اهداف هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روانی و خرده مقیاس‌های آن بین مردان سالمند ورزشکار و فعال و غیرفعال بود. بدین منظور ۱۵۰ نفر از مردان سالمند در قالب سه گروه ورزشکار، فعال و غیرفعال انتخاب و اقدام به تکمیل پرسشنامه‌های مربوطه نمودند.
مواد و روش ها این پژوهش از نوع همبستگی است. برای سنجش سلامت روان آزمودنی‌ها از پرسشنامه سلامت روانی ۲۸-GHQ استفاده شد. همچنین برای گمارش افراد سالمند به دو گروه فعال و غیرفعال از دو پرسشنامه‌ی فعالیت جسمانی یال و پرسشنامه‌ی میزان فعالیت بدنی بک استفاده شد. گروه ورزشکار از بازیکنان بالای۶۰ سال تیم‌های پیشکسوتان رشته ورزشی فوتبال شهر تهران انتخاب شدند. برای مقایسه میانگین گروه‌ها از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد.
یافته ها نتایج تحقیق نشان داد که سلامت روانی و دو خرده‌مقیاس اضطراب و کارکرد اجتماعی و همچنین میزان فعالیت بدنی هر سه گروه نسبت به یکدیگر تفاوت معنی‌داری داشت (۰۱/۰>P). دو خرده‌مقیاس علائم جسمانی و افسردگی بین گروه فعال و گروه ورزشکار با گروه غیرفعال تفاوت معنی‌داری را نشان داد (۰۱/۰P<) ولی بین گروه ورزشکار و فعال، اختلاف مذکور، معنی‌دار نبود.
نتیجه گیری با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که برنامه‌های حرکتی و ورزشی متناسب با ویژگی‌های ساختاری و روانشناختی سالمندان، علاوه بر تأمین سلامت جسمانی، فرد سالمند را از لحاظ روانی برای زندگی هرچه بهتر و سالم‌تر آماده می‌کند.
