اهداف: سبک زندگی سالم همراه با معنویت بر سلامت جسمی و روانی سالمندان تأثیرگذار است. از آنجا که روحانیون سالمند زندگی همراه با معنویت را تجربه میکنند، مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش پیشبینیکننده سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در وضعیت شناختی سالمندان مرد روحانی شهر قم در سال ۱۳۹۷ انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش مقطعی، روی ۱۹۰ نفر از سالمندان مرد روحانی شهر قم انجام شده است. نمونهها به روش نمونهگیری دردسترس و با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (HPLP۲) و پرسشنامه ارزیابی وضعیت شناخت (MMSE) استفاده شد. دادهها از طریق آماره های توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (ضریب همبستگی، رگرسیون خطی، تی مستقل و تحلیل واریانس) با نرمافزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شدند. سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین سنی شرکتکنندگان در این مطالعه ۶/۸۶±۷۰/۵۵ بود. یافتههای مطالعه نشان داد که سبک زندگی ارتقادهنده سلامت با وضعیت شناختی، ارتباط مستقیم و معناداری داشت (۰/۲۹۵=P=۰/۰۰۱ ، r). همچنین در تحلیل رگرسیون چندگانه ابعاد مسئولیتپذیری سلامت و تغذیه همراه با وضعیت اشتغال حدود ۱۴ درصد از واریانس نمره وضعیت شناختی مشارکتکنندگان را تبیین میکردند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه نیاز است در مداخلات ارتقادهنده سلامت روحانیون سالمند به ابعاد تغذیه و مسئولیتپذیری سلامت توجه بیشتری شود. پیشنهاد میشود در مطالعات آتی با رویکرد کیفی، روش زندگی روحانیون سالمند به منظور بررسی تاثیر معنویت بر سلامت مورد بررسی قرار گیرد.