اهداف: خطاهای شناختی و نگرش منفی نسبت به خود، دنیا و آینده از مشکلات گسترده سالمندان است که موجب افت کارآیی، کیفیت زندگی و افزایش مرگ‌ومیر می‌شود. این پژوهش، با هدف مقایسه مثلث ‌شناختی (نگرش منفی نسبت به خود، دنیا و آینده) در سالمندان ساکن منزل و آسایشگاه انجام گردید.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع علّی-مقایسه‌ای بود که تعداد 40 سالمند (20 نفر ساکن منزل و 20 نفر ساکن آسایشگاه) به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. پرسش‌نامه مثلث‌ شناختی (CTI) در مورد سالمندان اجرا گردید و داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 16±68 سال بود. یافته‌ها نشان داد بین سالمندان ساکن آسایشگاه و منزل در نگرش نسبت به خود (0/001>P و 229/87=F) نگرش نسبت به دنیا (0/001>P و 138/41=F) و نگرش نسبت به آینده (0/001>P و 151/62=F) تفاوت معنی‌داری وجود دارد.

نتیجه‌گیری: اختلال شناختی در سالمندان مقیم سرای سالمندان به‌طور معنی‌داری بیشتر از سالمندان ساکن منزل بود؛ بدین معنا که نگرش سالمندان ساکن منزل در مورد خود، دنیا و آینده در مقایسه با سالمندان ساکن آسایشگاه بهتر بوده است. نتیجه کاربردی که از این مطالعه و با کمک مطالعات آتی مداخله‌ای به‌دست می‌آید این است که توانبخشی شناختی می‌تواند به‌عنوان درمانی برای نگرش منفی سالمندان مطرح گردد.