اهداف بستری شدن سالمندان در بیمارستان یک دوره آسیب‌پذیر برای آن‌ها محسوب می‌شود و خطراتی آن‌ها را تهدید می‌کند که از مهم‌ترین آن‌ها سقوط می‌باشد. راهنماهای بالینی مختلفی درزمینه پیشگیری از سقوط وجود دارند که سودمندی استفاده از آن‌ها به کیفیت و پذیرش آن‌ها در بالین مرتبط است. هدف از مطالعه، ارزیابی کیفیت روش‌شناختی راهنماهای بالینی منتخب پیشگیری از سقوط در سالمندان بستری در بیمارستان با ابزار اگری بود.
مواد و روش ها جست‌وجوی نظام‌مند از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰ و با کلیدواژه‌های راهنمای بالینی، سقوط، پیشگیری، سالمند و بستری در بیمارستان انجام شد. از بین ۳۵۱ راهنمای بالینی شناسایی‌شده، ۴ راهنما براساس معیارهای ورود و خروج و به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ۵ متخصص کیفیت راهنماهای منتخب را به‌طور مستقل با ابزار نقد راهنماهای بالینی در پژوهش و ارزشیابی نسخه ۲ ارزیابی کردند. برای شناسایی کیفیت راهنماها، نمرات به‌صورت «به‌شدت توصیه می‌شود» یا«با تغییرات توصیه می‌شود» دسته‌بندی شدند.
یافته ها سه راهنمای بالینی به‌عنوان «به‌شدت توصیه می‌شود» و یک راهنما به‌عنوان «با تغییرات توصیه می‌شود» دسته‌بندی شدند. ازاین‌رو برای کاهش خطر سقوط سالمندان بستری در بیمارستان‌ها، امکان بومی‌سازی و استفاده از راهنماها وجود دارد. میانگین نمرات کلی هر ۶ حیطه در راهنماها از زیاد به کم به این شرح بود: ۹۱/۱ درصد برای «گویائی در ارائه»، ۸۶/۶ درصد برای «چشم‌انداز و هدف»، ۸۳/۶ درصد برای «مشارکت ذی‌نفعان»، ۷۲/۰۸ درصد برای «استقلال در ویرایش»، ۷۱/۱۴ درصد برای «دقت و کیفیت روش‌شناختی تدوین» و ۶۶/۶۶ درصد برای «قابلیت به‌کارگیری».
نتیجه گیری ارزیابی کیفیت روش‌شناختی راهنماهای بالینی با استفاده از ابزار اگری، یک مرحله اساسی در استفاده از آن‌ها در بالین است. پیشنهاد می‌شود در به‌روزرسانی راهنماهای بالینی موجود و تدوین راهنما در آینده، از ابزارها و متدولوژی‌های دردسترس استفاده شود تا کیفیت آن‌ها تضمین شود.
