اهداف تحقیقات اخیر نشان از شیوع بالای افسردگی شدید و چاقی در سالمندان دارند. اما تحقیقی جامع در خصوص اثربخشی کاهش وزن بر میزان افسردگی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر ورزش درمانی و رژیم غذایی با رویکرد کاهش وزن بر سطح افسردگی زنان سالمند با افسردگی شدید بود.
مواد و روش ها اطلاعات مربوط به افسردگی و ترکیب بدن 1265 زن سالمند چاق (قد: 1/3±7/160سانتی‌متر، سن: 8/6±1/61 سال، وزن: 07/52±1/81 کیلوگرم) در مرکز پزشکی ورزشی کنترل وزن مورد بررسی قرار گرفت. از این میان تعداد 175 آزمودنی که بر اساس پرسشنامه افسردگی بک دارای افسردگی با درجه شدید (8/6±2/30) بودند، انتخاب شدند وبه صورت تصادفی در 3 گروه فعالیت بدنی (59=(n، رژیم غذایی (59=(n و کنترل (57=n) تحت بررسی قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، تمام متغیرهای چاقی با استفاده از دستگاه تحلیل ترکیب بدن اندازه‌گیری شد. پروتکل تمرینی شامل پنج جلسه تمرین هوازی 45 دقیقه‌ای در هفته به مدت 12 ماه و با شدت حداکثر ضربان قلب 65%-55% بود. برنامه غذایی آزمودنی‌ها بر اساس اطلاعات استخراج شده از بدن آن‌ها و بر اساس میزان کالری توصیه‌شده‌‎ روزانه توسط کارشناس تغذیه تنظیم و ارائه شد.
یافته ها برنامه‌های تمرینی و تغذیه‌ای آزمودنی‌ها با استفاده از تلفن، مشاوره حضوری در کلینیک و یا خودگزارش‌دهی انجام می‌شد. مقطع دوم جمع‌آوری داده‌ها پس از گذشت 12 ماه (اتمام پروتکل تمرینی و اجرای رژیم غذایی) انجام شد. پس ازجمع‌آوری داده‌ها، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی جهت تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. 
نتایج تحقیق نشان داد که هر دو گروه آزمایشی (تمرین و رژیم غذایی) نسبت به گروه کنترل کاهش بیشتری در سطح افسردگی داشتند (05/0≥P). علاوه بر این، گروه دارای فعالیت بدنی (همراه با کاهش بیشتر چربی احشایی) بهبود بیشتری را در افسردگی نسبت به گروه رژیم غذایی داشت (به ترتیب گروه فعالیت بدنی و رژیم غذایی 001/0P=و 006/0P=).
نتیجه گیری نتیجه کلی این است که کاهش وزن چربی می‌تواند باعث کاهش افسردگی شود. اگر این کاهش وزن با تقلیل چربی احشایی ازطریق فعالیت بدنی همراه باشد، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.