اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی و عوامل خطرزای قلبی–عروقی در مردان سالمندان بود.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری این تحقیق کلیه مردان سالمند شهرستان کرمانشاه بودند. سپس 123 نفر آزمودنی مرد سالمند با میانگین سنی 3/58±63/5 سال، قد 7/83±174/11 سانتی متر، وزن 8/13±84/23 کیلوگرم و شاخص توده بدن 4/2±27/74 کیلو‌گرم بر متر مربع‌ به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای و تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها پرسش‌نامه مربوط به سلامتی، فرم رضایت‌نامه و پرسش‌نامه سطح فعالیت بدنی (Beack) را تکمیل کردند. اندازه‌گیری‌های تحقیق بدین قرار بودند: تعیین وزن بدن، قد، شاخص توده بدن (BMI)، تخمین درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به لگن (WHR) و تعیین برخی از عامل‌های خطرزای CHD (کلسترول (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL)، لیپوپروتئین پر چگال (HDL)، فشار خون سیستولیک (SBP) و فشار خون دیاستولیک (DBP). برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی مناسب شامل آزمون کولموگروف اسمیرنوف و همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 استفاده می‌شود.

یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی با درصد چربی بدن، شاخص توده بدن (BMI)، نسبت دور کمر به لگن (WHR)، کلسترول (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL)، فشار خون سیستولیک (SBP) و فشار خون دیاستولیک (DBP) ارتباط معکوس و معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که سطح فعالیت بدنی رابطه مثبت و معنی‌داری با سطح لیپوپروتئین پر چگال (HDL) داشته است.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که شییوع عوامل خطرزایی قلبی-عروقی و فشار خون بالا در سالمندان بیش از حد انتظار است. همچنین این مطالعه مشخص کرد که افزایش در سطوح فعالیت بدنی می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی–عروقی موثر باشد، پیشنهاد می‌شود که از طریق راه کارهای مختلف مانند برگزاری کارگاه‌های آموزشی، برگزاری جلسات سخنرانی در مورد فواید فعالیت ورزشی منظم و افزایش مشارکت در فعالیت ورزشی می‌تواند روشی برای ارتقاء سطح سلامتی و کاهش بیماری‌های قلبی- عروقی در آنان باشد.