اهداف:‌ هدف از این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته تمرینات تعادلی بر برخی ویژگی های کینماتیک راه رفتن در زنان سالمند بود.

مواد و روش‌ها: بدین منظور 20 زن سالمند(میانگین±انحراف معیار؛ سن: 4/84±67/72؛ وزن: 6/56±67/27 کیلوگرم؛ قد: 0/036±155 سانتی متر) که تعادل ایستا (به‌وسیله آزمون مقیاس برگ) و تعادل پویا (آزمون برخاستن و رفتن) آن‌ها در حد استاندارد تحقیق بودند، به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت نمودند. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه ده نفری کنترل و تمرین تقسیم شدند. سپس از آزمودنی های هر دو گروه یک آزمون مشابه پیاده روی، در طی دو جلسه پیش و پس آزمون به فاصله شش هفته از هم گرفته شد. گروه تمرین در طول این مدت به طور منظم هفته ای 3 جلسه، و در مجموع 18 جلسه تمرینات تعادلی به منظور درگیر کردن سیستم های حسی پیکری، بینایی و دهلیزی از جمله (پریدن از گودال، را ه رفتن هشت انگلیسی، عبور از مانع، راه رفتن با پاشنه پا و ...) را انجام دادند در صورتیکه گروه کنترل فعالیت طبیعی و روزمره خود را دنبال می کردند. در هر دو جلسه پیش و پس آزمون، بعد از نصب مارکرها بر نقاط مورد نظر بدن آزمودنی های هر دو گروه، از آن‌ها خواسته شد تا مسیر7 متری را با سرعت گام‌برداری ترجیحی راه بروند. با استفاده از دستگاه Motion analysis ویژگی‌های کینماتیک راه رفتن شامل طول گام، عرض گام، زمان اتکای دوگانه و سرعت راه رفتن جمع‌آوری و از طریق نرم‌افزار Cortex تجزیه و تحلیل شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مرکب (2گروه×2زمان) تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد شش هفته تمرینات تعادلی در زنان سالمند 75-60 سال باعث افزایش معنی‌دار در پارامترهای کینماتیکی راه رفتن ازجمله طول گام 11/33درصد (0/01=P)، سرعت راه رفتن 18درصد (0/04=P) در گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل شد. در متغیرهای، زمان اتکای دوگانه (0/06=P) راه رفتن و عرض گام (0/48=P)، با وجود کاهش نسبی در گروه تمرین، این تغیرات درگروه کنترل معنی‌دار نبودند.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه تاثیر شش‌هفته تمرینات تعادلی را در افزایش اندازه طول گام و سرعت راه رفتن در زنان سالمند را تائید نمود. بنابراین برنامه تمرینی مورد نظر بهبود کلی در الگوی راه رفتن را در سالمندان زن، ایجاد کرده است.