اهداف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی باغبانی‌درمانی بر افزایش عزت‌‌نفس و سلامت عمومی سالمندان مقیم آسایشگاه انجام شد.

مواد و روش‌ها: روش تحقیق حاضر نیمه‌آزمایشی و طرح آن پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه‌های تهران در سال 1392 بودند که 24 نفر از آنان به روش در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند و سپس در دو گروه کنترل و آزمایش به روش کاملا تصادفی گمارده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه عزت نفس کوپر اسمیت و سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد. ملاک‌های ورود کسب نمره پایین در آزمون عزت نفس و سلامت عمومی و ملاک خروج نیز انصراف هر کدام از اعضاء از ادامه همکاری در تحقیق بود. گروه آزمایش در معرض 13 جلسه آموزش باغبانی قرار گرفت و تجهیزات باغبانی توسط محقق در اختیار آن‌ها قرار گرفت. سپس هر دو گروه دوبار پرسش‌نامه‌های مذکور را پس از پایان دوره باغبانی‌درمانی (پس‌آزمون) و سه ماه پس از آن (پیگیری) تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری صورت گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین‌های نمرات سلامت عمومی و عزت‌نفس گروه آزمایش در مراحل پس‌آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش‌آزمون تفاوت معنادار وجود داشت. به عبارت دیگر باغبانی‌درمانی توانسته است سلامت عمومی و عزت نفس سالمندان مقیم آسایشگاه را به‌طور معناداری (0/10>P) افزایش دهد.

نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان می‌دهد که باغبانی‌درمانی هم باعث افزایش سلامت عمومی و عزت‌نفس سالمندان مقیم آسایشگاه می‌شود و هم به عنوان یک درمان غیردارویی و کم‌هزینه برای سایر گروه‌های بیماران نیز پیشنهاد می‌گردد.