دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 1393 )                   جلد 9 شماره 4 صفحات 258-252 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azadi F, Parnianpour M, Shakeri H, Kazem Nezhad A, Akbari Kamrani A A, Arab A M et al . How Many Changes in Sit to stand-5 Repetition Test is Real in Community Dwelling Older Adult and Healthy Young People. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2015; 9 (4) :252-258
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-771-fa.html
آزادی فرهاد، پرنیان‌پور محمد، شاکری حسن، کاظم‌نژاد انوشیروان، اکبری‌کامرانی احمدعلی، عرب امیرمسعود و همکاران.. چه مقدار تغییر در آزمون «پنج بار برخاستن و نشستن از روی صندلی» را بایستی تغییری واقعی قلمداد کرد؟. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1393; 9 (4) :252-258

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-771-fa.html


1- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. ، fa_azadi@yahoo.com
2- کره جنوبی و دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران. Hanyang 2.عضو هیئت علمی و استاد، گروه مکانیک، دانشگاه
3- عضو هیئت علمی و استادیار، گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
4- عضو هیئت علمی و استاد، گروه آمارزیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
5- عضو هیئت علمی و دانشیار، مرکز تحقیقات سالمندی و گروه آموزشی سالمندشناسی، تهران، ایران.
6- عضو هیئت علمی و دانشیار، گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
چکیده:   (7533 مشاهده)

اهداف: تکرارپذیری نسبی و مطلق از جنبه‌های مهم هر آزمون هستند که مبنای بسیاری از تصمیم‌گیری‌های بالینی قرار می‌گیرند. در بسیاری موارد تنها تکرارپذیری نسبی مبنای تصمیم‌گیری و توجه قرار می‌گیرد درحالی‌که تکرارپذیری مطلق هم از اهمیت بسیاری برخوردار است.

مواد و روش‌ها: 11 سالمند ساکن اجتماع در دامنه سنی 65 سال و بالاتر (3/58±69/64 سال) و 20 جوان سالم ساکن اجتماع در دامنه سنی 20 تا 35 سال (4/15±28/80 سال) با استفاده از آزمون «پنج بار برخاستن و نشستن از روی صندلی» دوبار با فاصله زمانی 2 تا 5 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته‌ها: در این تحقیق، شاخص تکرارپذیری مطلق «حداقل تغییر قابل تشخیص سالمندان» در سالمندان 5/29 ثانیه و در جوانان 3/02 ثانیه و ضریب واریانس به ترتیب %27 و %19 به‌دست آمد.

نتیجه‌گیری: نتیجه این تحقیق نشان داد که در ارزیابی میزان پیشرفت سالمندان در طی جلسات درمانی یا قضاوت در مورد سیر پیشرفت یا پسرفت توانایی آن‌ها، سالمندان نیازمند تغییر بیشتری نسبت به جوانان هستند تا تغییرات مشاهده شده به عنوان یک تغییر واقعی -و نه تصادفی- قلمداد شود. همچنین سهم خطای تصادفی آزمون "پنج بار برخاستن و نشستن از روی صندلی" در سالمندان اندکی بیش از جوانان بود.

متن کامل [PDF 380 kb]   (3179 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیوتراپی
دریافت: 1393/5/10 | پذیرش: 1393/9/19 | انتشار: 1393/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb