اهداف: کاهش ظرفیت‌های جسمانی و عملکردی ازجمله عوامل خطرآفرین در افتادن، معلولیت، آسیب‌دیدگی یا مرگ سالمندان به‌شمار می‌رود. تمرین در آب یکی از روش‌های مطرح‌شده به‌منظور بهبود عملکرد سالمندان است. برای سالمندان انجام برخی از فعالیت‌ها در خشکی و مشکلات و خطرات آسیب‌دیدگی را به‌همراه دارد. با درنظرگرفتن دوره زمانی طولانی‌تر بازیافت در سالمندان و نبودِ امکان برخی سالمندان برای شرکت در فعالیت‌های بدنی به‌ویژه تمرین در آب، دست‌کاری تعداد جلسات تمرین در آب از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف این تحقیق مقایسه تأثیر تعداد جلسات تمرینات آبی در هفته بر شاخص‌های تعادلی و عملکردی سالمندان کم‌تحرک بود. 
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر کاربردی و روش آن نیمه‌تجربی بود. در این مطالعه 36 مرد سالمند با میانگین سنی 2/15±64/36 سال، قد 4/32±165/05 سانتی‌متر، وزن 3/73±62/89 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 1/72±23/12 مترمربع داوطلبانه انتخاب شدند. ارزیابی‌های اولیه پس از امضای فرم رضایت‌نامه شخصی انجام شد. سپس آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی در سه گروه 12نفری گروه دوجلسه‌ای و سه‌جلسه‌ای و گروه کنترل تقسیم شدند و برنامه تمرین آبی شش‌هفته‌ای اجرا شد. در آغاز و پایان برنامه تمرینات شاخص‌های تعادلی و عملکردی، قدرت اندام تحتانی و انعطاف‌پذیری موردارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی اختلاف در پیش‌آزمون و پس‌آزمون هر گروه از آزمون تی زوجی و برای مقایسه نتایج در سه گروه با یکدیگر از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) استفاده شد. همچنین تمامی عملیات آماری با استفاده از نسخه 17 نرم‌افزار SPSS در سطح معنی‌داری 0/05≥P محاسبه شد. 
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن است که در عامل‌های تعادل پویا و ایستا و توانایی حرکتی بین گروه دوجلسه‌ای و سه‌جلسه‌ای تمرین در هفته تفاوت معنی‌دار وجود ندارد (0/05≤P). ازسوی‌دیگر قدرت و انعطاف‌پذیری گروه سه‌جلسه‌ای در مقایسه با گروه دو‌جلسه‌ای تفاوت معنی‌داری نشان داد (0/05≥P). علاوه‌براین یافته‌های آزمون تی زوجی نشان داد در تمامی عامل‌ها بین میانگین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون هر دو گروه تجربی تفاوت معناداری وجود دارد (0/05≥P). بااین‌حال در گروه کنترل این تفاوت معنادار نبود (0/05≤P). درهرصورت در پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون عوامل قدرت و انعطاف‌پذیری گروه سه جلسه تمرین آبی در هفته در مقایسه با گروه دو جلسه تمرین در هفته، افزایش به‌مراتب بیشتری را نشان داد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در سالمندان کم‌تحرک  بعد از اجرای فعالیت‌های بدنی در  آب، بهبود عوامل جسمانی چون تعادل ایستا و پویا و توانایی حرکتی از حجم تمرین بیشتر از تعداد جلسات تمرینی تأثیر می‌پذیرد. البته افزایش تعداد جلسات تمرینی می‌تواند دیگر عوامل جسمانی از قبیل قدرت و انعطاف‌پذیری را به‌میزان مشابه یا بیشتری افزایش دهد.