اهداف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان رضایتمندی از سمعک و عوامل موثر بر آن در زندگی روزمره سالمندان کم‌شنوا بود.

مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر، ۳۲ سالمند استفاده کننده از سمعک با کم‌شنوایی حسی عصبی متوسط تا شدید (میانگین سن ۹/۸±۶۳/۵ سال) مراجعه‌کننده به کلینیک شنوایی بخش خصوصی (کلینیک شنوایی‌شناسی آلتون شنوا، مرکز توانبخشی شنوایی نیوشا، کلینیک شنوایی شناسی گلریز) جهت پاسخ‌دهی به نسخه فارسی پرسش‌نامه "سنجش رضایتمندی از سمعک در زندگی روزمره" انتخاب شدند. این پرسش‌نامه، میزان رضایتمندی را از طریق یک امتیاز کلی و چهار زیر آزمون به شکل کمّی نشان می دهد. بر اساس فرم تاریخچه‌گیری، وضعیت اقتصادی- اجتماعی افراد در حد متوسط قرار داشت.

یافته‌ها: متوسط کل امتیاز در نسخه فارسی پرسش‌نامه حاضر، ۰/۵۷±۴/۲۴ (حداقل ۲/۲۴ و حداکثر ۵/۱۲) بود که میزان رضایت در حد متوسط را نشان می‌دهد. متوسط امتیاز در زیرآزمون «تأثیرات مثبت» ۰/۸۳±۴/۳۳ (رضایت متوسط تا نسبتاً زیاد) زیرآزمون «خدمات و هزینه‌ها» ۰/۸۴±۳/۶۰ (رضایت نسبتاً پایین)، زیرآزمون «ویژگی‌های منفی» ۰/۹۴±۴/۰۵ (رضایت متوسط)، و در زیرآزمون «خودپنداری» ۱/۲۵±۵/۰۰ (رضایت نسبتاً زیاد) بود. بین سطح رضایتمندی با میزان استفاده از سمعک، ساعات استفاده از سمعک و سطح تحصیلات ارتباط معناداری مشاهده شد (P<۰/۰۵). اما بین دو جنس در سطح رضایتمندی، تفاوت معناداری وجود نداشت (P<۰/۰۵۶۶).

نتیجه‌گیری: نتایج رضایت سالمندان استفاده‌کننده از سمعک، نسبت به سایر مطالعات قبلی در این زمینه، سطح پایین‌تری را نشان می‌دهد. با بررسی عوامل مرتبط با رضایتمندی از سمعک، به نظر می‌رسد عواملی همچون استفاده از فناوری روز، ارزیابی نیازهای ارتباطی و شنوایی (پیش از تجویز سمعک و پس از آن) و مشاوره دقیق درمورد توانایی‌ها و محدودیت‌های این پروتز در کنار بهبود ارائه خدمات عمومی بتواند در افزایش رضایت استفاده‌کنندگان از سمعک، تاثیر داشته باشد.