جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای تقی زاده
بررسی روایی و پایایی آزمون پیشنهادی پس (PASS) در ارزیابی مراقبت از خود بیماران پارکینسون
قربان تقی زاده، علیرضا شمس الدینی، حسین کریمی، ثریا رحیم زاده رهبر،
دوره ۳، شماره ۳ - ( پاییز و زمستان ۱۳۸۷ )
چکیده

اهداف: بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده می باشد که تلاش در جهت حفظ استقلال در انجام فعالیت های روزمره زندگی و مهارتهای مراقبت از خود تا حد امکان، برای این بیماران بعنوان مهمترین مساله در نظر گرفته می شود. آزمون مهارتهای مراقبت از خود (PASS)  از سه بخش فعالیتهای روزمره زندگی (A.D.L.)، کاربرد ابزار در فعالیتهای روزمره زندگی I.A.D.L)) و تحرک عملکردی در زندگی روزمره (Mobility)  تشکیل شده است. روایی و پایایی این آزمون تنها در طیف بسیار محدودی از ناتوانایی ها مورد مطالعه قرار گرفته است و بر روی بیماران پارکینسون اصلا انجام نشده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی روایی و پایایی آزمون مهارتهای مراقبت از خود (PASS)  در بیماران پارکینسون می باشد.

مواد و روش‌ها: آزمون PASS  جهت تعیین روایی در ابتدا ترجمه شد، آزمون به همراه پرسشنامه تدوین شده جهت این کار در اختیار ۵ نفر کارشناس که همگی عضو هیات علمی کاردرمانی بودند قرار گرفت. جهت تعیین پایایی نیز از مراکز توانبخشی ۵ منطقه جغرافیایی شهر تهران به تعداد ۵۰ نمونه در رده های سنی۴۵  تا ۸۵سالگی بصورت موارد در دسترس انتخاب گردید. پس از آن آزمون مورد نظر با استفاده از دستورالعمل PASS  در دو مرحله از نظر استقلال، ایمنی و نتیجه بررسی گردید.

یافته‌ها: توافق میان نظر کارشناسان در خصوص روایی آزمون PASS برای بیماران پارکینسون از نظر استقلال (X۲=۵/۸۳, DF=۴)، ایمنی (X۲=۵/۴۴, DF=۴) و نتیجه (X۲=۲/۴۵, DF=۴) با اطمینان بیش از %۹۵  وجود داشت. همچنین همبستگی آزمون-بازآزمون تست مهارتهای مراقبت از خود (PASS)  برای بیماران پارکینسون از نظر استقلال با ضریب همبستگی r=۰/۹۳، ایمنی با ضریب همبستگی r=۰/۹۱  و نتیجه با ضریب همبستگی r=۰/۹۱، در سطح  (P=۰/۰۱) معنی دار بود که نشان دهنده پایایی بالای این آزمون است.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که این آزمون برای بیماران پارکینسون از پایایی و روایی بالایی برخوردار است. این یافته ها از این نظر قابل انتظار بود که در این بیماران آزمون عملکردی چندان تغییراتی نداشته و ماده های آزمون متناسب با اهداف درمانی بودند و آشنایی کافی آزمودنی ها با مهارتهای مربوطه و مرحله بندی در نمره دهی استاندارد آزمون نیز نشان دهنده پایایی و روایی قابل قبول آزمون بودند. بنابراین در کل می توان نتیجه گرفت که این ارزیابی می تواند بعنوان ابزاری مناسب در اختیار متخصصان قرار بگیرد.


مقایسه‌ کارایی تکالیف دوگانه در جوانان و سالمندان
فاطمه بذرافکن، افسون حسنی مهربان، قربان تقی زاده، مهدی علیزاده،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۱ )
چکیده

اهداف: مطالعه‌ حاضر با هدف تعیین تأثیر سطح دشواری تکلیف تعادلی، بر کارایی تکالیف دوگانه در دو گروه جوانان و سالمندان، انجام گردیده است.

مواد و روش‌ها: ۲۰ جوان (۳۰-۲۰ سال) و ۲۰ سالمند (۷۰-۶۵ سال) با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی ساده در مطالعه شرکت کردند. تکالیف تعادلی، شامل ایستادن با پاهای مجاور هم روی سطح سخت و سطح فوم و تکلیف شناختی، زمان عکس العمل شنیداری بود. تکالیف تعادلی و تکلیف شناختی یک‌بار بصورت منفرد و یک‌بار بصورت همزمان انجام گردیدند.

یافته‌ها: در گروه سالمندان؛ کارایی تکلیف تعادلی آسان در حالت منفرد و دوگانه تفاوت معنادار ندارد (P<۰/۰۵).

نتیجه‌گیری: افزایش دشواری تکلیف وضعیتی می‌تواند به دلیل افزایش سطح بر انگیختگی، منجر به افزایش کارایی تکلیف وضعیتی در حالت دوگانه در مقایسه با تکلیف وضعیتی آسان در حالت دوگانه و نیز تکلیف وضعیتی آسان در حالت دوگانه شود.


روایی و پایایی نسخه فارسی‌شده مقیاس فعالیت‌های کارساز روزمره زندگی لوتون در مبتلایان به دمانس
یاسمین سلطان محمدی، افسون حسنی مهربان، قربان تقی زاده، ملاحت اکبرفهیمی، فخری اللهیاری،
دوره ۹، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۳ )
چکیده
اهداف: مقیاس فعالیت‌های کارساز روزمره زندگی لوتون یکی از رایج‌ترین ابزارهای ارزیابی فعالیت‌های کارساز زندگی در افراد مبتلا به دمانس محسوب می‌شود، اما تاکنون روایی و پایایی آن در جامعه ایرانی صورت نگرفته است. هدف این مطالعه، بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی شده مقیاس فعالیت های کارساز روزمره زندگی لوتون در بیماران مبتلا به دمانس بود. 
مواد و روش‌ها: به منظور ترجمه پرسش‌نامه، از الگوی رویکرد ارزیابی بین المللی کیفیت زندگی (IQOLA) استفاده گردید. پس از انجام ترجمه رو به جلو و برگردان به منظور تعیین روایی، نسخه ترجمه شده لوتون که شامل هشت مورد از جمله توانایی استفاده از تلفن، خرید، آماده کردن غذا، خانه‌داری، شستن لباس‌ها، نوع حمل ونقل، مصرف داروها و انجام امور مالی است، در اختیار پنج نفر کارشناس خبره در این حوزه قرار گرفت. برای بررسی پایایی آزمون نیز از شیوه آزمون-آزمون مجدد پس از یک هفته و پایایی بین آزمونگران استفاده شد. همسانی درونی آیتم‌ها نیز با ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج براساس اطلاعات حاصل از شصت فرد سالمند مبتلا به دمانس مراجعه‌کننده به انجمن آلزایمر ایران گزارش گردیده است.
یافته‌ها: توافق نظر کارشناسان در مورد روایی محتوایی بدین صورت بود که مناسب بودن پنج سؤال را خوب و بالاتر ارزیابی کردند، مناسب بودن یک سؤال را خیلی خوب و دو سؤال را از متوسط به بالا ارزیابی کردند. در تمامی موارد، در توزیع ارزیابی داوران از سؤالات تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (۰۵/P>۰). همبستگی کل آزمون در اجرای مرتبه اول و دوم (۹۹۳/r=۰ و SEM=۰/۲۳۸) و (۰/۹۹۶- ۹۸۸/CI:۰) و همبستگی کل بین آزمونگر اول و دوم بسیاربالا بود (۰۰۱/r=۰/۹۶۱ ،P<۰) که حاکی از پایایی خوب آزمون است. همبستگی سؤالات با نمره کل آزمون متوسط .(۰,۶۰۶>r>۰.۴۲۷)
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که نسخه فارسی مقیاس لوتون از روایی مطلوبی برخوردار است. همچنین میزان ضریب همبستگی آزمون در اجراهای متوالی و اجرا توسط آزمونگران متفاوت بالا بود که خود حاکی از اعتبار بالای آزمون است. این پرسش‌نامه به عنوان یک ابزار مناسب در ارزیابی فعالیت‌های کارساز روزمره زندگی در بیماران مبتلا به دمانس است و می‌توان آن را در اختیار پژوهشگران، متخصصان بالینی و مراکز درمانی قرار داد تا در کنار دیگر آزمون‌ها، ارزیابی دقیق تر و جامع‌تری از این بیماران به عمل آید.

پایایی آزمون-بازآزمون، روایی سازه و همخوانی درونی نسخه فارسی‌شده آزمون «مقیاس تعادل پیشرفته فولرتون» در سالمندان ایرانی مقیم جامعه
آذر ثابت، اکرم آزاد، قربان تقی زاده،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده

اهداف: هدف این مطالعه بررسی روایی سازه، پایایی آزمون-بازآزمون و همخوانی درونی نسخه فارسی‌شده «مقیاس تعادل پیشرفته فولرتون»، برای ارتقای کیفیت ارزیابی تعادل در گروه سالمندان مقیم جامعه در ایران است.
مواد و روش‌ها: مقیاس تعادل پیشرفته فولرتون به روش پیش‌رو-پس‌رو به زبان فارسی ترجمه شد. سپس با نمونه‌گیری به روش غیراحتمالی ساده بر مبنای معیارهای ورود به مطالعه، ۸۸ سالمند با عملکرد بالا (با میانگین سنی ۶۷/۱۵، انحراف معیار ۵/۷۹ و دامنه ۲۶) به مطالعه وارد شدند. آزمون فارسی شده «تعادل پیشرفته فولرتون» دو بار با فاصله زمانی ۴-۲ روز توسط یک آزمونگر (کاردرمان) روی هر فرد اجرا شد. همچنین از آزمون‌های تعادلی بِرگ، زمان خیزش و رفت و آزمون رسیدن عملکردی برای بررسی روایی سازه استفاده گردید.
یافته‌ها: میزان توافق آزمون-بازآزمون برای ‌موارد آزمون تعادلی فولرتون خوب تا بسیارخوب (Kappa=۰/۶۳-۱) محاسبه شد. ضریب تکرارپذیری نسبی بسیار مطلوب (۰/۸۹=CCI)، شاخص تکرارپذیری مطلق مطلوب (۰/۱۷=SEM) و کمترین تغییرات مشهود ۰/۴۶ به‌دست آمد. در روایی سازه همبستگی مطلوبی بین آزمون فولرتون با آزمون بِرگ (۰/۶۵=P)، با آزمون رسیدن عملکردی (۰/۶۲=г) و زمان خیزش و رفت (۰/۷۷-=г) به‌دست آمد. در هر دو مرحله اول و دوم ارزیابی، میزان همخوانی درونی قابل قبول (۰/۸۴-۰/۸۳=α) بود.
نتیجه‌گیری: نسخه فارسی آزمون تعادل پیشرفته فولرتون، یک ابزار روان‌سنجی بسیار مطلوب برای ارزیابی ابعاد چندگانه تعادل در سالمندان ایرانی مقیم جامعه است.


بررسی ارتباط ابتلای هم‌زمان به بیماری‌های زمینه‌ای و درصد بستری در آی‌سی‌یو و مرگ در سالمندان مبتلا به کروناویروس جدید
حامد اخوی زادگان، محمود آقازیارتی، محمد قاسم روشنفکر بلالمی، زهرا آرمان بروجنی، فاطمه تقی زاده، عیسی اکبرزاده عرب، مجید جنانی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( بهار (کرونا و سالمندان) ۱۴۰۰ )
چکیده
اهداف: ارتباط برخی از بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و فشار خون با شدت بیماری کرونا مکرراً بررسی و اثبات شده است. ولی پژوهش در مورد این ارتباط در دوران سالمندی به طور اختصاصی کمتر انجام شده است. با افزایش سن امکان دارد اثر بیماری‌های زمینه‌ای در بروز پیامد ثأثیرگذار باشد. از طرفی سالمندی، خود به اندازه قابل توجهی دستگاه‌های بدن را دستخوش تغییر می‌کند. از این ‌رو هدف از این مطالعه، توصیف خصوصیات جمعیت‌شناختی و بالینی و بررسی همراهی بیماری‌های زمینه‌ای و ارتباط آن با افزایش درصد بستری در آی‌سی‌یو و مرگ ناشی از کووید ـ ۱۹ در سالمندان بود.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت گذشته‌نگر در سالمندان مبتلا به کووید ـ ۱۹ بستری‌شده در بیمارستان بهارلو انجام شد. اطلاعات بیماران بستری‌شده شامل اطلاعات جمعیت‌شناختی، انواع بیماری‌های زمینه‌ای و همراه، نیاز به بستری در بخش مراقبت‌های ویژه یا عدم نیاز به آن و ترخیص با حال عمومی رضایت‌بخش یا فوت در بیمارستان از اسفند ۱۳۹۸ تا تیر ۱۳۹۹ از بانک اطلاعاتی کووید بیمارستان به صورت بدون نام استخراج شد. از رگرسیون لجستیک نیز به منظور برآورد نسبت شانس به عنوان اندازه ارتباط متغیرها با پیامدهای مرگ و بستری در آی‌سی‌یو به صورت جداگانه استفاده شد.
یافته ها: مجموعاً ۵۲۲ سالمند که در بیمارستان بهارلو بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند. حدود ۷۷ درصد (۴۲۲ نفر) سالمندان نجات یافته بودند و ۲۳ درصد آن‌ها فوت کرده بودند. میانگین سن شرکت‌کنندگان ۴۴/۸‌±‌۵۵/۷۲ سال بود و حدود ۵۴ درصد (۲۸۱ نفر) آن‌ها مرد بودند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد شانس مرگ در شرکت‌کنندگانی که دو یا چند بیماری زمینه‌ای داشتند، ۶۹/۱ برابر (۶۹/۱=OR، ۹۱/۲-۹۷/۰=CI%۹۵، ۰۴/۰=P) و شانس بستری در آی‌سی‌یو ۲۶/۲ برابر (۲۶/۲=OR، ۸۱/۳-۳۴/۱=CI ۹۵ درصد، ۰۰۲/۰=P) سالمندانی بود که بیماری زمینه‌ای نداشتند که این مقدار از نظر آماری معنی‌دار بود.
نتیجه گیری: انتظار می‌رود نتایج ما تأثیری در مداخلات پیشگیرانه داشته باشد و به جای اتخاذ سیاست‌هایی که از سن تقویمی به عنوان یک شاخص کلی برای برآورد خطر استفاده می‌کنند، رویکرد هدفمندتری برای اولویت‌بندی افراد مسن با عوامل خطر اتخاذ شود. 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb