمند، بخش مهمی از وظایف حرفه‌ای پرستار است. در برخی از مطالعات گزارش شده است که دانشجویان پرستاری نسبت به سالمندان و مراقبت از آن‌ها نگرش منفی داشته و تمایلی برای انتخاب محیط‌های مراقبت از سالمندان در آینده شغلی خود ندارند. همچنین اعتقاد بر این است که تجارب بالینی روی نگرش به سالمندان اثر می‌گذارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مراقبت از سالمند بر نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان نسبت به سالمندان انجام شد.

مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع مداخله‌ای است که در آن تعداد 59 دانشجوی سال چهارم پرستاری مورد پژوهش قرار گرفتند. نمونه گیری با روش آسان انجام شد. دانشجویان ترم 8 (32 نفر) در گروه کنترل و دانشجویان ترم 7 (27 نفر) در گروه مداخله قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد، سپس در گروه مداخله، یک برنامه 10 روزه مراقبت از سالمند اجرا شد. یک روز پس از روز دهم، پس آزمون از هر دو گروه انجام شد. جهت بررسی نگرش دانشجویان از پرسشنامه KAOP استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل، t زوج، ANOVA  ،chi-square و آزمون دقیق فیشر در نرم‌افزار SPSS 11/5 تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: در پژوهش حاضر، %40/7 از دانشجویان مرد و %59/3 زن بودند. میانگین نمرات نگرش دانشجویان در دو گروه کنترل و مداخله در ابتدای مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/62=P). میانگین نمرات نگرش در گروه مداخله در ابتدای مطالعه 118/18 و در انتهای مطالعه 119/62 بود (0/62=P). همچنین میانگین نمرات نگرش در گروه کنترل در ابتدای مطالعه 119/4 و در انتهای مطالعه 125/37 بود (0/01=P).

نتیجه‌گیری: برنامه مراقبت 10 روزه از سالمندان، تاثیر محسوس و معنی‌داری بر نگرش دانشجویان پرستاری به سالمندی نداشت، درحالی‌که گردش یک روزه در سرای سالمندان با بهبود نگرش به سالمندی همراه بود. احتمالا شرایط نگهداری سالمندان بر چگونگی تغییر نگرش تاثیر داشته است. مطالعه بیشتر در این زمینه پیشنهاد می‌شود.