اهداف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی موسیقی‌درمانی بر کیفیت کلی خواب و زیرمقیاس‌های آن در سالمندان مبتلا به اختلال بی‌خوابی اولیه بوده است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی بود و جامعه آماری آن را 5000 سالمند عضو کانون جهان‌دیدگان شیراز تشکیل می‌دادند. نمونه‌های این مطالعه 44 نفر از سالمندانی بودند که به‌طورتصادفی انتخاب شدند و با احتساب شرایط ورود به مطالعه و خروج از آن در دو گروه آزمایش موسیقی‌درمانی و کنترل قرار گرفتند. به‌دنبال ریزش 6/82درصدی، 41 نفر سالمند با میانگین سنی 68/88 سال با شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری ارزیابی شدند که به بی‌خوابی اولیه مبتلا بودند. در این مطالعه، مداخله چهارهفته‌ای (دوبار در هفته) با روش موسیقی‌درمانی هدفمند شامل درون‌مایه‌های موسیقی‌ آرام‌بخش، فرح‌بخش و نیروبخش برای کاهش اضطراب شبانه و سرحالی و سرزندگی روزانه انجام شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نسخه 21 نرم‌افزار SPSS و روش‌های آماری تحلیل کوواریانس تک و چندمتغیره به‌کاررفت.
یافته‌ها: میانگین نمرات کیفیت کلی خواب قبل از مداخله در گروه‌های آزمایش و کنترل به‌ترتیب 13/31 و 12/95 بود که پس از مداخله در پس‌آزمون به 7/59 و 9/73 و در پیگیری سه ماه بعد 7/22 و 9/32 تغییر یافته است. تفاوت میانگین نمرات کیفیت کلی خواب پس از مداخله، از نظر آماری معنادار بوده است (0/001>P).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که موسیقی‌درمانی هدفمند می‌تواند کیفیت کلی خواب، کیفیت ذهنی خواب، عملکرد روزانه و کاهش مصرف داروهای خواب‌آور را در سالمندان مبتلا به اختلال بی‌خوابی بهبود بخشد. متخصصان موسیقی‌درمانی و بهداشت روان در حیطه سالمندی توصیه می‌شود که از این روش استفاده کنند.