اهداف: به دلیل روند روبه رشد جمعیت سالمند حتی در کشورهای در حال رشد، وجود اختلالات روانی در آنان از مشکلت بهداشتی‌درمانی این کشورها محسوب می‌گردد. بدین منظور وجود ابزارهای غربالگری هنجارشده برای انجام مطالعات همه‌گیرشناسی و بالینی ضروری است. هدف اصلی این تحقیق ساخت نسخه ایرانی فرم ۲۸ سوالی مقیاس سلامت عمومی (GHQ) در سالمندان بود.

مواد و روش‌ها: نسخه فارسی پرسشنامه با مطابقت ترجمه و ترجمه معکوس آن تهیه شد. ۲۰۴ سالمند ساکن شهرک اکباتان تهران به‌صورت تصادفی انتخاب شده و این مقیاس تکمیل شد. مصاحبه ساختار یافته CIDI به عنوان ملاک استاندارد برای تعیین تشخیص آزمودنی‌ها طبق ملاک های DSM-IV انجام گرفت.

یافته‌ها: در فرم ایرانی تغییراتی در طبقه‌بندی سوالات ایجاد شد و ضرایب پایانی مطلوبی اعم از آلفای کرونباخ (۰,۹۴)، تنصیف (۰.۸۶)، آزمون-بازآزمون (۰.۶) به‌دست آمد. تحلیل عوامل چهار عامل «افسردگی»، «عملکرد اجتماعی»، «اضطراب» و «علایم جسمانی» را مشخص نمود. با انجام آزمون ROC، با حساسیت ۰,۸۳ و ویژگی ۰.۷۶ بهترین نقطه برش ۱۹.۲۰ به‌دست آمد. فرم کوتاه ۱۴ سوالی از فرم اصلی استخراج گردید.

نتیجه‌گیری: فرم‌های ۲۸ و ۱۴ سوالی مقیاس سلامت عمومی از پایانی و اعتبار مطلوبی برای استفاده در مطالعات همه‌گیرشناسی و بالینی در جمعیت سالمند به‌ویژه در مناطق شهری برخوردارند. لازم است اعتباریابی فرم ۱۴ سوالی در مطالعات مستقل مورد ارزیابی قرار گیرد.