اهداف شیوع ریسک‌فاکتورهای قلبی‌عروقی در سالمندان و میان‌سالان متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه شیوع عوامل مؤثر بر سکته قلبی با بالا رفتن قطعه ST، نوع درمان و نیز میزان مرگ‌و‌میر ناشی از آن در این ۲ گروه انجام شد.
مواد و روش ها این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر شامل ۱۰۷۱ بیمار سالمند و میان‌سال مبتلا به سکته قلبی با بالا رفتن قطعه ST بود که در مدت ۲۳ ماه از تاریخ دی سال ۱۳۹۶ تا آذر سال ۱۳۹۸ به بیمارستان امام علی(ع) شهرکرمانشاه مراجعه کرده بودند. اطلاعـات جمعیت‌شناختی، ریسک فاکتورهای بیمـاری قلبـی‌عروقی، نوع درمان و مرگ‌و‌میر بررسی شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، تی‌مستقل و آزمون کای‌اسکوئر در نرم‌افزار Stata نسخه ۱۴با سطح معناداری ۰/۰۵ تحلیل شدند.
یافته ها در این مطالعه، شیوع ریسک‌فاکتورهای مصرف دخانیات، تریگلیسرید بالا، اضافه وزن و چاقی در گروه میان‌سالان نسبت به سالمندان شیوع بالاتر و معناداری داشت (۰/۰۵>P). همچنین میانگین لیپوپروتئین با چگالی پایین بر حسب میلی‌گرم بر دسی‌لیتر در گروه میان‌سالان ۲۶/۶۹±۹۹/۷۱ به‌صورت معناداری بیشتر از گروه سالمندان ۲۹/۵۴±۹۶/۸۰ بود (۰/۰۳۲>P). میزان استفاده از روش آنژیوپلاستی اولیه نیز در میان‌سالان (۵۵/۳۱ درصد) بیشتر از سالمندان (۴۸/۵۲ درصد) به دست آمد.
نتایج همچنین نشان داد نرخ کلی وقوع مرگ‌و‌میر در افراد سالمند (۱۵/۷درصد) بیشتر از افراد میان‌سال (۴/۴ درصد) است (۰/۰۰۱>P). شیوع سابقه سکته قلبی، سکته مغزی، فشار خون، چربی خون و ۶۰>GFR در گروه سالمندان در مقایسه با میان‌سالان به‌صورت معناداری بیشتر بود (۰/۰۵>P).
نتیجه گیری شیوع میزان فیلتراسیون گلومرولی پایین، چربی خون و فشار خون، سکته قلبی و مغزی در سالمندان بیشتر از میان‌سالان است، در حالی که شیوع ریسک‌فاکتورهای مهم مانند مصرف دخانیات، تریگلیسرید، اضافه وزن و چاقی در گروه میان‌سالان به‌صورت معناداری بیشتر از سالمندان است. در صورت برنامه‌ریزی و کنترل این ریسکفاکتورها در سنین میان‌سالی، ﺍﻓﺮﺍﺩ در دوره ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی کمتر ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺧﻄﺮ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ سکته قلبی قرار خواهند گرفت.
