راضیه بانشی، ملیحه صبور، مرجان حقی، راضیه بیدهندی یارندی، ژاله زندیه،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده
اهداف ترس از سقوط با تأثیر بر عملکرد روزانه سالمندان موجب تشدید سندرم آسیب‌پذیری و کاهش استقلال سالمندان می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ترس از سقوط با سندرم آسیب‌پذیری در سالمندان مراجعه‌کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهر بوشهر انجام شد.
مواد و روش ها روش مطالعه انجام‌شده توصیفی‌تحلیلی مقطعی بود که در سال ۱۴۰۰ بر روی ۲۱۵ نفر از سالمندان ۶۰ سال و بالاتر شهر بوشهر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انجام شد. ابزار جمع‌آوری نمونه علاوه بر پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و بالینی پرسش‌نامه مقیاس کارآمدی سقوط فرم بین الملل و معیار آسیب‌پذیری فراید بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ با روش‌های آماری کای‌دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.
یافته ها میانگین سنی سالمندان مورد‌مطالعه۸/۳۱±۶۸/۸۱ بود. ۵۶/۷ درصد (۱۲۲ نفر) افراد شرکت‌کننده را زنان و ۴۳/۳ درصد (۹۳ نفر) را مردان تشکیل دادند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد شانس داشتن ترس از سقوط با شدت بالا در افراد آسیب‌پذیر ۶ برابر بیشتر از افراد غیر‌آسیب‌پذیر بود(OR=۶/۳۷ CI ۹۵% ۱/۴۴-۲۸/۰۸) . بین میزان ترس ازسقوط و سن، تحصیلات پایین‌تر، زندگی بدون همسر، سطح درآمد پایین‌تر، بازنشسته و خانه‌دار بودن و وجود تاریخچه سقوط ارتباط معناداری یافت شد .(P<۰/۰۰۱)
نتیجه گیری ترس از سقوط می‌تواند موجب کاهش خودکارآمدی و افزایش وابستگی سالمندان شود. بنابراین غربالگری و مداخله به‌موقع توصیه می‌شود.
