اهداف: این مقاله شناخت محدودیت فعالیت، محدودیت عملکرد و اختلال روانی، ویژگی‌های جمعیتی-اجتماعی (پایگاه اقتصادی‌اجتماعی، تحصیلات، وضع فعالیت، سن و جنس) در سالمندان و تاثیر آنان بر سلامت خود ادراک سالمندان است. همچنین برازش داده‌های سلامت سالمندان با مدل ارائه شده توسط جانسون و ولینسکی و ارائه مدل نظری و تحلیلی مناسب برای بررسی همزمان نقش متغیرهای ذکر شده از اهداف این پژوهش می‌باشد.

مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی داده های طرح ملی پیمایش وضعیت سلامت سالمندان در جمهوری اسلامی ایران در سال 1381 است و برای تبیین سلامت خود ادراک سالمندان از دو رهیافت سلامتی جمعیت و رویکردهای شاخصهای سلامتی استفاده شده است.

یافته‌ها: تحلیل آماری نشان داد سالمندانی که محدودیت عملکرد، محدودیت فعالیت و اختلال روانی بیشتری داشته‌اند نسبت به کسانی که هیچ مشکل سلامتی نداشته‌اند سلامتی خود را ضعیف تر گزارش داده‌اند و مشاهده شد افراد طبقات اجتماعی پایین‌تر که دارای درآمد کمتر و سطح تحصیلات پایین‌تر هستند نسبت به افراد از طبقه اجتماعی بالاتر که درآمد بیشتر و سطح تحصیلات بالاتری دارند سلامت خودادراک پایین‌تری را گزارش داده‌اند.

نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده از این پژوهش بیان‌کننده این است که محدودیت عملکرد‏، محدودیت فعالیت، اختلال روانی، پایگاه اقتصادی اجتماعی‏، تحصیلات و سن پیش‌بینی‌کننده‌های قابل اعتمادی برای سلامت خود ادراک در سالمندان می‌باشند.