اهداف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط راهبردهای مقابله‌ای و مذهب‌گرایی با رضایت‌مندی زندگی در سالمندان ساکن در سرای سالمندی اهواز انجام شد .
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که در سال 1392 روی 100 نفر سالمند (64 مرد و 36 زن) ساکن در خانه‌های سالمندی در شهرستان اهواز انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسش‌نامه راهبردهای مقابله با موقعیت‌های تنش‌زا، جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس و مقیاس رضایت از زندگی استفاده شد که دارای روایی و پایایی مناسبی است. معیارهای ورود به این مطالعه عبارت بود از: درک زبان فارسی، نداشتن دمانس، تمایل به شرکت در پژوهش و دارابودن حداقل 60 سال سن یا بالاتر. معیارهای خروج از این مطالعه را داشتن اختلالات جسمانی یا روان‌پزشکی که منجر به افسردگی شدید یا اضطراب در سالمند شود، دمانس و عدم درک زبان فارسی تشکیل می‌داد. برای تحلیل داده‌ها از نسخه 19 نرم‌افزار SPSS، آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک‌راهه، رگرسیون چندمتغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. 
یافته‌ها: بررسی‌های این مطالعه نشان داد که بین مذهب‌گرایی و راهبردهای مقابله‌ای با رضایت‌مندی زندگی سالمندان ارتباط معنی‌داری وجود دارد (0/005=P).
نتیجه‌گیری: راهبردهای مقابله‌ای و مذهب‌گرایی به‌طور معنی‌داری قادر است، رضایت‌مندی زندگی سالمندان را پیش‌بینی کند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به مسئولین خانه سالمندان کمک نماید تا با تقویت آموزه‌های مذهبی و ارائه راهبردهای مقابله‌ای رضایت‌مندی از زندگی را در سالمندان افزایش دهند و از طریق راهنمایی سالمندان در انتخاب راهکارهای مؤثرتر برای تطابق با عوامل استرس‌زا و مشکلات همراه کهولت سن، به رضایت از زندگی این افراد کمک نمایند.